แมงกีซอน…จาก 'ย่ำดิน' สู่ 'ล่อไฟ' #วิถีที่เปลี่ยน #ความเปลี่ยนแปลง
มื้อนี้ผมมีความเป็นห่วงมาเล่าสู่ฟัง เกี่ยวกับเจ้าโตน้อยๆ ที่ชื่อว่า "แมงกีซอน" หรือที่หลายๆ ท่านอาจจะฮู้จักกันในชื่ออื่น บ่ว่าจะเป็นแมงจีซอน แมงอีซอน หรือแมลงกระชอนบ้านเฮา นี่ล่ะครับ
ฟังจากเรื่องเล่าที่ผ่านมา หลายคนคงจะพอเห็นภาพวิถีการหาแมงกีซอนในอดีต ที่ต้องอาศัยความอดทน พากันย่ำตามหนองน้ำ ได้ทั้งอาหาร ได้ทั้งความสนุกสนานตามประสาเด็กน้อย แต่มาถึงยุคสมัยนี้ วิธีการหาอาจจะเปลี่ยนไป๋ ตามเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วงคือ... ปริมาณของแมงกีซอนในธรรมชาติ มันลดน้อยลงไปหลายเด้อครับ
ลองคิดเบิ่งนะครับ พี่น้อง เมื่อก่อนนี้ เวลาถึงฤดูของมัน เฮาจะพากันไปย่ำ ไปส่อง ได้แมงกีซอนมาคั่ว มาแกง กินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ แถมยังเหลือเอาไปขายสร้างรายได้ให้ครอบครัว แต่เดี๋ยวนี้... การที่จะหาแมงกีซอนให้ได้ปริมาณคือเก่า มันยากเย็นแสนเข็ญขึ้นทุกที
สาเหตุหลักๆ เลยก็คือ แหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของมันลดน้อยลงไปมาก ทั้งหนองน้ำ คูคลอง ที่เคยอุดมสมบูรณ์ กลายเป็นพื้นที่เกษตรกรรมที่ใช้สารเคมี หรือถูกถมทับเพื่อการพัฒนาอื่นๆ ไป๋เบิ้ดแล้ว ไหนจะเรื่องของสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป๋ ฤดูกาลที่ผันผวน ทำให้วงจรชีวิตของแมงกีซอนบ่เป็นไป๋ตามธรรมชาติ
ผมยังจำรสชาติของแมงกีซอนคั่วเกลือหอมๆ ที่แม่เคยเฮ็ดให้กินได้ติดปากอยู่เลยครับ มันบ่ได้มีแค่ความแซ่บ แต่ มันคือความทรงจำ มันคือวิถีชีวิต มันคือของขวัญจากธรรมชาติที่บรรพบุรุษเฮาเคยหากินกันมา แต่ถ้าเฮาบ่ช่วยกันดูแลรักษา แหล่งที่อยู่ของมัน บ่แน่ว่าลูกหลานเฮาในมื้อหน้า อาจจะบ่มีโอกาสได้ฮู้จักรสชาติแท้ๆ ของแมงกีซอนอีกเลยก็ได้
แมงกีซอนโตน้อยๆ นี่ นอกจากจะเป็นอาหาร เป็นสัตว์เศรษฐกิจแล้ว มันยังเป็นดัชนีชี้วัดความสมบูรณ์ของระบบนิเวศน์ ถ้ามันลดจำนวนลง นั่นหมายความว่า ธรรมชาติรอบโตเฮากำลังมีปัญหาเด้อครับ
ธรรมชาติมอบสิ่งล้ำค่าให้เฮามาโดยตลอด การที่แมงกีซอนลดจำนวนลง อาจเป็นสัญญาณเตือนให้เฮาได้ฉุกคิดว่า เฮาได้ดูแลรักษาบ้านหลังใหญ่ของเฮาดีพอแล้วหรือยัง การสูญเสียแหล่งที่อยู่ของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ อาจนำไปสู่การสูญเสียที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เราคาดคิด จงหันกลับมาให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์ เพื่อให้ความอุดมสมบูรณ์นี้ยังคงอยู่คู่กับลูกหลานเฮาไปนานๆ ครับ
เรื่อง: แตงโม สกลนคร
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
