12 พ.ค. เวลา 02:49 • ปรัชญา
วันเสาร์ ที่ผ่านมา ก็ไปส่งผู้จากไปต้องเดินทางยาวไกล ไปช่วยบอกกล่าว ขอซื้อที่ตังค์หนึ่งบาท บอกกล่าว ยายกะลี ตากะลา ยายกะมุด ตากะมัด ตาสัมพุทโธ (พระท่านบอกว่า เป็นของโบราณ ที่เหมือนดูแลศาลาพันห้อง ในเขตแผ่นดินไทย) บอกแล้ว ก็โยนเหรียญลงพื้น ..คนที่ มาส่ง พอเค้าเปิดโลง ก็เหลือไม่กี่คน .แล้วลูกหลานลงไปหมด ..เหลือแต่สัปเหร่อ ช่วยกัน ยกโลง ขึ้นวางบนรถเข็น ที่วางถ่าน เอาน้ำมันก๊าซลาดลงไป .เอาน้ำมันราดใส่ในโลง จากนั้น คนสี่คน ก็ช่วยกันเข็น เข้าเตาเผา
เข็นไปได้ครึ่งเดียว มันเข็นกัน ดันกันไม่ไม่อยากจะเข้า เราก็เลย ช่วยเข็นอีกคน ..มันเป็นความรู้สึก เหมือนกับเข็นของหนัก ยิ่งตอนจะเข้าไปจนสุด .มันหนักจริงๆ
เราก็ไปเล่าเรื่องนี้ใก้พระท่านฟัง ท่านก็บอกว่า เค้าก็สินเรานั้นแหละ ว่า ..เมื่อจิตออกจากร่าง ตัวก็ไม่ได้โต ..น้ำหนักของกรรม ที่อยู่กับธาตุทั่งสี่ มันหนัก เหมือนก้อนหินก้อนกรวด วางบนรถเข็นเจ้าไปในเตาเผา เรามาทบทวน ดูชีวิต ..ของผู้ที่จากไป น่าจะเดินทางยาวไกล บุญกุศลไม่ได้สร้างไว้ ชีวิตที่ใช้มา ก็ดูเหมือนที่เค้าว่า คนดี .. คนดีมีกรรม สะสมกรรม ไม่ได้สร้างบุญกุศล ตามไปกับจิต ..
ตอนที่พระสวดอภิธรรม เราก็บอกญาติให้ไป ยกของถวายพระหน่อย เค้าบอกว่า ทำบุญที่ใจ แค่นั้น เราเหมือนถูกตี ด้วยไม้หน้าสาม..ตอนที่เค้าบอก ตัวเค้าเป็นสีเทา ..ขึ้นมาเลย .แล้วก็รู้สึกสงสาร คนที่จากไป ..ไปแต่จิตดวงเดียว อะไรเอาไปไม้ได้ ..บุญกุศลไม่มี . ต้องไปเดืนอยู่ในสังขารกรรม รูปกรรมที่ทุกข์ยากลำบาก
ก่อนสวดอภิธรรม มีพี่ชายบอกให้ทำบุญติดกันเทศน์ เราก็หยิบตั้งขึ้นมาพนมมือ นึกถึงเอาสังขารพ่อแม่มาทำบุญ แล้วก็เดิน ไปใส่ทีเครื่องกันเทศน์ ตอนเช้ามีคนไปไปถามพี่ชายว่า พ่อเรายังไม่ตายหรือ เห็นเดินไปติดกันเทศน์
..อนิจจา..ถึงเวลาเปลี่ยนรูป ก็กุศลาทำมา อกุศลาที่ทำมา หรือดีชั่วไม่รู้จักเลย แม่ทั้งสี่ ก็นำจิต ไปฝากไว้กับพ่อแม่ .หรือ เปลี่ยนรูปไปเลย ไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ เดินทางยาวนาน ..จะว่า ยาวไกล มันไม่นาใช่ มันยาวนาน เหมือนว่า เป็นหมืนปี แสนปี ล้านปี นับชาติไม่ได้เลย
อ้อ..มีพระท่านบอกมาว่า เขื้อโรคตัวใหม่ กำลังจะมา ติดเชื้อ สองสามวัน ก็หมดลม ..ท่านฝากบอกมาว่า ให้ให้สร้างบุญกุศล สวดมนต์ ภาวนากัน จะได้มีบุญกุศลช่วยพยุงจิต พยุงกาย หินอีกทั้งหินเค้าก็ละลาย .เป็นเรื่องราวของเก็บจิตมาจากอบาย .กลับไปที่เก่า ..จะว่าเดินทางก็ไม่ใช่ มันไปอยู่ในสถานที่ทุกข์ทรมานยาวนาน
1
ชีวิตเมื่อมีกาย หาเงินทอง มาเก็บไว้ ..วางไว้ข้างกาย ..ใครจะมาหยิบ ก็หวงโกรธโมโห จะกินอะไรก็อุตส่าห์ประหยัด กลัวจะหมดจะเปลี้ยง หามามากมาย กองข้างกายไม่มีลม หยิบเอาไปใช้ไม่ได้เลย..
โฆษณา