ย้อนความหลัง เหตุผลที่เลือกเรียนภาษาญี่ปุ่น EP.1
สวัสดีทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านนะครับ ผมชื่อเอิร์ธนะครับ ส่วนชื่อพงษ์ทาโร่นั้นเป็นชื่อที่หัวหน้าที่ทำงานเคยตั้งให้ ชื่อจริงคือพงษ์ภัณฑ์ บวกผสมความเป็นญี่ปุ่นเข้าไปหน่อย เลยเติมทาโร่เข้าไปข้างหลังแบบงงๆ ซึ่งผมเองก็งง 555
ก่อนจะเข้าเรื่องหลัก จะขอเล่าประสบการณ์ของผม รวมถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ผมเคยเจอมาเพื่อตัวเองจะได้เก็บไว้เป็นบันทึกแห่งความทรงจำด้วยครับ
1. ความชอบญี่ปุ่น เริ่มต้นตั้งแต่ชั้นประถม
ในตอนนั้นจำได้เลยว่า การ์ตูนที่ชอบเป็นเรื่องแรก แน่นอนว่าก็คงไม่พ้นโดราเอมอน555 ตอนเด็กๆ คือชอบดูมาก โดยเฉพาะมูฟวี่ยุค 90 มันมีความน่ากลัว มีเสน่ห์มากๆ เลยนะ แน่นอนว่ามูฟวี่ที่ชอบที่สุดคือ ตะลุยแดนเวทย์มนต์ เป็นมูฟวี่โดราเอมอนที่สนุกมากที่สุดในความคิดของผมแล้วละ จากนั้นเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เข้าม.ต้น ก็ได้รู้จักรีบอร์น ทำให้เป็นติ่งสึนะแบบคลั่งสุด5555
2. ความชอบอนิเมะ ทำให้เริ่มเรียนศิลป์ญี่ปุ่น
แน่นอนเลยว่า ผมตัดสินใจเด็ดขาดมากว่าถ้าขึ้นม.4 จะไม่ไปสายวิทย์คณิตแน่นอน เหมือนรู้ใจตัวเองมาตลอดว่า หัวไม่ไปด้านคณิตศาสตร์เลยจริงๆ อย่างเศร้า แต่ตอนนั้นไม่รู้อะไรดลใจให้เลือกห้องศิลป์คำนวณไป งงมาก แต่อยู่ๆ เหมือนโชคดี อยู่ๆ อาจารย์ก็ถามเราว่า เธอตัดสินใจดีแล้วเหรอที่จะไปอยู่ห้องนี้ จะเปลี่ยนไหม นี่เลยงั้นขอเป็นศิลป์ญี่ปุ่นเลยครับ555 สรุปคือก็ได้มาเรียนศิลป์ญี่ปุ่นดังที่ใจหวังจริงๆ
3. การแข่งขันเป็นเรื่องความเริ่ด
คงเพราะเราชอบญี่ปุ่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อาจารย์เลยส่งไปแข่งงานศิลปหัตถกรรมมากมาย เช่น แข่งพูดสุนทรพจน์ภาษาญี่ปุ่น แข่งตอบปัญหาญี่ปุ่น ถึงจะไม่ได้รางวัลอะไรใหญ่โตกลับมา แต่สิ่งที่ได้คือความสนุก ความภาคภูมิใจ เหมือนเป็นสิ่งตอกย้ำว่า เออเนอะนี้คงเป็นสิ่งที่เราชอบมากจริงๆ ความสนุก ความพยายามที่ต้องท่องบทสุนทรพจน์ยาว 1 หน้า A4 เราก็ทำมาแล้ว ตอนเด็กคือแบบหัวสมองแม่งไบร์ทที่สุดในชีวิตละเอาดีๆ ยิ่งโตสมองยิ่งช้า เรื่องจริงไม่อิงนิยาย555
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
