ขุนโจรเหลียงซาน 250 ศึกซูโจว
เหล่าพี่น้องช่วยกันพยาบาลซ่งเจียงจนฟื้นคืนสติ ซ่งเจียงรำพันว่า “พวกเราคราวนี้คงมิอาจปราบฟางล่าได้สำเร็จ นับแต่ข้ามน้ำมา มีแต่เรื่องไม่ดี เสียพี่น้องไปแล้วแปดคน”
อู๋ย่งปลอบว่า “ท่านแม่ทัพอย่าได้กล่าวเช่นนั้น จักเสียขวัญทหาร ศึกแรกคราปราบต้าเหลียว พี่น้องกลับสู่กรุงพร้อมหน้า เป็นด้วยฟ้าลิขิต มาครั้งนี้ที่ต้องเสียพี่น้องไป เป็นด้วยถึงคราอายุขัย นับแต่ข้ามน้ำมา เราชิงคืนแล้วสามหัวเมืองใหญ่ ยุ่นโจว ฉางโจว เซวียนโจว เป็นด้วยพระบารมีปกเกล้าขององค์โอรสสวรรค์ และเดชานุภาพเกรียงไกรของท่านแม่ทัพ เหตุใดจึงว่าเป็นเรื่องไม่ดี ทำลายขวัญกำลังใจตนเองเสียเปล่า”
ซ่งเจียงว่า “แม้เป็นชะตาฟ้าลิขิต ข้าก็ยังคิดว่าทั้งหนึ่งร้อยแปดคนนี้จุติจากหมู่ดาวมีอักษรสวรรค์บันทึกไว้ เป็นพี่น้องเปรียบเหมือนแขนขา มารู้ข่าวร้ายเช่นวันนี้ ก็อดเสียใจไม่ได้”
อู๋ย่งว่า “ท่านแม่ทัพอย่าได้กังวลจนเสียสุขภาพ ควรมุ่งหน้ากำกับทหารเข้าตีอู๋ซี 无锡”
ซ่งเจียงว่า “ให้ท่านขุนนางใหญ่ไฉอยู่เป็นเพื่อนข้า คนอื่นถอยไป ทำหนังสือคำสั่งให้ไต้ย่วนจ่างนำไปให้แม่ทัพหลูว่า ให้เร่งเข้าตีเมืองหูโจว แลัวไปพบกันที่หังโจว 杭州”
เผยเซวียนร่างหนังสือแล้วมอบให้ไต้จงนำไปส่ง
ทางด้านหลวี่ซือหนัง สวี่ติ้งหนีมาถึงเมืองอู๋ซี ได้พบกับทัพหนุนจากซูโจวที่ท่านอ๋องใหญ่สามส่งมาช่วยฉางโจว มีเว่ยจง 卫忠 เป็นผู้บัญชาการทัพ กับอีกสิบขุนพลรอง กำลังพลหนึ่งหมื่น จึงสมทบทัพเข้าด้วยกันตั้งมั่นรักษาเมืองอู๋ซี
หลวี่ซูมี่เล่าเรื่องที่จินเจี๋ยทรยศมอบเมืองให้ศัตรู เว่ยจงจึงว่า “ซูมี่ท่านโปรดวางใจ ขุนพลผู้น้อยจักชิงฉางโจวกลับคืนมา”
ทหารเข้ามารายงานว่า “มีทัพซ่งยกมาใกล้ถึงเมือง”
เว่ยจงนำทัพออกจากเมืองทางประตูเหนือเพื่อรับศึก ทัพซ่งส่วนหน้ามาถึงนำโดยพายุหมุนดำหลี่ขุย เป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่น ไม่รอให้เว่ยจงมีโอกาสแปรขบวน เข้าตีจนเว่ยจงต้องรีบหนีเข้าเมือง พวกหลี่ขุยตามติดเข้าเมืองได้ หลวี่ซูมี่เห็นท่าไม่ดีรีบหนีออกจากเมืองทางประตูทิศใต้ กวนเสิ้งยกทัพใหญ่ตามเข้ามายึดอู๋ซี เว่ยจง สวี่ติ้งรู้ว่าสู้ไม่ได้แน่แล้ว รีบหนีออกทางประตูทิศใต้
กวนเสิ้งยึดเมืองได้ รายงานไปยังซ่งเจียง ซ่งเจียงยกทัพมาตั้งที่เมืองอู๋ซีทำการปลอบขวัญราษฎร แล้วรายงานจางเจาเถ่า ให้เคลื่อนกำลังมารักษาเมืองฉางโจว
หลวี่ซูมี่ เว่ยจง สวี่ติ้งนำทหารเดนตายหนีไปยังเมืองซูโจว อ๋องใหญ่สามฟางเม่าโกรธมากสั่งให้นำตัวหลวี่ซูมี่ไปประหารที่เสียเมืองต่อเนื่องมา เว่ยจงรีบทัดทานว่า
“ขุนพลทัพซ่งล้วนเจนศึก ไพร่พลเป็นพวกเหลียงซานผ่านศึกมาโชกโชน จึงรับมือยากยิ่ง”
ฟางเม่าว่า “เช่นนั้น ดาบนี้ก็ค้างเอาไว้ก่อน ท่านจงนำทหารห้าพันไปเป็นกองตระเวน ข้าจะจัดทัพใหญ่ตามไป”
หลวี่ซูมี่กราบขอบพระทัย แล้วสวมเกราะ ถือทวนงูจ้างแปด รีบนำทัพออกจากเมือง
ฟางเม่ามีแปดอัศวินใต้บังคับบัญชามีฝีมือเข้มแข็ง คือ
ขุนพลมังกรเหินหลิววิน 飞龙大将军刘赟
ขุนพลพยัคฆ์เหินจางเวย 飞虎大将军张威
ขุนพลหมีใหญ่เหินสวีฟาง 飞熊大将军徐方
ขุนพลเสือดาวเหินกวอสื้อกว่าง 飞豹大将军郭世广
ขุนพลนภาเหินอูฝู 飞天大将军邬福
ขุนพลเมฆาเหินโก่วเจิ้ง 飞云大将军苟正
ขุนพลภูผาเหินเจินเฉิง 飞山大将军甄诚
ขุนพลวารีเหินชางเสิ้ง 飞水大将军昌盛
อ๋องใหญ่สามฟางเม่า สวมเกราะ ถือทวนฟางเทียนจี่ขึ้นม้านำทัพ มีแปดอัศวินทหารเอกนำหน้า ตามมาด้านหลังขุนพลโทสามสิบนาย กำลังพลห้าหมื่นยกทัพออกจากประตูชางเหอ 阊阖门 ผ่านวัดหานซาน 寒山寺 มุ่งมาอู๋ซี ทางฝ่ายซ่งเจียงทราบความจากหน่วยลาดตระเวนจึงยกทัพออกมาตั้งรับห่างจากเมืองสิบลี้ เผชิญหน้ากับทัพส่วนหน้าของหลวี่ซือหนัง ทัพสองฝ่ายโบกธงลั่นกลองรบ หลวี่ซือหนังถือทวนขี่ม้าออกหน้าหวังจะรบซ่งเจียงแก้มือ
ซ่งเจียงหันมาถามเหล่าขุนพล “ผู้ใดจะอาสาจับเจ้าโจรนี่”
มือทวนทองสวีหนิงควบม้าเข้ารบกับหลวี่ซูมี่ สู้กันได้ยี่สิบกว่าเพลง หลวี่ซือหนังพลาดเปิดช่องโหว่ สวีหนิงฉวยช่องแทงทวนใส่ตกม้าตาย พายุหมุนดำหลี่ขุย มรณะเทพเป้าสวี้ เซี่ยงชง หลีกุ่นขับทหารเข้าบุกสังหาร ทัพฝ่ายใต้แตกร่น
ซ่งเจียงเร่งทหารไล่ตามตีมาจนปะเข้ากับทัพใหญ่ของฟางเม่า ทั้งสองฝ่ายยิงธนูสกัดกันไว้ แล้วต่างแปรกระบวน ขุนพลอัศวินฝ่ายใต้เข้าแถวหน้ากระดานเรียงหนึ่ง ฟางเม่าฟังรายงานว่าหลวี่ซูมี่ถูกฆ่า ก็โกรธจัด ถือทวนจี่ขี่ม้าขึ้นหน้ามายืนด่าซ่งเจียงว่า
“พวกเจ้ามันแค่โจรไพร่เที่ยวปล้นชิงอยู่เหลียงซาน ราชสำนักซ่งอับจนต้องตั้งเจัาเป็นแม่ทัพหน้ามารุกรานแผ่นดินข้า วันนี้ต้องสังหารพวกเจ้าให้สิ้นซากจึงจะเลิกทัพ”
ซ่งเจียงชี้ด่ามาว่า “ไอ้พวกบ้านนอกมู่โจว มีโชคเข้าหน่อยริตั้งตัวเป็นใหญ่ รีบยอมจำนน จะไว้ชีวิตเจ้า กองทัพสวรรค์มาถึงนี่แล้ว หากมัวแต่เล่นลิ้นมากคารม ข้าจะฆ่าให้หมด จึงยอมเลิกทัพ”
ฟางเม่าตะคอกกลับ “ขี้เกียจเถียงกับเจ้า แปดอัศวินลูกน้องข้า เจ้ามีใครกล้าเข้ามาสู้แปดคนไหม”
ซ่งเจียงหัวเราะแล้วว่า “เจ้ามีแปดคน ข้าก็จะส่งแปดคน ถ้าใช้สองรุมหนึ่งถือว่าไม่ใช่ลูกผู้ชาย ใครตายให้เก็บศพกันเอง อย่าใช้ธนูลับ อย่าแย่งชิงศพ หากไม่รู้ผลแพ้ชนะ ไม่ยกทัพเข้าตลุมบอน พรุ่งนี้ค่อยนัดมาสู้กันใหม่”
ฟางเม่าส่งแปดอัศวินขี่ม้าตั้งแถวหน้า ซ่งเจียงว่า “เหล่าขุนพลไม่ต้องแย่งกัน ให้ทหารม้าออกรบก่อน”
แปดขุนพลขี่ม้าออกจากกระบวนมี กวนเสิ้ง ฮวาหยง สวีหนิง ฉินหมิง จูถง หวงซิ่น ซุนลี่ เห่าซือเหวิน
สองฝ่ายโบกธงรัวกลองศึก ยิงปืนสัญญาน สิบหกขุนพลเข้าจับคู่สู้รบ กวนเสิ้งกับหลิววิน ฉินหมิงกับจางเวย ฮวาหยงกับสวีฟาง สวีหนิงกับอูฝู จูถงกับโก่วเจิ้ง หวงซิ่นกับกวอสื้อกว่าง ซุนลี่กับเจินเฉิง เห่าซือเหวินกับชางเสิ้ง มองแล้วตาลาย เป็นภาพยากบรรยาย
征尘乱起，杀气横生。
人人欲作哪吒，个个争为敬德。
三十二条臂膊，如织锦穿梭；
六十四只马蹄，似追风走雹。
队旗错杂，难分赤白青黄；
兵器交加，莫辨枪刀剑戟。
试看旋转烽烟里，真似元宵走马灯。
ฝุ่นรบกลบทั่วลาน
อายสังหารแผ่ทั่วแดน
ดังนาจาหกแขน
รบเสมอจิ้งเต๋อปาน
สามสิบสองลำแขน
กระสวยแม้นพุ่งพลุ่งพล่าน
หกสิบสี่ขาละลาน
ปานลูกเห็บเหาะเหินหาว
ธงทิวรบสลับที่
ยากแยกสีแดงเหลืองขาว
อาวุธกระทบกราว
ไม่รู้ง้าวกระบี่ทวน
ลองมองดูเงารบเวียนวกวน
ช่างชอบกลดังม้าหมุนโคมง่วนเซียว
(จิ้งเต๋อ 敬德 คือ ชื่อรองของวี่ฉือกง 尉迟恭 ขุนศึกคนสำคัญยุคต้นราชวงศ์ถัง)
สิบหกผู้กล้าฝีมือสูสีสู้กันไปได้สามสิบกว่าเพลง พลันมีผู้หนึ่งพลาดเปิดช่อง เจ้าเครางามจูถงใช้ทวนแทงโก่วเจิ้งตกม้าตาย สองฝ่ายต่างตีม้าล่อ เจ็ดคู่ที่เหลือแยกย้ายกันกลับกระบวน
อ๋องใหญ่สามฟางเม่าเสียขุนพลไปหนึ่งนาย ตรองดูว่าเสียเปรียบ จึงถอยทัพกลับเข้าเมืองซูโจว เสริมขวากเขากวางในคู เพิ่มเกาทัณฑ์ป้องกันเมือง หินทิ้งไม้ทุ่ม กระทะน้ำมัน ขวดระเบิดผงจุกช่องใบเสมาเมือง
ซ่งเจียงสั่งเคลื่อนทัพคืบหน้ามาตั้งค่ายใกล้วัดหานซาน 寒山寺
วันรุ่งขึ้น ฝ่ายใต้ไม่ยกออกรบ ซ่งเจียงพาฮวาหยง สวีหนิง หวงซิ่น ซุนลี่ พลสามพันตระเวนดูลาดเลา เห็นกำแพงเมืองซูโจวแข็งแรงมั่นคงมีลำคลองล้อมรอบ ไม่อาจตีแตกได้โดยง่าย พอกลับมายังค่ายเพื่อวางแผนรบ ทหารมารายงานว่า
“แม่ทัพเรือเอกหลี่จวิ้น มาจากเจียงยิน 江阴 ขอเข้าพบท่านแม่ทัพใหญ่”
ซ่งเจียงให้เชิญเข้ากระโจมมา แล้วสอบถามถึงการศึกที่ชายฝั่ง หลี่จวิ้นว่า
“ทัพเรือกับสือสิ้วเข้าตีเมืองชายฝั่งเจียงยิน 江阴 ไท่ชาง 太仓 แม่ทัพฝ่ายตรงข้ามหยันหย่ง 严勇 รองแม่ทัพหลี่วี่ 李玉 นำทัพเรือออกรบ หยันหย่งถูกหยวนเสี่ยวเอ้อใช้ทวนแทงตายบนเรือ หลี่วี่ถูกธนูระดมยิงตาย ยึดได้เมืองเจียงยิน ไท่ชาง
ขณะนี้ สือสิ้ว จางเหิง จางซุ่นแยกยกทัพไปตีจยาติ้ง 嘉定 สามหย่วนไปตีฉางสู 常熟 ผู้น้องจึงนำข่าวชัยมารายงาน”
ซ่งเจียงยินดียิ่งนัก ทำรายงานให้หลี่จวิ้นนำข่าวชัยไปรายงานจางเจาเถ่า หลิวตูตูที่ฉางโจว แล้วกลับมาใหม่
พอหลี่จวิ้นกลับมาถึงวัดหานซาน ซ่งเจียงก็หารือว่า นอกเมืองซูโจวมีผืนน้ำกว้าง จำต้องใช้ทัพเรือ จึงให้หลี่จวิ้นอยู่ช่วยจัดเตรียมทำศึก
หลี่จวิ้นว่า “ขอให้จวิ้นออกสำรวจท้องน้ำกว้างแคบ ควรจัดกำลังรบเช่นไร”
ซ่งเจียงว่า “จริงอยู่”
หลี่จวิ้นไปสำรวจชัยภูมิสองวันกลับมาแจ้งว่า
“ทางใต้ของเมืองอยู่ชิดทะเลสาปไท่หู 太湖 ผู้น้องจะนำเรือล่องไปตามคลองหยีซิง 宜兴 เข้าสู่ทะเลสาปไปสืบข่าว ตลอดไปออกอู๋เจียง 吴江 แล้วค่อยกลับมาวางแผนล้อมตีเมือง คงตีได้สำเร็จ”
ซ่งเจียงว่า “น้องเรากล่าวถูกต้อง แต่ต้องมีผู้ช่วยตามไปด้วย”
ซ่งเจียงสั่งการให้หลี่อิ้ง พาข่งหมิง ข่งเลี่ยง ซือเอิน ตู้ซิง ไปช่วยทัพเรือตีหัวเมืองชายฝั่งที่เจียงยิน ไท่ชาง คุนซาน 昆山 ฉางสู จยาติ้ง และให้เปลี่ยนตัวถงเวย ถงเหมิ่งกลับมาช่วยงานหลี่จวิ้น พวกหลี่อิ้งรับคำสั่งไปยังเจียงยิน ไม่ถึงสองวันดี ถงเวย ถงเหมิ่งก็มาถึง
หลี่จวิ้นนำถงเวย ถงเหมิ่ง และทหารเรืออีกสองนายรวมห้าคนลงเรือน้อยล่องไปตามลำคลองหยีซิง จนเข้าสู่ทะเลสาปไท่หู
天连远水，水接遥天。
高低水影无尘，上下天光一色。
双双野鹭飞来，点破碧琉璃；
两两轻鸥惊起，冲开青翡翠。
春光淡荡，溶溶波皱鱼鳞；
夏雨滂沱，滚滚浪翻银屋。
秋蟾皎洁，金蛇游走波澜；
冬雪纷飞，玉蝶弥漫天地。
混沌凿开元气窟，冯夷独占水晶宫。
ฟ้าจรดขอบน้ำแลลิบลับ
น้ำจรดกับขอบฟ้าไกลตาเหลือ
เงาสูงต่ำในน้ำใสไร้ฝุ่นเจือ
แสงสีนภาเนื้อเดียวทั้งล่างบน
กระสาเหินฟ้ามาเป็นคู่คู่
แต้มกระเบื้องดูเห็นเป็นหนหน
นางนวลตื่นจับคู่สู่เบื้องบน
พุ่งเข้าชนหยกขจีกลางนภา
แสงวสันต์สาดต้องน้ำเอื่อยไหล
วิบวับไหวดังใช่เกล็ดมัจฉา
ฝนคิมหันต์เทกระหน่ำจากฟากฟ้า
กระฉอกหลังคามาเป็นสีเงินยวง
จันทร์วันสารทสาดแสงแจ้งกระจ่าง
เลื้อยล่องกลางท้องคลื่นเงือกทองหลวง
หิมะเหมันต์ผันผายเป็นด่างดวง
ทั่วหล้าสรวงผีเสื้อหยกขาวโบยบิน
อนธการคว้านเปิดเกิดสรรพสิ่ง
เฟิ่งหยีสิงสถิตวังแก้วผลึก
(อนธการ 混沌 (หุ้นตุ้น) ความมืดมัวไร้รูปร่างก่อนสรรพสิ่งก่อกำเนิด
เฟิ่งหยี 冯夷 เทพแห่งแม่น้ำ)
ตอนก่อนหน้า : ได้เมืองผีหลิงหญิงนำชัก
ตอนถัดไป : พี่น้องร่วมสาบานที่ไท่หู
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
