เอาจริงๆ สำหรับคนที่เติบโตด้วยตัวของตัวเอง พ่อแม่แยกทางกันบ้าง หรือว่ามีใหม่บ้าง หรือปากกัดตีนถีบเพื่อเลี้ยงดู แล้วมีพ่อแม่มาแสดงตนทีหลัง หลังจากที่ตัวเองได้ดี โดยที่ไม่ได้เลี้ยงอะไรเราเลย ในที่นี้คงไม่มีลูกคนไหนยอมเลี้ยงดู เพราะเขาไม่เคยเลี้ยงดูเราเลย แล้วมาอ้างึำว่ากตัญญูได้หรอก ว่าเป็นคนทำให้เราเกิดมา แต่! แต่ ในลักษณะที่กล่างมาข้างต้นเท่านั้นนะ สำหรับเราที่ที่บ้านก็ไม่ได้เลี้ยงมาแบบดีมาก หรือเกิดในครอบครัวที่มีทุกอย่างำร้อมขนาดนั้น แต่พ่อกับแม่ก็พยายาม พยายามเลี้ยงเราแบบไม่ทิ้งขว้าง หรือไม่เลี้ยงเลย อย่างน้อยก็มีบ้านให้อยู่ มีข้าวให้ทาน เรามองว่าเรื่องนี้คือหน้าที่มากกว่า ท่านเลี้ยงดูเรามา พอเราโตขึ้น ทำงาน ทำไมเราจะเลี้ยงดูท่านตอนแก่บ้างไม่ได้หล่ะ จริงไหม?