ที่ว่า พิสดาร นั้นหากเราเรียนรู้ คำว่า นิสัยสัดาน ของจิตที่มีกรรม จิตที่มาเกิดได้กายเป็นมนุษย์ มันมีความแตกต่างกันด้วยกรรม ที่บันทึกเรื่องราว นิสันดานที่เคยทำมา นิสัย ที่หลงใหลอะไรต่างๆ มันไหลมาจากภายใน ไหลมาจากสิ่งที่เค้าเคยสะสมมา
เช่น..ขึ้นมาจากนรกบ้าง มาจากอบายภูมิก็มี มาจากเปรตอสุรกายก็มี ยุคไหนที่จิตมาจากอบายภูมิ มาเกิดกันมาก จิตที่มาจากที่สูงๆ เค้าก็ไม่มาเกิด เพราะเกิดมา..เดี๋ยว ไปวุ่ยวาย ไปทำตามนิสัยของผู้ที่มาจากอบายภูมิ จิตเค้าไม่รู้จัก เรื่องบุญกุศลเลย ดีชั่วไม่รู้จัก รู้จักแต่เรื่องเอากงจักร ..ที่จะบั่นคอตัวเอง เค้าก็มีนิสัยเป็นอย่างนั้น จะไปบอดให้เค้าคิดดี ทำดี เค้าทำไม่ได้หรอก ทำนองเราไปหมูหมากาไก่ มันก็ทำดีดีไม่ได้ มันก็หากิรไปตามนิสัยสันดานสัญชาตญาณที่ติดตัวมา
มีเรื่องแปลกอันหนึ่ง มีคนไปบุญ ..ท่านก็สินเรื่องการกล่าวพูดว่า จิตขิงของข้าพเจ้าอาศัยอยู่ในเรือกาย ของคุณบิดามารดา ข้าพเจ้าขอนำกายบิดามารดามาสร้างบุญกุศล ..ให้เค้่าพูด พอถึงคำว่าพ่อแม่ ..ก็พูดออกเสียงไม่ได้ .. ให้พูด สิงสามหน พูดคำนี้หน้าพระไม่ได้ ออกเสียงไม่ได้ .
..ท่านก็เปรยว่า น่าสงสารจิตดวงนี้จัง .ชาติหน้าก็พูดคำว่า พ่อแม่ไม่ได้..น่าสงสาร คงไม่มีกายมนุษย์ให้ใช้ พูดที่อื่นพูดได้ พูดหน้าพระไม่ได้เลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
