หนังสือเล่มหนึ่ง ที่มีเวลาว่าง ก็หาที่สงบ ไปนั่ง พิจารณา ทบทวนเรื่องราวต่าง ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา ..หนังสือเล่มนี้มันยาก จะเข้าใจ ได้ง่ายๆ อ่านไม่ออกอารมณ์นึกคิด มันก็อุปโลกน์เป็นมายา อย่างนั้น อย่างนี้ แต่ก่อนนี้ไม่เคยได้ฝึกหัดอ่าน มันเสียบ้างเลย ..อ่านๆไป อ่านมันขักละเอียดขึ้น อะไรนะมันทำให้ต้องมาเกิด ต้องมีกาย
อ่านอยู่ภายในมันอ่านสนุกสนาน ..ไม่ต้องไปวุ่นวาย ข้างนอกมาก อ่านจิต อ่านอารมณ์ของตัวเอง บ้างที่เค้าว่าจมกับโคลนตม ..มันเป็นยังไง บางที่ก็ว่า เป็นอารมณ์ห้อมจิต ความโลภโกรธหลง นั่นมันเป็นยังไง ก็เลยหันมาฝึกหัดอ่าน สิ่งที่เค้าให้มาแต่เกิด จะได้ รู้จักจิตของตัวเอง
หนังสือเล่มนี้ มันแปลกอย่าง ต้องหลับตาอ่าน ..ถึงจะอ่านออก..ต้องอยู่นิ่ง ต้องอาศัยทั้งสมาธิ ทั้งปัญญา ไหวพริบ อ้อ..เกือบลืมไปต้องมีสติสัมปชัญญะด้วย เอ..หลับตาแล้วมันมืด มองไม่เห็น จะเอาอะไรมาช่วยดีน่ะ ..ไม่อย่างนั้นมองไม่เห็น มันอ่านไม่ออก หรือ ไปยึดมายาอารมณ์อุปโลกน์ได้ ต้องรักษากายนิ่งๆ จิตนิ่งๆ ..จึงจะสามารถอ่านได้ ..อ่านได้เนื้อความก็เรียบเรียงเหตุผลให้ดี ..อ่านแล้วยึดถือก็ไม่ได้ อ่านแล้วก็ปล่อยวางไป เดี๋ยว ก็มีเรื่องราวอื่นมา มาให้อ่านอีก ..มันมากมายจริงๆ
หนังสือเล่มนี้ ไม่กล้าแนะนำให้ใครอ่าน เพราะเจ้าของหนังสือต้องอ่านเอง .แล้วเจ้าของก็ไม่ชอบอ่านหนังสือเล่มนี้หรอก เพราะรู้แล้วๆ ว่าหลับตามันอ่านไม่ออก ไม่เหมือนใช้สายตาอ่านรู้แล้ว..เดี๋ยวมันก็แก่เจ็บตาย เลยไม่ยอมอ่าน สักที.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
