ขุนโจรเหลียงซาน 237 อุบายรักษาเมืองหว่านโจว
ซ่งเจียงอยู่จัดแจงเมืองหว่านโจวที่ยึดคืนมาได้ ผ่านไปสิบกว่าวัน เข้าสู่ต้นเดือนแปด อากาศร้อนผ่อนคลายลง จึงหารือกับอู๋ย่งว่า
“ควรเข้าตีเมืองใดเป็นเมืองถัดไป”
อู๋ย่งว่า “จากเมืองนี้ไปทางใต้คือเมืองซานหนาน 山南军 ใต้จรดหูเซียง 湖湘 เหนือกำกับกวนลว่อ 关洛 เป็นคอหอยของดินแดนฉู่ 楚 และสู่ 蜀 ยึดเมืองนี้ได้จะผ่าเขตอิทธิพลของพวกโจร”
(หูเซียง 湖湘 คือ แถบทะเลสาบต้งถิงหู 洞庭湖 และแม่น้ำเซียง 湘江 มักหมายถึงหูหนาน 湖南)
(กวนลว่อ 关洛 คือ แถบกวนจง 关中 และ ลว่อหยาง 洛阳)
ซ่งเจียงว่า “ที่ท่านเสนาธิการกล่าวมา ตรงกับใจข้า”
ซ่งเจียงจึงสั่งการให้ฮวาหยง หลินชง เซวียนจ้าน เห่าซือเหวิน หลวี่ฟาง กวอเสิ้งนำพลห้าหมื่นอยู่ช่วยเฉินอันฝู่กำกับเมืองหว่านโจว เฉินอันฝู่ขอตัวบัณฑิตหัตถ์เทวะเซียวย่างไว้ด้วย
ให้หลี่จวิ้นกับพวกแม่ทัพเรือทั้งแปดนำทัพเรือล่องตามลำน้ำมี่สุ่ย 泌水 ไปยังปากน้ำจรดลำน้ำฮั่นเจียง 汉江 ทางทิศเหนือของเมืองซานหนาน
ทัพบกให้แบ่งเป็นสามทัพ
ทัพหน้ากำลังพลหนึ่งหมื่น นำโดยสิบสองขุนพล ต่งผิง ฉินหมิง สวีหนิง สว่อเชา จางชิง ฉยงอิง ซุนอัน เปี้ยนเสียง หม่าหลิง ถังปิน เหวินจ้งหยง ชุยเหย่
ทัพหลังกำลังพลห้าหมื่นนำโดยสิบสี่ขุนพล หวงซิ่น ซุนลี่ หันเทา เผิงฉี่ ซ่านถิงกุย เว่ยติ้งกว๋อ โอวเผิง เติ้งเฟย เอี้ยนซุ่น หม่าหลิน เฉินต๋า หยางชุน โจวทง หยางหลิน
ทัพหลวงกำลังพลเก้าหมื่นนำโดยซ่งเจียง หลูจวิ้นอี้และเก้าสิบขุนพลที่เหลือ กรีธาทัพมายังเมืองซานหนาน
ต่งผิงนำทัพหน้ามาตั้งค่ายทางเหนือของเขาหลงจง 隆中山 ห่างจากเมืองห้าลี้ หน่วยสอดแนมมารายงานว่า
“หวางชิ่งทราบข่าวศึกจึงให้ขุนพลเห้อจี๋ 贺吉 หมีเซิง 縻貹 กวอกัน 郭矸 เฉินยุน 陈贇 นำพลสองหมื่นมาตั้งค่ายรออยู่ที่ฟากเหนือเชิงเขาหลงจงแห่งนี้”
ต่งผิงจึงวางอุบายให้ซุนอัน เปี้ยนเสียงนำพลห้าพันไปซุ่มอยู่ฝั่งซ้าย หม่าหลิง ถังปินนำพลห้าพันไปซุ่มอยู่ฝั่งขวา รอฟังเสียงปืนสัญญานแล้วเข้าโจมตีพร้อมกัน
ทางด้านทัพโจรโบกธงลั่นกลองยกมาท้ารบ มี่เซิงถือขวานใหญ่ด้ามยาวขี่ม้าเหลืองมาตะโกนว่า
“พวกโจรไพร่หนองน้ำ จะรับใช้ราชสำนักซ่งอันเลอะเลือนไร้คุณธรรมไปทำไม มารนหาที่ตายที่นี่”
สว่อเชาฝ่ายซ่งขี่ม้าขึ้นหน้าตวาดว่า “โจรสันดานขบถ กล้ามาพล่ามเหลวไหล ข้าจะสับเจ้าสักร้อยขวาน”
แล้วควงขวานกะไหล่ทองควบม้าเข้ารบมี่เซิง สองขุนขวานสู้กันได้ห้าสิบกว่าเพลง ไม่อาจแยกแพ้ชนะ
อสนีบาตฉินหมิงเห็นสว่อเชาเอาชนะไม่ได้ จึงรำกระบองเขี้ยวควบม้าจะเข้ารุมรบ เฉินยุนฝ่ายทัพโจรรำทวนจี่เข้ามาสกัด รบกันอยู่สองคู่
เสียงปืนสัญญานดังขึ้น ซุนอัน เปี้ยนเสียงนำทัพซ้ายเข้าตี เห้อจี๋แบ่งทหารออกรับ หม่าหลิง ถังปินนำทัพขวาเข้ากระหนาบ กวอกันแบ่งทหารออกมารับ
ฉยงอิงขี่ม้าออกมาลอบซัดหินใส่เฉินยุน ถูกดั้งจมูกพลัดตกม้า ฉินหมิงตามเข้ามาฟาดด้วยกระบองเขี้ยวถูกศีรษะแหลกไปพร้อมหมวกศึก
ทางฝั่งซ้ายซุนอันสู้กับเห้อจี๋ได้สามสิบกว่าเพลง ซุนอันใช้กระบี่ฟันเห้อจี๋ตกม้าตาย ทางฝั่งขวาถังปินแทงทวนใส่กวอกันตาย มี่เซิงเห็นดังนั้นจึงใช้ขวานปัดขวานสว่อเชาได้ รีบชักม้าหนี พวกสว่อเชา ซุนอัน หม่าหลิงเร่งทหารไล่ตามตี แต่พออ้อมเดือยเขามาก็พบว่าพวกโจรซุ่มกำลังหนึ่งหมื่นไว้ในดง
เกิ่งเหวิน 耿文 เซวียจ้าน 薛赞 นำทัพออกจากแนวป่า มี่เซิงกลับหลังหันมาตีกระหนาบทัพซ่ง เหวินจ้งหยงต้องการสร้างผลงาน ชูทวนเข้ารบมี่เซิงได้สิบกว่าเพลง ถูกมี่เซิงใช้ขวานสับเป็นสองท่อน ชุยเหย่เห็นเหวินจ้งหยงถูกสังหาร โกรธจัดชูง้าวเข้ารบมี่เซิงได้เจ็ดเพลง ถังปินตามมาถึง จะเข้ามารุมรบ มี่เซิงเห็นเข้าจึงตวาดลั่น สับชุยเหย่ตกม้าแล้วหันมารับมือถังปิน
จางชิง ฉยงอิงเห็นฝ่ายตนเสียไปสองขุนพล จึงควบม้าคู่กันมา จางชิงซัดหินใส่มี่เซิง มี่เซิงตาไวใช้ขวานปัดเกิดไฟแลบ เสียงดังสนั่น หินตกลงพื้น ฉยงอิงซัดหินอีกก้อนตามมา มี่เซิงเห็นมีหินก้อนที่สอง รีบก้มหลบ หินซัดถูกหมวกศึกเสียงดังตังลั่น สวีหนิง ต่งผิงเห็นหินซัดสองก้อนไม่เป็นผล จึงควบม้าคู่กันจะเข้ามารุมรบมี่เซิง มี่เซิงชิงปัดทวนถังปินแล้วรีบชักม้าหนี ถังปินกวดตามติดมา เกิ่งเหวิน เซวียจ้านเข้ามาสกัดถังปินเปิดทางให้มี่เซิงหนีไปได้ แต่ทั้งเกิ่งเหวิน และเซวียจ้านถูกขุนศึกซ่งที่ตามมาฆ่าตาย
ทัพซ่งยึดได้ม้าศึก ชุดเกราะและยุทธภัณฑ์จำนวนมาก ต่งผิงให้ทหารเก็บศพเหวินจ้งหยง ชุยเหย่ไปทำพิธีฝัง ถังปินเสียเพื่อนร่วมรบไปสองนาย ร้องไห้เสียใจยิ่งนัก และลงมือฝังศพเพื่อนด้วยตัวเอง พวกต่งผิงจึงตั้งค่ายที่เชิงเขาทิศใต้ของเขาหลงจงรอทัพใหญ่ของซ่งเจียง
วันรุ่งขึ้น ทัพใหญ่ของซ่งเจียงมาถึงจึงตั้งค่ายรวมทัพเข้าด้วยกัน ซ่งเจียงทราบว่าเสียสองขุนพลไปก็เสียใจยิ่งนัก เคารพศพแล้วหารือกับอู๋ย่งถึแผนตีเมือง อู๋ย่ง จูอู่ขึ้นบันไดเมฆตรวจสภาพเมืองแล้วเห็นว่า
“เมืองนี้มีการป้องกันมั่นคงแข็งแรง เข้าตียากนัก ต้องลองเข้าตีก่อนดูการตอบโต้แล้วค่อยวางแผนต่อไป”
พร้อมกันนั้นก็ส่งหน่วยสอดแนมออกหาข่าวโดยรอบทิศ
ทางฝ่ายมี่เซิงหนีกลับเข้าเมืองซานหนานแล้วก็ไปหาต้วนเอ้อ 段二 ผู้รักษาเมืองคนใหม่ที่หวางชิ่งเพิ่งแต่งตั้งมาเป็นจอมพลปราบตะวันออก 平东大元帅 หลังจากได้ข่าวว่าราชสำนักซ่งส่งพวกซ่งเจียงมา มี่เซิงแจ้งว่าตนเสียขุนศึกไปห้านายและไพร่พลไปหมด จึงใคร่ขอยืมทหารไปแก้มือ มี่เซิงนี้หวางชิ่งเป็นผู้แต่งตั้งมาเช่นกัน จึงไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของต้วนเอ้อ
ทว่า ต้วนเอ้อได้ฟังว่ามี่เซิงแตกทัพเสียขุนพลก็โกรธว่า
“แม้ท่านจะไม่ใช่ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า แต่เมื่อมีความผิดแตกทัพเสียขุนพล ข้าก็สั่งประหารท่านได้”
แล้วก็สั่งให้ทหารจับมี่เซิงมัด นำตัวออกไปประหาร
คนผู้หนึ่งรีบก้าวออกมากล่าวว่า “ท่านจอมพลโปรดระงับโทสะ ปล่อยท่านผู้นี้เถิด”
ต้วนเอ้อหันมามอง เห็นว่าเป็นที่ปรึกษาทางทหารที่หวางชิ่งส่งมากับกองทัพชื่อ จว่อโหมว 左谋 ต้วนเอ้อจึงถามว่า “ทำไมข้าต้องไว้ชีวิต”
จว่อโหมวว่า “ท่านมี่เซิงรบได้เข้มแข็งนัก ฟังว่าสังหารขุนพลฝ่ายซ่งไปได้สองนาย พวกซ่งเจียงนั้นทหารแกร่งขุนพลกล้า มิอาจเอาชนะด้วยกำลัง ต้องชนะด้วยปัญญา”
ต้วนเอ้อว่า “อย่างไรคือชนะด้วยปัญญา”
จว่อโหมวว่า “เสบียงและยุทธปัจจัยของซ่งเจียงเก็บอยู่ที่เมืองหว่านโจวแล้วขนมาแนวหน้า กำลังทหารที่หว่านโจวมีไม่มากนัก ท่านจอมพลให้คนลอบไปนัดแนะกับขุนพลรักษาเมืองจวินโจว 均州 เมืองก่งโจว 巩州 ให้สองทัพนั้นยกเข้าตีเมืองหว่านโจวจากทางใต้ ทางเราจัดทัพให้ขุนพลมี่เซิงสร้างความชอบไถ่โทษ ยกเข้าตีเมืองจากทางเหนือ ซ่งเจียงจักต้องถอนทหารกลับไปป้องกันเมืองหว่านโจว ทางเราจะใช้โอกาสนี้ส่งทหารตามตีกระหนาบ จับตัวซ่งเจียง”
ต้วนเอ้อพื้นเพเป็นนักเลงหัวไม้ ไม่รู้กลศึก ฟังจว่อโหมวว่าอย่างไรก็เอาตามนั้น ใช้คนไปนัดกับเมืองจวินโจว และก่งโจว และจัดทัพสองหมื่นให้มี่เซิง 縻貹 เชวียจู้ 阙翥 เวิงเฟย 翁飞 ลอบนำทัพออกทางประตูตะวันตกในเวลากลางดึก ม้วนเก็บธงไม่ลั่นกลอง ไปหว่านโจวอย่างเงียบเชียบ
ทางฝ่ายซ่งเจียงนั่งตรองแผนอยู่ในค่าย แม่ทัพเรือหลี่จวิ้นเข้ามารายงานว่า
“ทัพเรือมาถึงทางตะวันตกเฉียงเหนือของเมืองแล้ว จอดรออยู่ที่แม่น้ำฮั่น 汉江 และลำน้ำเซียง 襄水 สองแห่ง ผู้น้องมารอฟังบัญชา”
ซ่งเจียงชวนหลี่จวิ้นร่วมนั่งดื่มรอในกระโจมก่อน หน่วยสอดแนมเข้ามาแจ้งว่า ในเมืองมีความเคลื่อนไหวลอบส่งทัพไปตีเมืองหว่านโจว ซ่งเจียงได้ฟังก็ตระหนก ตามอู๋ย่งมาปรึกษา
อู๋ย่งว่า “เฉินอันฝู่อยู่กับขุนพลฮวา สถานการณ์ไม่น่ากังวลนัก เราจะใช้โอกาสนี้ ตีเมืองให้แตก”
แล้วก็ลดเสียงกล่าวยาวเป็นการลับกับซ่งเจียง
ซ่งเจียงฟังจบสั่งการให้หลี่จวิ้นใช้เรือนำเป้าสวี้กับหัวหน้ายี่สิบนายนำทหารสองพันไปปฏิบัติการ
ทางด้านเมืองหว่านโจว มี่เซิงยกทัพมาถึง ทหารสอดแนมรีบเข้าเมืองรายงานข่าว เฉินอันฝู่ให้ฮวาหยง หลินชงนำทหารสองหมื่นออกมารับศึกนอกเมือง พอออกไปได้สักพัก ม้าเร็วมารายงานอีกว่า มีทัพจากจวินโจวพลสามหมื่นมาอยู่ห่างจากทางเหนือของเมืองราวสิบลี้ เฉินอันฝู่ให้หลวี่ฟาง กวอเสิ้งนำพลสองหมื่นออกทางประตูเหนือไปรับศึก
ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงต่อมา ม้าเร็วมารายงานว่า
“ทัพโจรจากก่งโจวพลสามหมื่น นำทัพโดยจี้ซานซือ 季三思 หนีเส้อ 倪慑 ยกตรงมาทางประตูเมืองตะวันตก”
พวกเฉินอันฝู่อึ้งมองหน้ากันว่า “ในเมืองตอนนี้มีเซวียนจ้าน เห่าซือเหวินกับทหารหนึ่งหมื่นนาย ส่วนใหญ่เป็นทหารชรา จะป้องกันเมืองอย่างไร”
บัณฑิตหัตถ์เทวะเซียวย่างว่า “พระคุณท่านอันฝู่อย่าได้กังวล ผู้แซ่เซียวมีอุบาย”
แล้วแจงอุบายให้ฟัง
เฉินอันฝู่ฟังแล้วพยักหน้ารับ แล้วสั่งการให้เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินคัดทหารเข้มแข็งห้าพันนายไปซุ่มในเมืองทางประตูตะวันตก รอโจมตีทัพข้าศึกที่ล่าถอย แล้วสั่งการให้ทหารชราเก็บธงทิวจากกำแพงเมือง ไม่ต้องเฝ้ารักษากำแพง รอฟังเสียงปืนสัญญานจากบนหอประตูตะวันตก แล้วค่อยชูธงทิวใหม่ ให้โบกไปมาอยู่แต่ในเมือง ห้ามออกนอกเมือง
เฉินอันฝู่ให้ทหารยกสุราอาหารไปจัดโต๊ะตั้งบนหอประตูตะวันตก เฉินกวน โหวเหมิง หลอเจี่ยน เซียวย่างขึ้นไปบนหอนั่งกินดื่มสรวลเสเฮฮาชมการแสดง สั่งให้เปิดประตูเมืองตะวันตกทิ้งเอาไว้รอรับทัพโจร
ชั่วพักใหญ่ จี้ซานซือ หนีเส้อนำทัพมาถึงเชิงกำแพงเห็นประตูเมืองเปิดกว้างอยู่ บนหอมีสามขุนนางหนึ่งบัณฑิตนั่งกินดื่มสรวลเสเฮฮา ดูบนกำแพงรอบเมืองไม่มีธงทิว จี้ซานซือฉงนสงสัยไม่กล้าบุก
หนีเส้อว่า “ในเมืองคงมีการเตรียมพร้อม พวกเราถอยดีกว่า อย่าตกหลุมพราง”
จี้ซานซือจึงสั่งถอยทัพ พลันมีเสียงปืนสัญญานดัง ธงทิวในเมืองชูโบกเดินไปเดินมา ทัพโจรจึงรีบถอยกันไม่เป็นระเบียบ เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินนำทหารออกจากเมืองตรงมาไล่ตีทัพที่กำลังถอย สังหารไปร่วมหมื่นนาย จับม้าศึก เก็บอาวุธยุทโธปกรณ์ได้จำนวนมาก ระหว่างชุลมุน จี้ซานซือ หนีเส้อพลอยถูกสังหารไปด้วย ที่เหลือแตกหนียับเยิน เซวียนจ้าน เห่าซือเหวินได้ชัยกลับเข้าเมือง
ทางด้านฮวาหยง หลินชงสังหารเชวียจู้ เวิงเฟยได้ เหลือมี่เซิงนำทหารที่เหลือหนีตายกลับไป พอจะกลับเข้าเมือง ม้าเร็วรายงานว่า ทัพโจรตะวันตกถูกอุบายเซียวย่างแตกถอยไปแล้ว เหลือทางหลวี่ฟาง กวอเสิ้งยังไม่รู้ผล พวกฮวาหยงจึงรีบยกมาช่วย มาถึงกำลังรบกันอยู่จึงเข้าช่วยกระหนาบจนทัพโจรแตกยับหนีกลับไป จึงพากันยกทัพกลับเมือง
เฉินอันฝู่กล่าวชมอุบายของเซียวย่างว่ายอดเยี่ยม ฮวาหยงและพวกมีฝีมือกล้าหาญ ให้บันทึกความชอบ แล้วจัดสุราอาหารมาเลี้ยง และตั้งรักษาเมืองไว้อย่างมั่นคง
ตอนก่อนหน้า : ฉู่อ๋องหวางชิ่ง
ตอนถัดไป : เขาจี้ซาน
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
