[รีวิว] สุสานคนเป็น - รักสามเส้าเราเฝ้าศพเวอร์ชั่นภาพยนตร์ที่ก้ำกึ่งระหว่างความสากลกับน้ำเน่า
1) การรีเมค “สุสานคนเป็น” ให้กลายเป็นภาพยนตร์ย่อมหนีไม่พ้นการต้องลดทอนรายละเอียดในหลายๆ ส่วนจากฉบับนิยายหรือฉบับละครออกไป ทำให้เรื่องราวของ “คุณนายลั่นทม” เริ่มเล่านับจากวันที่เธอหมดลมหายใจไปแล้ว จากตัวละครนับสิบก็เหลือเพียงแค่สาม ฉากมากมายหรือเพียงแค่บ้านพักตากอากาศสุดส่วนตัว หากไม่ติดว่านี่เป็นผลงานดัดแปลงแล้ว มันสามารถแปลงร่างเป็น “หนังติดกระท่อม” ที่มักพบได้ในแนวภาพยนตร์ทริลเลอร์เขย่าขวัญหรือสยองขวัญของฝรั่งอย่างดาษดื่น
สุสานคนเป็น (2025)
2) โดยเล่าเรื่องราวของลั่นทมให้มีความลึกลับและใช้มันเพื่อเป็นจุดไคลแมกซ์ของเรื่องว่าเหตุใด “รสสุคนธ์” จึงถูกผีตนนี้คุกคาม หรือใช้มันเปลี่ยนทิศทางของเรื่องในช่วงกลางเรื่องเมื่อรสสุคนธ์รู้ว่าเธอต้องอยู่ที่นี้เพราะพินัยกรรมของลั่นทม ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับ “ชีพ” นั้นจบลงทันทีก็ย่อมได้
แต่ทว่าผู้กำกับวทัญญู อิงควิวัฒน์ เลือกที่จะสร้างสุสานคนเป็นเวอร์ชั่นนี้ในแบบที่ประนีประนอมกว่านั้นมาก ทำให้สิ่งที่เกิดขึ้นมันดูก้ำกึ่งระหว่างความอยากเป็นสากล(ความสยองขวัญ)และการติดหล่มแบบละครไทย(ที่พยายามเน้นย้ำเรื่องมือที่สามและการแย่งสมบัติ)
สุสานคนเป็น (2025)
3) แต่ไม่รู้อิท่าไหนที่ทำให้สุสานคนเป็นในช่วงแรก แทบจะกลายเป็นหนังแบบ “สโลว์เบิร์น” ไปเลย เพราะมันไม่มีจุดหมายอะไรของเรื่องให้มุ่งหน้าไป นอกจากฉายภาพความรักหวานชื่นลื่นล้มของชีพและรสสุคนธ์ ที่มีผีลั่นทมโผล่มาประกอบแว่บๆ แบบที่ก็ไม่ได้ช่วยเพิ่มความตื่นเต้นตรงไหน (นอกจากคุณจะขวัญอ่อนแบบสุดๆ) สิ่งเดียวที่พอจะคืบหน้าในหัวอยู่บ้างก็คือ เรื่องราวในอดีตของลั่นทมที่แฟลชแบ็คเข้ามาเป็นระยะๆ ให้พอจะสร้างคำถามในหัวให้คิดตามได้บ้าง
สุสานคนเป็น (2025)
4) ซึ่งนี่เป็นจุดอ่อนใหญ่ๆ ของภาพยนตร์ดัดแปลงเรื่องนี้เลย คือ ประเด็นเรื่องความแค้นของลั่นทมมันเป็นสิ่งที่หากเล่าเยอะไปก็ “น้ำเน่า” และคนที่เป็นแฟนคลับของเรื่องราวนี้คงหาวหวอดๆ แต่หากเล่าน้อยไปคนดูหน้าใหม่ก็ไม่รู้เรื่องอีกและตัวเรื่องก็จะไม่แข็งแรงอีก อาจจะไม่มีคำตอบว่าเล่าแค่ไหนถึงจะพอ แต่ผลลัพธ์ที่พอจะบอกได้ก็ คือ เส้นเรื่องของลั่นทมยังไม่กระแทกอารมณ์มากพอให้เข้าใจถึงสภาวะสุดแค้นและนิสัยใจคอของเศรษฐีนีผู้นี้มากพอ
สุสานคนเป็น (2025)
5) แน่นอนว่าหากเทียบกับฉบับนิยาย เรารู้เหตุผลว่า ทำไมร่างของคุณนายลั่นทมจำเป็นต้องอยู่ในโรงแก้ว(เพื่อที่ฟื้นขึ้นมาคนจะได้เห็น) ทำไมต้องตั้งศพ 100 วัน(ในนิยาย 6 เดือน) ทำไมผีลั่นทมถึงแค้นชีพกับรสสุคนธ์เข้ากระดูกดำแบบนั้น จุดนี้คือสิ่งที่ฉบับภาพยนตร์ยังไม่สามารถมอบให้กับผู้ชมได้ แม้ว่าตัวผู้กำกับวทัญญูจะพยายามอย่างมากในการเก็บไอเดียสำคัญๆ มาดัดแปลงให้เข้ากับตัวหนังแล้วก็ตาม แต่มันยังไม่สามารถโน้มน้าวใจให้เชื่อได้เต็มที่
สุสานคนเป็น (2025)
6) ยังดีที่ตัวหนังเริ่มสนุกขึ้นมาในช่วงหลัง(ค่อนไปทางเกือบท้าย) เป็นช่วงที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นหนังสยองขวัญกลิ่นอายแบบตะวันตกที่เราคุ้นเคยกันดี ทั้งความแอคชั่น ความสะบักสะบอมของตัวละครที่ไม่ต้องห่วงหล่อห่วงสวย ความระทึกที่ซัดเข้ามาแบบไม่ยั้ง ซึ่งถือว่าเป็นงานสร้างที่น่าพอใจสำหรับหนังไทยเลยทีเดียว
สังเกตได้ว่าอีกอย่างว่าตัวหนังมีความเตลิดไปเหยียบในเส้นของความแฟนตาซี ซึ่งคาดว่าเป็นอีกจุดที่พยายามดัดแปลงให้คล้ายนิยาย เพราะในช่วงท้ายของต้นฉบับผีลั่นทมก็แสดงอิทธิฤทธิ์จนแทบจะกลายเป็นจอมเวทย์อยู่แล้วเหมือนกัน
สุสานคนเป็น (2025)
7) ก้อย-อรัชพร โภคินภากร ในบทรสสุคนธ์ ชู้รักเสน่ห์เร้าร้อนชวนใจละลายของเรื่อง เป็นคนที่มีบทบาทมากที่สุดแล้ว ทุกอย่างในเรื่องสาดมาที่เธอแบบไม่ยั้ง คล้ายคลึงกับตัวละครนางเอกที่มีลักษณะแบบ “Final Girl” ในหนังสยองขวัญแนวไล่เชือดที่ไม่ว่ายังไงก็จะอยู่รอดถึงท้ายเรื่อง แต่หากเรียกในลักษณะตลกคาเฟ่ก็ต้องบอกว่าเป็น “ตัวโดน” ของเรื่อง ส่วน แก๊ป-ธนเวทย์ สิริวัฒน์ธนกุล ในบทชีพที่มีแววตาไปทางน่าระแวงมากกว่าน่าหลง ทำให้รู้สึกว่าเขาไม่น่าใช่คนที่จะเป็นเสือผู้หญิงทำนองนั้น
ก้อย-อรัชพร โภคินภากร
แก๊ป-ธนเวทย์ สิริวัฒน์ธนกุล
8) น่าสังเกตอีกอย่างว่าคาแรคเตอร์ของทั้งคู่มีความพยายามลดความแบนแบบละครลงในเรื่องความเลวแบบหาดีไม่ได้(ฝ่ายชายที่จ้องแต่สมบติและฝ่ายหญิงที่แย่งผัวชาวบ้าน) โดยการเพิ่มมิติให้ชีพมีเหตุผลในการตัดสินใจเริ่มจะนอกใจลั่นทมในลักษณะที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น อย่างการถูกกดขี่ การถูกจับจ้องเป็นเจ้าชีวิต และการหมดรัก ในขณะที่รสสุคนธ์ก็เข้ามาแบบ “แอบกิน” ไม่ได้ประจันหน้าโดยตรงกับลั่นทมเพื่อตบตีแย่งชีพแต่อย่างใด
สุสานคนเป็น (2025)
9) น่าเสียดายเล็กน้อยที่ นุ่น-วรนุช ภิรมย์ภักดี ในบทของคุณนายลั่นทม มีบทบาทเพียงแค่เรื่องราวที่แฟลชแบ็คเข้ามาช่วงต้นเรื่องเท่านั้น(ตอนเป็นผีไม่รู้จะพูดถึงในแง่ไหน) เมื่อเทียบกับชื่อชั้นของนักแสดงมากฝีมือผู้นี้ก็อาจจะต้องพูดว่า “ใช้งานน้อยไปหน่อย” ซึ่งก็พูดได้เลยว่าเป็นเพราะตัวเรื่องที่ถูกกำหนดมาแบบนี้นั่นเอง
นุ่น-วรนุช ภิรมย์ภักดี
10) อีกหนึ่งประเด็นที่เป็นข้อเสียให้ขัดใจเลย กลายเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นอย่าง เรื่องของการแต่งหน้าและการจัดแสง เห็นได้ชัดเจนเลยในช่วงต้นเรื่องที่ใบหน้าของรสสุคนธ์ มีความมันเยิ้ม จนกลายเป็นว่าจากตัวละครที่ยั่วยวนมีเสน่ห์ เป็นอยากจะเอากระดาษซับมันยื่นให้สักแผงแทน เมื่อหน้ามันแสงที่มาตกกระทบก็แข็งไปด้วย ไม่แน่ใจว่าเป็นความตั้งใจของผู้กำกับหรือไม่ แต่มันก็ทำให้เกิดความขำขึ้นเล็กๆ ระหว่างรับชม
สุสานคนเป็น (2025)
Story Decoder
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
