ศิลาจารึก เมืองตะกั่วป่า
ในปี พ.ศ.2445 นาย เบอร์ค (M.H.W Bourke) ที่ปรึกษากรมราชโลหกิจ กระทรวงเกษตรธิการ ได้เป็นผู้พบศิลาจารึกบนเขาพระนารายณ์ อำเภอตะกั่วป่า (ปัจจุบัน เป็นอำเภอกะปง) จังหวัดพังงา เป็นแผ่นหินขนาดประมาณ 55 x 50 เซนติเมตร
ศิลาจารึกนี้หลังจากถูกค้นพบได้ถูกย้ายไปยังที่ต่างๆ ดังนี้
1. ค้นพบครั้งแรกที่เขาพระนารายณ์ อำเภอกะปง
2. ย้ายไปวัดเวียง อำเภอไชยา สุราษฎร์ธานี
3. ย้ายไปที่วัดหน้าเมือง อำเภอตะกั่วป่า
4. สุดท้ายย้ายกลับไปไว้ที่เขาพระนารายณ์ตามเดิม (อยู่ตรงไหนบอกกันครับ)
ศาสตราจารย์ฮุลต์ช (Hultzstch) ได้วิเคราะห์ศิลาจารึกนี้ พบว่าเป็นอักษรปัลลาวะ ภาษาทมิฬ แบบโบราณ จารึกไว้ราว คริสต์ศตรวรรษ 7 – 9 อ่านได้ความว่า
“สระชื่อศรี (อวนิ) นารณัม ซึ่ง...รวรมัน คุ (ณ)...(ม)น ได้ขุดเองใกล้ (เมือง) นังคูร อยู่ในการรักษาของสมาชิกแห่งมณิคราม และของกองหน้ากับชาวไร่ ชาวนา”
พอแปลคร่าวๆ ได้ว่า
“ภาสกรวรมัน ได้ขุดสระชื่อ ศรีอวนินารณัม (หมายถึงพระนารายณ์) ขึ้นไว้ใกล้เมือง นังคูร ให้อยู่ในการรักษาของสมาชิกแห่งมณิคราม และกองหน้ากับขาวไร่ ชาวนา”
หมายความว่า
“เจ้าเมืองทมิฬ แห่งโจฬะอินเดียใต้พระนามว่า “ภาสกรวรมัน” ได้ทรงตั้งเมือง ณ ที่แห่งนี้ (ตะกั่วป่า) ให้ชื่อว่าเมือง “นังคูร” ได้โปรดให้ขุดสระน้ำประจำเทวสถานขึ้น เพื่อใช้ในพิธีพราหมณ์ และให้อยู่ในความดูแลรักษาของบรรดาเหล่าทหาร ราชวงศ์เครือญาติชาวทมิฬ ตลอดจนชาวไร่ชาวนาที่ตั้งชุมชนอยู่ในสถานที่นี้”
นี้จึงอาจจะเป็นเหตุให้เมื่อไหร่ก็ตามที่มีการบวงสรวงพระนารายณ์เมืองตะกั่วป่า เราจะเห็นชาวทมิฬฮินดู หรือชาวอินเดียเข้ามาสักการะในทุกๆ ปี โดยปีนี้จัดระหว่างวันที่ 23- 26 มีนาคม 2567 ณ สวนสาธารณะอุทยานพระนารายณ์ อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา
ศิลาจารึกนี้บ่งบอกถึงความเก่าแก่ของเมืองตะกั่วป่าที่มีมาตั้งแต่ พ.ศ. 1200-1400 เมืองเก่าที่ยังมีสิ่งที่น่าค้นหาอยู่อีกมากมาย...
ตะกั่วป่า...บ้านของฉัน...
ขอบคุณครับ
นายนุ
ภาพศิลาจารึกและเรื่องราวจากกรมศิลปากร...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
