ชีวิตต่างแดงในเบลเยียม: จากหัวหน้างาน สู่ล้างจานยันปลูกต้นไม้🍀
หลังจากลาออกจากงานที่เมืองไทยอย่างสง่างาม (จริง ๆ คือหมดแรงแล้ว ฮ่า!) ฉันก็บินลัดฟ้ามาเบลเยียม ก่อนมา เช็คข้อมูลเบลเยียมอย่างดีเหมือนจะไปสอบเข้าราชการ แถมบินมาสำรวจถึง 2 รอบแบบนักท่องเที่ยวแต่มีภารกิจลับคือ “ส่องชีวิตจริงคนเบลเยียม”
แน่นอนว่าความแตกต่างจากไทยมีเพียบ ทั้งสภาพอากาศ อาหาร และ...ภาษาที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ! ฉันอยู่ในโซนที่ต้องใช้ภาษาฝรั่งเศส แล้วฉันก็แบบ... ภาษานี้ไม่ได้เรียนมาเล่นๆ นะ เรียนมาเครียด ๆ เลยล่ะ! ก่อนมา เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสที่ Alliance Française กรุงเทพฯ อยู่ 2 ปี (พูดให้ดูเท่ แต่เรียนอาทิตย์ละวัน เพราะโอทีที่ออฟฟิศลากตัวไว้แน่นมาก)
กลางวันเป็นหัวหน้าทำงานหนัก
ตอนดึกตอบเมล
วันหยุดสุดสัปดาห์เรียนภาษาฝรั่งเศส
คือถ้ามีหมวกนักสู้ ฉันใส่ไปสามใบแล้วจ้า!🧏
My French class
พอมาถึงเบลเยียมได้ 1-2 เดือน... Homesick ก็มาทักทายแบบไม่ขออนุญาต คิดถึงบ้าน คิดถึงอาหารไทยอย่างแรง อาการหนักถึงขั้นนั่งฝันถึงข้าวเหนียวหมูปิ้ง+ก๋วยเตี๊ยวต้มยำ💭😅ตอนตีสาม
ก๋วยเตี๋ยวต้มยำของโปรด
ส่วนภาษาฝรั่งเศสที่เคยเรียน... เหมือนเรียนไปฝากไว้กับสายลม พูดอะไรไม่รู้เรื่อง ฟังไม่เข้าใจ แต่ภาษาอังกฤษติดหนึบเลย ใช้ทุกวันเพราะไม่มีทางเลือก
พยายามหางานแบบคนไม่ยอมแพ้ สมัครบริษัทที่ใช้ภาษาอังกฤษหลายที่ ได้สัมภาษณ์นะ... แต่คำตอบคือ “ขอบคุณค่ะ แต่ไม่รับ” หรือบางที่ไม่ตอบอะไรเลย (ฝากข้อความไว้กับจักรวาลอย่างเดียว)
ตอนนั้นเงินในบัญชีก็เงียบกริบเหมือนป่าช้า เลยตัดสินใจไปสมัครงานร้านอาหารไทย ทำงานล้างจาน-จัดจานแบบพาร์ตไทม์ รายได้ดีเวอร์! ถ้าเทียบเป็นเงินไทยคือมากกว่างานออฟฟิศ 2 เท่า!
แต่ชีวิตไม่ได้ง่ายขนาดนั้น...
ร้านปิดสี่ห้าทุ่ม กลับถึงบ้านตีหนึ่ง
บางวันยังต้องตื่นไปเรียนตอนเช้าอีก
ชีวิตคือ “ล้างจาน-หลับ-ตื่น-เรียน-วนลูป”
สุดท้ายเลยไม่ต่อสัญญา เพราะรู้ตัวเลยว่า... “ทางนี้ไม่ใช่ทางของฉัน”
หน้าที่คือล้างจานเคลียร์พื้นที่ในครัวให้เร็วที่สุด
ก็กลับมาเรียนต่อเงียบ ๆ แบบคนยอมรับชะตา เริ่มพูดภาษาฝรั่งเศสได้มากขึ้น แต่ภาษาอังกฤษแอบถดถอยนิดนึง😅 (คนรอบตัวเริ่มพูดเร็วขึ้นหรือฉันช้าลงก็ไม่รู้)
ต่อมาฉันเข้าอบรมกับหน่วยงานจัดหางาน ใช้เวลา 6 เดือนแบบเรียนจริงจัง แล้วก็ต้องหาที่ฝึกงาน (ก็ยังไม่วายเครียด) ทุกอย่างเป็นภาษาฝรั่งเศสหมด เข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง น้ำตาซึมบ้าง...ก็ว่ากันไป🥺
“ฉันส่งอีเมลไปยังบริษัทขนส่งสินค้าที่สนามบินใกล้บ้าน แล้วก็ได้เรียกสัมภาษณ์กับ HR แต่สุดท้ายก็อด เพราะฉันขอฝึกงานแค่ 2 สัปดาห์ ซึ่งถือว่าสั้นเกินไปสำหรับสายงานนี้ (เขาน่าจะอยากได้คนที่ฝึกยาวกว่านี้) ทั้งที่จริง ๆ แล้ว ถ้าบริษัทรับฉันเข้าไปฝึกงาน รัฐบาลจะเป็นคนสนับสนุนค่าแรงทั้งหมด — บริษัทแทบไม่ต้องจ่ายอะไรเลยด้วยซ้ำ!
แต่เอาเถอะ...อย่างน้อยเขาก็พูดปลอบใจ บอกจะเก็บโปรไฟล์ไว้เผื่อมีตำแหน่งในอนาคต (ฟังแล้วก็ยังพอมีหวัง)🥹
ตอนนั้นฉันหางานหลายทางไปหมด
จนได้ฝึกงานที่ร้านขายต้นไม้🌳🌷🪴
คิดบวกทำงานตรงนี้ก็ดีแหละ.. ไม่ต้องนั่งอยู่ออฟฟิศตลอดทั้งวัน ได้กลิ่นอายของธรรมชาติสดชื่น...เพราะร้านใหญ่มาก, แต่คนละสายกับ Import-Export ที่เคยทำมาทั้งชีวิต แต่ฉันก็ลุย!💪
งานที่ว่าชิล ๆ กับต้นไม้ จริง ๆ ไม่ชิลเลยจ้า!
ทั้งรดน้ำ เติมของ ยกของหนัก จับต้นไม้ มือเปื้อนดินตลอด
บางทีลูกค้าเข้ามาถาม เราก็อึ้ง...พูดไม่ออก
แต่โชคดีมาก เพื่อนร่วมงานน่ารัก คอยช่วยเหลือ
มีลูกค้าคนไทยด้วย (เหมือนเจอญาติอยู่กลางป่า)🤗
หลังจากจบฝึกงานได้ 2 สัปดาห์ เริ่มเข้าใจภาษามากขึ้น แต่ก็ยังไม่ใช่ทาง เลยตัดสินใจกลับไปหาบริษัทเดิมที่เคยสมัครไป รวบรวมความกล้าส่งอีเมลไปถามอีกครั้ง.. “ยังรับคนอยู่มั้ยคะ ถ้ายัง...หนูยังอยากทำอยู่นะคะ”แต่ต้องรอคำตอบนานมาก
ฉันกลับไทยไปหาครอบครัวฮีลใจสัก 3 สัปดาห์ พักผ่อนสมองสักหน่อย🏝️🏕️
รอไปเกือบ 6 เดือน! แล้ววันหนึ่งเขาก็เรียกสัมภาษณ์กับหัวหน้าฝ่ายและ CEO ตอนนั้นดีใจจนอยากกรี๊ดใส่ไมค์ (แต่ทำใจนิ่งๆไว้)
และในที่สุด...ฉันก็ได้ทำงานที่บริษัทนี้จริง ๆ
น้ำตาไหลแบบไม่ต้องแกล้ง
มันคือ “งานแรกในต่างแดน” ที่รอมานาน! และหลังจากได้งานนี้ฉันได้เรียนรู้งาน เพื่อนร่วมงานมากมายมาจากต่างถิ่นต่างภาษาสนุกหรรษามากในแต่ละวัน 😀
นี่คือโต๊ะทำงานของฉันเอง🍵
แต่บอกก่อนเลยว่างานที่สนามบินนั้นต้องเปลี่ยนกะตลอดเวลา
ซึ่งมันเปลี่ยนชีวิตฉันไปมาก... ทั้งร่างกายและจิตใจ เหนื่อยจนหมดแรงอีกแล้ว ดีใจอยู่ได้ไม่นาน ก็ต้องเจอกับอุปสรรคอีกเพียบ 🙆ไว้มาเล่าสู่กันฟังในตอนต่อไปนะคะ... นี่แหละน้าาา ชีวิต!😅
**"หากคุณอ่านมาถึงตรงนี้...แสดงว่าคุณได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเพจนี้เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณที่ร่วมเดินทางไปกับเรื่องราวชีวิตในต่างแดน ยังมีอีกหลายสถานที่สวย ๆ และประสบการณ์ที่อยากแบ่งปันให้คุณได้อ่านกันยาว ๆ แต่แรงใจในการเขียนต่อ ก็ขึ้นอยู่กับผู้ติดตามและผู้สนับสนุนในระดับต่อไปเช่นกัน...
ใจจริงแค่อยากแชร์สิ่งดี ๆ และมุมคิดจากชีวิตจริง ที่บางครั้งก็สุข บางครั้งก็เศร้า — นี่แหละค่ะ...รสชาติของชีวิต**🙂↕️
ถ้าคุณต้องเริ่มใหม่ในต่างประเทศ คุณจะทำอย่างไร?🧐 บางคนอาจจะมองว่าง่าย บางคนอาจจะมองว่ายาก แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของแต่ละบุคคลนะคะ😗
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
