’พื้นที่เบาใจ’
ผ่านกระบวนการจัดดอกไม้และระบายสีน้ำ
ขอเก่งด้วยคนวันนี้ “เข้าWorkshopเก่ง” 🙌🏻
🌳💚กิจกรรมพื้นที่เบาใจ จัดโดยกลุ่มใต้ต้นไม้ซึ่งเป็นทีมที่ทำงานภาคประชาสังคมโดยมีความตั้งใจในการสร้างพื้นที่ปลอดภัยทางใจให้กับทุกคน เน้นการฟังแบบไม่ตัดสิน
ก่อนเริ่มกิจกรรมกระบวนกรชวนให้หลับตา ส่งเสียงในลำคอเรียกพลังงานชีวิต พอลืมตากระบวนกรก็อธิบายเพิ่มเติมว่าในมนุษย์เรามีองค์ประกอบอยู่ 4 อย่าง คือ
- 1.Physical body ก็คือ ร่างกายของเรา
- 2.พลังชีวิต ก็คือ พละกำลังที่ทำให้เรารู้สึกตื่นตัว มีชีวิตชีวา พร้อมทำงาน/ทำกิจกรรมต่างๆ
- 3.พลังความรู้สึก ก็คือ อารมณ์/ ความรู็สึกต่างๆ (รัก โลภ โกรธ กังวล โมโห ฯลฯ)
- 4.I (Ego) ก็คือ ตัวตนของเรา ซึ่งในที่นี้กระบวนกรไม่ค่อยอยากใช้คำว่าอีโก้ เพราะส่วนใหญ่คนมักจะตีความไปทางลบ แต่ขอใช้คำว่า “I” ซึ่งหมายถึงตัวตนของเราที่มันมีทั้งบวก ลบ กลางๆ เป็นเรื่องปกติ
*หน้าที่ของเราคือทำให้ 4 องค์ประกอบนี้มีความ ‘สมดุล‘ มากที่สุด ซึ่งทุกองค์ประกอบล้วนมีความสัมพันธ์เชื่อมโยงกัน
💐กิจกรรมแรก ‘จัดดอกไม้‘
มีดอกไม้หลายชนิดและมีแจกันหลายแบบให้เลือก
แต่ไม่ใช่ให้เราเป็นคนเลือกฝ่ายเดียว แต่เปิดโอกาสให้ดอกไม้และแจกันได้เลือกเราด้วย :)
**อันนี้ต้องมาเข้าร่วมกิจกรรมถึงจะเก็ทนะ**
กระบวนกรให้เวลาแต่ละคนออกไปหยิบดอกไม้และแจกันตามความรู้สึก ใช้เวลาเท่าที่แต่ละคนอยากใช้ เมื่อหยิบดอกไม้และแจกันแล้ว ก็ตัดก้านตามความยาวที่ต้องการ เติมน้ำลงในแจกันอย่างมีสติ และปักดอกไม้ลงไป โดยที่ไม่ต้องกะเกณฑ์ ไม่ต้องสร้างเงื่อนไขว่าจะต้องสวย ปักก็คือปักลงไปเลย แล้วก็ให้นำแจกันไปวางในที่ที่อยากจะวาง
ตอนแรกเราเล็งแจกันอันนึงไว้ แต่สุดท้ายมีคนหยิบไปก่อนก็ได้แต่ ‘อ้าว’ ในใจ 🥹 แต่ก็ไม่เป็นไร สักพักมีแจกันเซรามิกทรงอ้วนกลมสีเขียวเหมือนส่งเสียงทักทายเราออกมาจากช่องว่างระหว่างผู้เข้าร่วมที่กำลังยืนทำกิจกกรรมกันอยู่ เราจ้องไปที่แจกันอันนั้น แล้วลุกออกไปหยิบดอกไม้ดอกเล็กๆสีขาว และเดินไปหยิบแจกันที่สบตากันเอาไว้ 🙃✨ ตัดก้านดอกไม้ออกนิดนึงแล้วปักลงไปในแจกัน ตอนแรกเราตั้งใจอยากให้ก้านดอกไม้ตั้งตรง พยายามอยู่แป๊บนึง นึกถึงคำพูดของกระบวนกรได้ว่า “อย่ากะเกณฑ์ อย่าสร้างเงื่อนไข” สุดท้ายเราเลยปล่อย
แจกันของเรา ‘เจ้าอ้วนกลมสีเขียว‘ 💚
🎨กิจกรรมที่สอง ‘ระบายสีน้ำ‘
ความท้าทายใหม่มาอีกแล้ว 😆 ด้วยความที่เราไม่มีหัวทางด้านศิลปะเลย
รับอุปกรณ์ทำตามคำอธิบายของกระบวนกร ตอนแรกเราก็อยากจะระบายสีให้ออกมาเป็นภาพตามที่จินตนาการไว้ในหัว แต่กระบวนกรบอกว่าปล่อยให้สีมันไหลเขาหากันเอง อย่าพยายามวาดออกมาให้เป็นรูปตามที่เราอยากจะให้เป็น ให้สังเกตการไหลเข้าหากันของสี สังเกตการเคลื่อนไหวของมือที่จับพู่กัน สังเกตความรู้สึกของตัวเองว่ากำลังรู้สึกอย่างไร จากนั้นเราก็ปล่อยเลย สนใจแค่กระดาษ สี ตรงหน้าและพู่กันที่อยู่ในมือ ระบายไปโดยที่ไม่สนใจและไม่มองไปที่คนอื่นเลย
เราระบายสีเสร็จน่าจะเป็นคนที่สอง วางพู่กันแล้วหันไปมองคนรอบๆ นอกจากพี่ที่นั่งโต๊ะข้างๆเราที่ระบายสีเสร็จคนแรก คนอื่นๆยังไม่มีใครระบายเสร็จ ทุกคนยังคงก้มหน้าก้มตา เวลายังเหลือเราหยิบพู่กันขึ้นมาระบายสีอีกรอบ สักพักก็วางพู่กันลง หันไปรอบๆอีกครั้ง นอกจากพี่คนเดิมก็ยังไม่มีใครวางพู่กัน เราหยิบพู่กันมาระบายสีต่อ สุดท้ายก็เลือกที่จะวางมันลงจริงๆ มันเสร็จแล้วก็คือเสร็จแล้ว คนอื่นเขายังทำต่อก็ให้เขาใช้เวลาของเขาไป⏱️
ภาพระบายสีน้ำของเรา
📝Key Takeaway (สำหรับตัวเราเอง)
- ✓ได้ปลดล๊อคตัวเอง จากที่กล้าๆกลัวๆกับการทำงานศิลปะ และจัดของสวยๆงามๆ เพราะกลัวทำพัง ทำไม่สวยบ้างหล่ะ
- ✓ปล่อยๆมันไปเถอะ คือคำที่พูดกับตัวเองบ่อยมากตอนที่ทำกิจกรรมครั้งนี้
- ✓มันเสร็จแล้วก็คือเสร็จแล้ว ไม่ต้องฝืนทำต่อ ไม่ต้องพยายามหาอะไรมาเติม
🙂↔️เกือบจบกิจกรรม เพิ่งนึกได้ว่าลืมเติมน้ำลงในแจกัน
ก่อนปิดกิจกรรม กระบวนกรแชร์ว่า
“การที่เราจะเรียนรู้สิ่งใดให้เข้าใจได้นั้น สิ่งนั้นต้องเป็น ‘ของจริง’
ความสมบูรณ์แบบเป็นสิ่งที่เราพยายามแล้วรู้สึกว่ามันยากเพราะมันไม่มีจริงและไม่ใช่ของจริง 🍂
May 18, 2025
#ขอเก่งด้วยคน # Letusgrow #เข้าworkshopเก่ง
พื้นที่ของคนธรรมดาที่อยากเก่งไปด้วยกัน
ขอเก่งด้วยคน
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
