ความเงียบเปรียบเหมือนพื้นที่ว่างโล่ง ให้เราได้มีช่วงเวลาตั้งหลักและจัดระเบียบความคิด แต่ถ้าพื้นที่ในใจของเรากว้างพอ ยืดหยุ่นพอ ความเงียบก็ไม่จำเป็น!! ทำความเข้าใจกับลักษณะของความเงียบก่อนนะคะ
- ★เงียบ แบบปิดกั้นเสียงต่างๆจากภายนอก
ไม่รับรู้ ไม่เติมของใหม่เพิ่มเข้ามา ใจคนเราจะค่อยๆจัดการเรื่องเก่าๆได้เองอยู่แล้ว ถึงไม่ทำอะไรเลย ของเก่าๆก็จะเบาบางจางลงไปเองโดยธรรมชาติอยู่แล้ว ในกรณีนี้ "ความเงียบ ทำงานร่วมกับ เวลา"
แต่ถ้ายังผลิตซ้ำ-หมกมุ่น-คิดวน ความเงียบก็ไม่ช่วยค่ะ เผลอๆจะหนักกว่าเดิม!!
- ★เงียบ แบบปิดวาจาของเราเอง
ไม่ปริปาก ไม่พร่ำบ่น ไม่นำพา ไม่ถือสา ไม่โต้ตอบ แม้อยู่ท่ามกลางสรรพเสียงที่อึกทึก การสกัดกั้นวาจาของตัวเราเอง นับเป็นขั้นแรกของการฝึกควบคุมตนเอง เมื่อควบคุม input ไม่ได้ก็ไปคุมที่ output
กรณีนี้ต้องเป็นใจที่ฝึกมาอย่างดี จึงจะมีพละกำลังมากพอ มีสติมั่นคงพอที่จะสะกดกลั้นอารมณ์ความรู้สึก ไม่ให้ไหลไปตามการรับรู้ที่เกิดจากเสียงที่ได้ยิน เรียนรู้วิธีปล่อยผ่านเสียงเหล่านั้น keep calm & stay in mute mode
ความเงียบจะช่วยเยียวยาจิตใจได้ก็ต้องเมื่อเรามีหลักคิดที่ถูกต้องและมั่นคง ใช้ความเงียบให้เหมาะสมสอดคล้องกับสถานการณ์
ความเงียบต่างจากความสงบ ความเงียบจึงไม่ได้ช่วยเยียวยาได้ทุกคน-ทุกกรณีค่ะ บางคนแม้จะอยู่ในความเงียบ แต่เสียงในหัว น่ากลัวกว่าทุกเสียงเสียอีก!!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
