นางพญางูขาวฯ
ผมอ่านวรรณกรรมจีนเล่มหนึ่งจากห้องสมุดออนไลน์จบด้วยความสนุกสนานได้สาระเป็นอันมากครับ คนไทยส่วนใหญ่คงคุ้นเคยเรื่องนี้จากหนังหรือซีรีส์ในหลายเวอร์ชั่น ผมเองจำได้ว่าตอนสัก 5-6 ขวบ ป๊าเคยพาไปดูที่โรงหนัง แถวไหนจำไม่ได้ในความทรงจำที่พร่าเลือน ยังตราตรึงกับความเศร้าใจตอนนักบวชมาที่บ้าน แล้วพยายามแยกสามีภรรยาออกจากกัน โดยใช้อิทธิฤทธิ์และภาชนะคล้ายบาตรหรืออะไรที่ใกล้เคียงจับเอางูเขียวและงูขาวไป จำไม่ได้ว่าจบอย่างไร รู้แต่เศร้าจับใจจนร้องไห้ในโรง และนั่นคือตัวละครจาก
#นางพญางูขาวกับการปฏิรูปสังคมราชวงศ์ซ่ง
หจก.สนพ.คงวุฒิ คุณากร พิมพ์ครั้งที่ 3 ก.ค.2555
เนื้อเรื่อง โดย จ้าวชิงเก๋อ
สาลินี เกื้อเกียรติวงศ์ แปล
เกร็ดประวัติศาสตร์ และบทวิเคราะห์ อติชาต คงวุฒิคุณากร
192 หน้า 300 บาท
🔴สรุปเนื้อเรื่องจนจบค่อนข้างละเอียด ใครไม่เคยดูหรือไม่เคยอ่านมาก่อน ถ้าเกรงเสียอรรถรสโปรดหยุดเสียแต่ตอนนี้
.
.
.
.
.
ในมณฑลเสฉวนมีเทือกเขาลูกหนึ่งตั้งตระหง่านอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ชื่ออี้เหม่ยซาน ที่เขาลูกนี้ยังมีงูขาวตนหนึ่งบำเพ็ญตบะมายาวนานนับพันปีอยู่ในถ้ำไป่หยุน จนมีฤทธิ์เดชพอตัวสามารถแปลงเป็นหญิงสะคราญโฉม ต่อมานางงูขาวออกมาเดินเล่นนอกถ้ำพบกับเทพธิดารุ่ยจือซึ่งมีอำนาจวิเศษ นางฝากตัวเป็นศิษย์และได้รับถ่ายทอดวิชาต่าง ๆ ทำให้มีอิทธิฤทธิ์กล้าแข็งกว่าเก่า
วันหนึ่งงูขาวเที่ยวชมธรรมชาติจนพบกับนางงูเขียวที่บำเพ็ญมาหลายร้อยปี แปลงกายเป็นหญิงสาวได้เช่นกัน กำลังร่ายรำเพลงดาบ งูขาวเข้าไปทักและอยากประดาบด้วย เมื่อทั้งสองได้ฝึกวิชาด้วยกันแล้วเกิดถูกอัธยาศัยจึงรักใคร่เป็นเพื่อนกัน งูเขียวชวนงูขาวลงไปเที่ยวชมความสนุกสนานเบื้องล่าง งูขาวอยากไปแต่จะขออนุญาตอาจารย์ก่อน งูเขียวตัดบทบอกว่าไปไม่นานก็กลับมา ดังนั้นทั้งสองจึงลงเขาไปเที่ยวยังแดนมนุษย์เบื้องล่าง
🐍
งูขาวตั้งชื่อตนว่าไป่ซู่เฉิน ให้ชื่องูเขียวว่าเสี่ยวชิง ทั้งสองสวมอาภรณ์ตามสีตัวเอง จากนั้นเหาะไปเที่ยวชมทัศนียภาพทะเลสาบซีหู ระหว่างชมสถานที่ต่าง ๆ พบผู้คนกราบไหว้หลุมศพเนื่องจากเป็นเทศกาลเช็งเม้ง ไป่ซู่เฉินเห็นหนุ่มน้อยรูปงามคนหนึ่งพลันหลงรักและต้องชะตา เมื่อเขาจะเดินหายไปจากสายตาจึงเรียกลมฝนมา
ชายหนุ่มพกร่มมาจึงกางกันฝนแล้วว่าจ้างเรือริมท่าน้ำจะกลับที่พัก ไป่ซู่เฉินบอกเสี่ยวชิงให้ขอร้องคนแจวเรือขอโดยสารไปด้วย ชายหนุ่มจิตใจดีจึงให้ทั้งสองลงเรือด้วย ทั้งสามหลบฝนอยู่ด้านในที่มีหลังคา ไป่ซู่เฉินให้เสี่ยวชิงถามทราบว่าเขาชื่อสวี่เสี้ยน อายุ 18 บิดามารดาตายนานแล้ว ปัจจุบันพักกับพี่สาวในบ้านพี่เขย เป็นลูกจ้างร้านยา สองนางแนะนำตัวเองและโกหกว่าไม่มีบิดามารดาเหมือนกัน ชีวิตลำบากตั้งแต่เด็ก
🐍
เมื่อเรือถึงจุดหมายที่สองนางโกหกไว้จึงจำใจขึ้นฝั่ง เขาเห็นฝนยังตกจึงมอบร่มให้ เสี่ยวชิงบอกคุณหนูของนางซาบซึ้งน้ำใจเขา พรุ่งนี้จะนำร่มไปคืน สวี่เสี้ยนบอกจะมารับเอง ไป่ซู่เฉินบอกให้หาบ้านหลังคาสีแดงอยู่ทิศตะวันตก เมื่อเรือจากไปนางหาทำเลได้ที่หนึ่ง มีบ้านร้างเก่าโทรมและต้นไม้ จึงเสกเป็นบ้านสีแดงสวยงาม
วันถัดมาสวี่เสี้ยนตามหาบ้านจนพบ เสี่ยวชิงพาเขาไปพบไป่ซู่เฉิน นำสุราอาหารมาต้อนรับกินกันด้วยความเบิกบาน เมื่อจะลากลับเสี่ยวชิงเกลี้ยกล่อม บอกว่าคุณหนูรักเขาแล้วเขารู้สึกรักคุณหนูหรือไม่ เมื่อเขายอมรับเสี่ยวชิงจึงรวบรัดให้จัดพิธีแต่งงานในคืนนี้ สวี่เสี้ยนรู้สึกว่ารีบเกินไปไม่ทันแจ้งพี่สาวก่อน แต่เสี่ยวชิงโน้มน้าวจนที่สุดเขายอมพักค้างและแต่งงาน
🐍
ไป่ซู่เฉินคิดว่าต่อไปต้องใช้เงินมาก จะเสกเองก็กลัววันใดเวทคลายจะกลายเป็นเรื่อง จึงให้เสี่ยวชิงไปขโมยเงินในท้องพระคลัง ได้ทอง 60 ก้อนเป็นเงิน 6,000ชั่ง รุ่งเช้าภรรยาสาวมอบเงินให้สามี 100 ชั่ง ไว้ซื้อชุดใหม่ใส่ เขาตกใจว่าเงินมากมายขนาดนั้น ใช้ซื้อชุดแค่ไม่กี่ชั่งก็พอ แต่นางยืนยันให้เขา สวี่เสี้ยนจึงรับและกลับมาบ้านแจ้งข่าวแก่พี่สาวว่าตนแต่งงานแล้ว เล่าว่ารู้จักกับสองนางอย่างไร รวมถึงได้เงินมา 100 ชั่ง พี่สาวรู้สึกยินดีกับน้องชาย
แต่พี่เขยที่ทำราชการสงสัย เพราะเห็นตราประทับเงินหลวงบนเงินที่น้องเขยนำมา เมื่อคืนทราบจากภายในว่ามีทองสูญไป 3,000 ชั่ง จึงนำหลักฐานไปปรึกษานาย แต่เกรงน้องเขยได้รับความผิดไปด้วย จึงบอกว่าสวี่เสี้ยนไม่น่าเกี่ยว ทางการให้เจ้าหน้าที่บ้านเมืองจับสวี่เสี้ยนไปสอบถาม เขากลัวมากร่ำร้องบอกไม่รู้ใด ๆ ภรรยาเขาให้มา เจ้าเมืองจึงให้ตามภรรยามาสอบถาม
🐍
เมื่อจนท.ไปจับกุม ไป่ซู่เฉินเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้สามีรับเคราะห์ ก่อนตามจนท.ไป ได้ให้เสี่ยวชิงนำเงินที่เหลือไปคืนที่เดิม เสี่ยวชิงคิดแก้เผ็ด จึงนำไปซ่อนที่บ้านเจ้าเมือง บังเอิญภรรยามาพบรีบแจ้งสามี ทั้งสองงุนงงและกังวลใจมากที่เงินซึ่งหายไปอยู่ในบ้านตน หากรู้ถึงคนภายนอกจะนำปัญหาใหญ่มา
ผู้ช่วยแนะให้ตัดสินสวี่เสี้ยนมีความผิดลงโทษขัง 1 ปี ส่วนไป่ซู่เฉินให้ปล่อยตัวไป นางร่ำไห้เสียใจที่ทำให้สามีต้องโทษ จึงให้เสี่ยวชิงขโมยเงินพวกเศรษฐีแทน แล้วลบตราออกเพื่อนำไปไหว้วานพี่เขยของสวี่เสี้ยนให้หาทางช่วย พี่เขยจึงทำจดหมายไปถึงเพื่อนผู้คุม แนะนำให้ไป่ซู่เฉินไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าของร้านยา
🐍
สองนางจึงย้ายไปเมืองเจิ้นเจียง เช่าบ้านหลังหนึ่ง นำจดหมายไปยื่นให้เจ้าของร้านยาที่เคยรู้จักกับบิดาของเขา ให้ช่วยประกันตัวสามีออกมา ด้วยการมอบของกำนัลให้ผู้คุม ที่สุดช่วยสามีได้ ไป่ซู่เฉินหารืออนาคตกับสามี เห็นควรเปิดร้านยานำความรู้ที่เขามีมาใช้ นางพอมีความรู้ด้านรักษา ตั้งแต่นั้นจึงค่อย ๆ หาซื้อตัวยา จ้างลูกจ้าง เปิดร้านชื่อห้างยาป่าวเหอขึ้น
ปรากฏลูกจ้างคนหนึ่งป่วยหนัก สวี่เสี้ยนจะไล่ออกแต่ไป่ซู่เฉินยั้งไว้ ตรวจรักษาจนหายดี เรื่องนี้บอกต่อกันไปจนคนที่ล้มป่วยต่างมาให้ช่วยรักษาและหายเป็นปกติ คนจนก็ไม่เสียเงิน ชื่อเสียงร้านจึงโด่งดังไปไกล ต่อมามีโรคระบาดเกิดขึ้นและไป่ซู่เฉินรักษาหาย คนยิ่งแห่มาให้รักษา กระทั่งกระทบกับวัดภูเขาทองที่หลวงจีนฟาไห่เป็นเจ้าอาวาส
🐍
หลวงจีนรูปนี้ปากบอกเป็นสาวกพุทธองค์ แต่เนื้อในเป็นมารศาสนาอาศัยห่มจีวรหลอกลวงคนหาเลี้ยงชีพ เมื่อคนมาทำบุญน้อยลงจึงจับยามรู้ว่าเหตุจากร้านยา
ป่าวเหอรักษาคนหายดี คนจนไม่เก็บเงิน ด้วยความแค้นและตนมีอาคมแก่กล้า รู้ว่าสองนางเป็นงูขาวและงูเขียว จึงวางแผนแยกสวี่เสี้ยนให้มาบวชในวัดตน วันหนึ่งจึงไปหาสวี่เสี้ยน บอกว่าภรรยาเขาเป็นปีศาจงูจำแลงมา ไม่เชื่อคืนวันเทศกาลเรือมังกรให้นำเหล้ากำมะถันแดงให้ดื่ม สวี่เสี้ยนโมโหไล่หลวงจีนฟาไห่ไป
ด้านเสี่ยวชิงกังวลคืนเทศกาลที่จะมาถึง บอกไป่ซู่เฉินให้หลบไปบนเขากัน เพราะคืนนั้นเสี่ยวชิงจะกลายเป็นงูแน่ ด้วยฝึกวิชาไม่มากพอ ไป่ซู่เฉินไม่ยอมบอกให้เสี่ยวชิงไปคนเดียว ตนเชื่อว่าควบคุมพลังได้ แล้วบอกสามีว่าเสี่ยวชิงไม่สบายต้องพักผ่อนห้ามรบกวน ส่วนนางเองก็รู้สึกไม่สบายขออย่ามากวนช่วงนี้ ทว่าสวี่เสี้ยนดื่มสุรากับเพื่อนแล้วเมา
คืนนั้นนำเหล้ากำมะถันแดงบังคับให้ภรรยาดื่ม นางจนใจเลี่ยงจึงยอมดื่มไปหนึ่งถ้วยพบความทรมานมาก ปิดห้องร้องครวญคราง สวี่เสี้ยนตกใจจะเข้าไปหาแต่นางไล่ไม่ให้เข้า เช้าวันถัดมาเขาตื่นขึ้นรีบไปดูภรรยา เปิดเข้าไปพบงูขาวตัวใหญ่จึงตกใจตาย
🐍
เสี่ยวชิงกลับจากบนเขามาพบสวี่เสี้ยนนอนตาย ส่วนไป่ซู่เฉินสลบไม่ตื่น จึงปลุกนางขึ้นมา ทั้งสองพอเดาเรื่องได้ ไป่ซู่เฉินเสียใจมากที่ไม่เชื่อเสี่ยวชิง เสี่ยวชิงแนะว่ามีต้นชุบชีวิตบนยอดเขาคุนหลุน แต่มีกวางและกระเรียนหนุ่มเฝ้ารักษา ไป่ซู่เฉินยอมดั้นด้นไปหา แม้จะกำลังตั้งครรภ์ท้องใหญ่ ไปถึงที่หมายด้วยความยากลำบากเพราะร่างกายอ่อนแอ พบต้นชุบชีวิตแต่ต้องสู้กับผู้เฝ้าจนเพลี่ยงพล้ำ ขณะย่ำแย่มีเทพเจ้าแดนใต้ที่ดูออกว่านางกำลังมีทารก ออกมาช่วยห้ามกวางและกระเรียนหนุ่ม และเมตตาให้ต้นชุบชีวิตนางมาช่วยสามี
ที่สุดจึงได้ยามาต้มเพื่อให้สวี่เสี้ยนดื่ม เมื่อเขาฟื้นชีวิตมากลับหวาดกลัว เพราะจำภาพก่อนตายได้ แม้ไป่ซู่เฉินโกหกว่าเขาฝันไป แต่เขาคลางแคลง อ้างงานไม่ยอมขึ้นมาพักร่วมกับภรรยาตอนกลางคืน หลายวันผ่านไปไป่ซู่เฉินทนไม่ไหว สร้างเรื่องให้สามีเข้าใจว่าที่เขาเห็นไม่ใช่นางแต่เรียกว่ามังกรเขียว สวี่เสี้ยนเชื่อจึงกลับมาสนิทใจดังเดิมกับภรรยา เสี่ยวชิงสงสัยทำไมเขาจึงมีความคิดว่าพวกนางเป็นงู สวี่เสี้ยนจึงเล่าเรื่องหลวงจีนฟาไห่
ทั้งสองเข้าใจในเจตนาร้ายของนักบวชแล้ว จึงกำชับสวี่เสี้ยนต่อไปอย่าหลงเชื่อหลวงจีนทุศีลอีก เขารับปากเสี่ยวชิงจึงหายโกรธและไป่ซู่เฉินยอมยกโทษให้
🐍
หลวงจีนฟาไห่เห็นว่าแผนไม่ได้ผล ลงจากวัดมาดักพบสวี่เสี้ยนระหว่างออกมาทำธุระ แล้วหว่านล้อมให้ไปที่วัดเพื่อแก้ไขเคราะห์ สวี่เสี้ยนไม่ยอมไป หลวงจีนจึงจับแขนไม่ปล่อย สุดท้ายสวี่เสี้ยนโอนอ่อนตามไปที่วัดภูเขาทอง จึงถูกขังไว้ให้เณรเฝ้าไม่ให้ออกมาได้ ร้องขออย่างไรก็ไม่สำเร็จ ไป่ซู่เฉินรุ่มร้อนที่สามีหายไปหลายวัน เสี่ยวชิงคาดว่าเกี่ยวกับหลวงจีน ทั้งสองไปขอพบถามหาสามี แต่เณรปฏิเสธ ทว่าหลุดคำที่ทำให้ทั้งสองรู้ว่าเขาถูกขัง
สองนางกลับมาวางแผนเตรียมเปิดสงคราม ไป่ซู่เฉินเรียกบริวารสัตว์น้ำมาแบ่งเป็นสามกองทัพ แล้วบุกโจมตีวัด หลวงจีนฟาไห่จึงเรียกทัพเทพสวรรค์มาช่วย สองฝ่ายตะลุมบอนกัน แต่ไป่ซู่เฉินเจ็บท้องขึ้นมา จึงต้องล่าถอยพ่ายแพ้ด้วยความเจ็บช้ำ สวี่เสี้ยนที่เห็นการต่อสู้ของสองฝ่ายจากที่คุมขัง รู้ความจริงว่าไป่ซู่เฉินไม่ใช่มนุษย์ แต่ก็ยังรักและเกลี่ยดชังหลวงจีน พยายามเกลี้ยกล่อมอ้อนวอนเณรให้ปล่อยตนจนเณรยอมช่วย
🐍
หลวงจีนฟาไห่ทราบความเกิดโทสะเรียกเณรมาถามไถ่ แม้เณรปากแข็งไม่รับ แต่หลวงจีนสดับแล้วไม่เชื่อ จึงคิดแผนประทุษร้ายขั้นสุด รุดเดินทางไปหาวัตถุมาเพื่อทำกับดักบาตรทองคำ ส่วนเสี่ยวชิงแนะนำไป่ซู่เฉินว่าอย่ากลับไปเจิ้นเจียงอีกเลย นางจึงปิดร้านยาให้ลูกจ้างแยกย้าย แล้วเดินทางไปพักรักษาตัวที่บ้านพี่สาวของสวี่เสี้ยน ไม่นานสามีก็ตามมาจนพบกันที่บ้าน ไป่ซู่เฉินดีใจมากแต่เสี่ยวชิงยังโกรธ เขาจึงยอมรับผิด แล้วเล่าสาเหตุให้ฟังทั้งหมด
เมื่อปรับความเข้าใจกันได้ จึงพักอยู่ที่นั่นอย่างมีความสุข จนกระทั่งคลอดลูกชายให้ชื่อมังกรน้อย เมื่อลูกอายุได้หนึ่งเดือน หลวงจีนฟาไห่ปรากฏตัวตามมารังควาน เสี่ยวชิงออกไปต้านหลวงจีนไว้ สวี่เสี้ยนรีบไปแจ้งให้ภรรยาทราบ ไป่ซู่เฉินออกมาช่วยเสี่ยวชิงรับมือ ทว่าถูกหลวงจีนใช้บาตรทองคำจับนางเข้าไปไว้ข้างใน ทุกคนร่ำร้องด่าทอต่อหลวงจีน ทว่าฟาไห่ไม่สนใจและจากไป
🐍
หลวงจีนฟาไห่นำไปซู่เฉินไปขังไว้ที่เจดีย์ฟ้าฟาด สวี่เสี้ยนคับแค้นใจมากแต่เสี่ยวชิงบอกเขาว่าสักวันต้องช่วยไป่ซู่เฉินได้ แล้วกลับไปเขาอี้เหม่ยเพื่อเล่าเรื่องให้เทพธิดารุ่ยจือทราบ พร้อมอยู่ฝึกฝนวิชากับนาง เวลาผ่านไป 10 ปี มังกรน้อยเติบโตขึ้นถูกเพื่อนล้อว่าไม่มีแม่ เขาเสียใจไปถามแม่ว่าทำไมเพื่อนถึงพูดเช่นนั้น พี่สาวสวี่เสี้ยนที่เลี้ยงดูมังกรน้อยมาตลอด โดยที่เขาเข้าใจว่าเป็นแม่จึงเล่าความจริงให้ฟัง เมื่อทราบว่าแม่แท้ ๆ ถูกขังใต้เจดีย์ฟ้าฟาดมาอย่างยาวนานจึงเศร้าเสียใจ
วันเช็งเม้งมาถึง สวี่เสี้ยนพามังกรน้อยไปที่เจดีย์ฟ้าฟาด สองพ่อลูกร้องเรียกหาไป่ซู่เฉิน ลูกชายบอกว่าจะหาทางช่วยแม่ออกมาให้ได้ จากนั้นพายุฝนเทลงมา เสี่ยวชิงปรากฏตัวและใช้อิทธิฤทธิ์ที่ฝึกฝนมาเข้าสู้กับพวกที่เฝ้าเจดีย์จนชนะ และเรียกฟ้าให้ผ่าลงมาจนเจดีย์หัก ทำให้ไป่ซู่เฉินออกมาจากที่คุมขังได้ เข้าสวมกอดกับเสี่ยวชิงด้วยความดีใจ
เนื้อหาจบตรงนี้
บทวิเคราะห์
ชอบภาคที่มีเสริมเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ช่วงราชวงศ์ถัง ก่อนจะปรากฏงานเขียนเรื่องนางพญางูขาว และหลังจบมีบทวิเคราะห์ต่อเกี่ยวกับราชวงศ์ซ่ง และการเปลี่ยนแปลงของวรรณกรรมต้นฉบับเดิม ผ่านวันเวลายาวนานที่สะท้อนถึงสภาพความเป็นอยู่ของชาวจีนและการเมืองการปกครองในยุคนั้น ทำให้ได้ความรู้เพิ่มเติม
ส่วนตัววรรณกรรมเรื่องนี้ อ่านสนุกเพลิดเพลินได้อรรถรสอย่างอ่านเรื่องจีนทั้งหลาย และเนื่องจากมีเรื่องของอิทธิฤทธิ์มาเกี่ยวข้อง จึงไม่น่าเบื่อ อ่านแล้วเห็นใจในความรักของงูขาวที่มีต่อมนุษย์ผู้ชายคนหนึ่งจนยอมทิ้งการบำเพ็ญเพียรของตน ที่มีมาอย่างยาวนานนับพันปีไปด้วยความน่าเสียดาย ขณะเดียวกันก็รู้สึกขยะแขยงกิเลสตัณหาที่เกาะแน่นอยู่ภายในจิตของหลวงจีน อ่านแล้วได้ข้อคิดสาระธรรมะ
ตัวละครแต่ละตัวล้วนมีข้อเสียใหญ่ ที่เป็นจุดบอดหลุมดำของตนซึ่งยังไม่อาจจะแก้ไข เช่นสวี่เสี้ยนเองที่มีลักษณะหลงเชื่อใครง่ายเกินไป เหยาะแหยะ จิตใจอ่อนแอไม่แน่นอน ส่วนเสี่ยวชิงก็แข็งกร้าวเกินไป มีความโกรธเป็นเจ้าเรือน ไป่ซู่เฉินนั้นเล่า แม้นมีข้อดีมากมาย แต่ข้อเสียสำคัญคือไม่อาจผ่านด่านความรัก ยอมเสียทุกอย่างทั้งที่คนที่ตนรักนั้นก็อาจไม่ได้คู่ควรให้ต้องเอาทุกอย่างเข้าแลกขนาดนั้น
จุดที่น่าเสียดายคือฉบับนี้ น่าจะยังไม่ใช่ฉบับที่สมบูรณ์เท่าใด ตอนจบด้วนและห้วนแปลก ๆ ทั้งไม่กล่าวถึงพ่อลูก ที่มาคร่ำครวญอยู่ที่เจดีย์ฟ้าฟาดก่อนหน้าเสี่ยวชิงปรากฏตัว จู่ ๆ บทก็หายไปดื้อ ๆ แล้วจุดจบหลวงจีนฟาไห่เป็นอย่างไรต่อก็ไม่กล่าวถึง เหมือนขี้เกียจเล่าแล้ว อยากจบแค่นี้แหละ ดังนั้นจึงรู้สึกค้างคาคงต้องหาอ่านฉบับอื่นว่าจะมีตอนจบที่สมบูรณ์กว่านี้ไหม
แต่ในหนังที่เคยดูตอนเล็กนั้น เป็นโศกนาฏกรรมที่เศร้ามากจนน้ำตาท่วม ต่างจากในหนังสือนี้พอสมควร อย่างไรก็ตามนับเป็นเรื่องจีนเล่มหนึ่งที่น่าอ่าน สำหรับใครที่ชอบเรื่องราวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีน รวมถึงเรื่องราวความรักระหว่างมนุษย์กับอมนุษย์ นับว่าเรื่องนี้เป็นหนึ่งที่ไม่ควรพลาดครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
