13 พ.ค. เวลา 02:11 • ความคิดเห็น
เคยได้ฟัง เรื่องราวมนุษย์คู่แรก เกิดขึ้น เหมือนนิทาน ดินฟ้าอากาศ ก็เหมือน ทำให้เกิดมนุษย์หญิงชาย ขึ้นมาคู่หนึ่ง ในยุคสมัยที่ ภาวะโลก ยังมีสภาพที่แปรปรวน ดินฟ้าอากาศก็ยังโหดร้าย เค้าก็เอาทัพหน้า ขึ้นมา เอามาจากนรก มาต่อสู้ ก็กระจัดกระจาย แตกกันไปอยู่ที่นั้นที่นี้ ค่อยๆ แผ่กระจัดกระจาย ไปทำมาหากืิน แต่ก็นิสัยโหดร้าย
..บ้างก็ยังเข่นฆ่า กินกันเอง ไม่รู้จักคำว่า ญาติพี่น้อง พ่อแม่ ก็เหมือน สีตว์โลกทั่วไป เมื่อทัพหน้ามา จากนรก ค่อยปรับ อยู่รอดได้ ..ก็ค่อยมีจิตที่เคยเก่ง ตกนรกมาได้กายมนุษย์ พ้นโทษมา ขึ้นมาเกิดขึ้น ก็ค่อยๆพัฒนา วัตถุเครื่องไม้เครื่องมา ค่อยๆ มีจ่าฝูง แบ่งแยกกันไป เจอกัน ก็ทะเละตีกัน ..มันพัฒนามาเรื่อย กว่าจะค่อยๆรู้จัก มีความเห็นอกเห็นใจกัน กว่า จะเริ่ม มีกว่าอริยะ จริยะ คุณธรรม ศีลธรรมประเพณีขึ้นมา
มันก็ใช้เวลายาวนาน ยิ่งกว่าจะมีคำว่า ศาสนา ก็ผ่านกระบวนการ ยึดผีสาง กราบไหว้ ผีนั้นนี่ มีอยู่ทั่วไป เรื่องราวของภพมนุษย์ ..มันเป็นเรื่องราวของจิต ที่เกิดมา เลือกทางเดิน ของจิต เพราะกายมนุษย์ นั้น สามารถรับรู้ มีสติ มีปัญญา ที่จะใช้เหตุผล ทำเรื่องราวต่างได้ ทั้งดีและไม่ดี
เมื่อมาอาศัยกายมนุษย์ จิตแต่ละดวง ที่เกิดมาอาศัยกายมนุษย์ ก็มีสิ่งที่เก็บมา สะสมมากับจิต . มาอาศัยกายมนุษย์ เลือกทางเดิน ..ไม่มีใครชี้ให้ว่า จิตนั้นจะเลือกทางเดิน ..ในสิ่งที่โลกส่งเสริมให้ ไม่มีใครพูดบอกว่าที่เกิดมาเป็นมนุษย์ได้ เพราะมีคำว่ากุศลอกุศล ไม่ใครอธิบาย คำว่า อวิชชา ขันธ์ห้า กรรมดีกรรมชั่ว ให้จิตมนุษย์ได้รู้จัก ก็มีเรื่องราว ของผู้ที่ที่เกิดมา มาทำเส้นทาง ในสิ่งที่ว่า ศาสนา ..ให้จิตมนุษย์ได้แก้ไข นิสัยสันดาน ที่ติดตามมากับจิต .
นั่นก็เหมือน ว่า บางยุค จิตที่มาสัตว์นรกมาเกิดมาก บางยุตจิตที่มาจากที่สูงๆ ก็ไม่มี .พอยุคที่จิตสูงมาเกิดกันมาก โลกก็ดูสงบ ..เค้าก็สนใจในเรื่องราวจิตวิญญาณ พอยุคสัตว์นรกมาเกิดมา เค้าก็สนใจแต่วัตถุ สิ่งที่จะไปแก้ไขจิตใจ ก็ไม่มี ..เมื่อกายหมดลม ก็พากันกลับที่เก่า เหมือนเดิม หรือลึกกว่าเดิม ..นี่พอมาถึงยุคปัจจุบัน เค้าก็เก็บจิตไปเรื่อยๆ มนุษย์ก็จะลดลงไปๆ เมืองก็รกร้าง กลับไปเป็นป่า ให้สิงสาราสัตว์อาศัย มันก็วนเวียนไปตามกาลเวลา เราก็ไปสังเกตดูได้ ในแหล่งอาริยธรรมต่างๆ
ยุคนี้ดูเหมือนว่า พัฒนา ..มองดูลึกๆ..วิชาความรู้ ที่หากันมา เอาสร้างทำลายมนุษย์ด้วยกันเอง หลอกให้หลงสุข หลอกให้ยึดกายยึดอารมณ์ที่โลกปรนเปรอให้ เก่งที่จะสร้างเรื่องราวเอารัดเอาเปรียบกัน เก่งที่สร้างอาวุธมาทำลายกัน .คราวละมากๆ ..มันน่าชื่นชม หรือ เมื่อจิตใจมนุษย์เป็นกันเยี่ยงนี้
หากว่า เราถอดจิต ขึ้นบนฟ้านานๆ เป็นอสงไขย มองดู โลก ที่จิตแต่ละดวง เกิดมา เค้ามุ่งมั่นทำอะไรกัน จมอยู่กับอะไรกัน มันคงน่าสนุก หรือ น่าสมเพช ที่เค้าเกิดมา มีเวลาสั้นๆ แล้วก็แก่เจ็บตาย เน่าเหม็น ทับถมกัน พอจิตออกจาก .จิตนั้น ก็ตกลงไป ในที่ต่ำ เพราะจิตมันหนักด้วยกรรมที่ทำเอง
โฆษณา