6 พ.ค. เวลา 09:04 • นิยาย เรื่องสั้น

99. ฟักแฟง-แตงโม

แตงโมเป็นหลานชายสุดทีรักก็ว่าได้ เขาเป็นลูกของพี่ชายคนโต หล่อมาก ขาว สูง ยิ้มง่าย ไม่พูดไม่จา อยู่ในระเบียบวินัยเป๊ะๆ มีแม่เป็นหม่อมหลวง พ่อเป็นนายพลทัพบก ลูกชายเดียวอีกต่างหาก แตงโมเรียนจบมัธยมจาก รร.จิตรลดา จบโรงเรียนนายร้อย จปร. สาวๆรอสบตากันเป็นแถว แต่แตงโมเลือกมาก จนเลื่อนยศเป็นพันตรีจึงพอจะมีเค้าลาง...
ฟักแฟงเป็นสาวน้อยจากจังหวัดสุรินทร์ ตัวกลมๆ ไม่สวยแต่มีเสน่ห์ อารมณ์ดีตลอด ทำงานเป็นพนักงานแปลในกรมข่าวของทัพบก เนื่องจากเธอมีความสามารถทางภาษา ไทย จีน เขมร และอังกฤษ
เราไปร่วมงานมงคลสมรสของทั้งคู่ หนุ่มสาวผู้มีความต่างกันมากมาย
คุณหม่อม...พี่สะใภ้แม่เจ้าบ่าวหน้าบึ้งตลอดงาน
แขกแบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ กลุ่มผู้ใหญ่ไฮโซแต่งตัวสวยงาม ประดังด้วยเครื่องเพชร กับกลุ่มฝ่ายเจ้าสาวที่ขนกันมาจากสุรินทร์เพราะเป็นสะใภ้นายพล ผู้คนทางสุรินทร์จึงอยากมากันมากมาย สวมผ้าไหมงามสีตุ่นๆ ใช้ทองคำเป็นเครื่องประดับ ผิวสีคล้ำๆแต่ยิ้มง่ายเหมือนเจ้าสาว
เจ้าสาวสวมชุดแต่งงานสีครีมงดงามไปกับผิว คว้านคอลึกเห็นเนินอกสวย คอโล่งๆทำให้คนนินทาอีกว่า
" คุณหม่อมน่าจะหาสร้อยเพชรให้สักเส้น"
เจ้าสาวอ้วนตุ๊บ ออกเตี้ย ร่าเริง ลั้นลา สนุกกับการตัดเค้ก ดื่มแชมเปญแบบกระอักพร้อมหัวเราะร่วนชนิดที่แม่ผัวสะบัดหน้าพรืด...
มีคนนินทาให้ได้ยินอีกว่า
"วันนี้ดีใจที่ได้ผัว"
บ่าวสาวบอกว่าเขารักกันมา6ปีแล้ว ซึ่งก็ถือว่านานพอที่จะรู้ใจกัน คู่ของเราไปปูที่นอนให้ ถือเคล็ดว่าดีเพราะเราร่วมชีวิตกันมายาวนานถึง41ปี
ถึงเวลาเจ้าสาวโยนช่อดอกไม้ มีคนบอกให้ลูกสาวเราออกไปรับ นางปฎิเสธเสียงแข็ง ฮ่า...
พอได้เวลากลับ เดินมากับกลุ่มพี่น้อง เสียงนินทาก็ดังขึ้นแบบเซ็งแซ่
"เจ้าสาวดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่"
" เสียดายของ...เจ้าบ่าวมีครบทุกประการ"
"นั่นสิ...หาให้สมกันหน่อยก็ไม่ได้"
"เรียกฟ้ากับเหวได้มั้ยเนี่ย"
"ดูหน้าคุณแม่ย่าเครียดจัง"
"เดี๋ยวมีหลานก็หาย"
ฯลฯ
"แม่ว่าไง?" ลูกสาวหันมาถาม รู้ดีว่าเป็นหลานรัก
ลึกลงไปเราก็รู้สึกเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ก็เก็บวาจา...
"เขารักกัน เจ้าสาวเขาอาจจะเป็นคนที่เจ้าบ่าวอยู่ใกล้แล้วมีความสุขก็ได้ สุขเราไม่เท่ากัน ขอให้เขารักกันเหมือนเมื่อวันที่แรกรักตลอดไป"
ขาวสุดพุดจีบจีน
เจ้ามีศีลพี่มีศักดิ์
ทั้งวังเขาชังนัก
แต่พี่รักเจ้าคนเดียว...
เจ้าฟ้ากุ้ง
"Richy"
6 พฤษภาคม 2568
(ปล.ใช้ภาพตัวเองเมื่อ41ปีที่แล้วค่ะ)
โฆษณา