23 พ.ค. เวลา 07:33 • ปรัชญา

พ่อหม้ายลูกติด

เธอไม่หวั่นไหวกับคำว่า “ลูกติด” ไม่ลังเลเมื่อรู้ว่าชีวิตของผมไม่ใช่กระดาษเปล่าที่เพิ่งเริ่มต้น แต่เป็นหน้ากระดาษที่ผ่านการเขียนซ้ำ ลบแล้วเขียนใหม่มาหลายครั้ง เธอเข้ามาในชีวิตผม ด้วยรอยยิ้ม ความเข้าใจ และหัวใจที่เปิดกว้าง เธอค่อยๆ เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเรา… ไม่ใช่แค่ของผม แต่ของ “พวกเรา” ซึ่งรวมถึงลูกของผมด้วย
ผมอยากขอบคุณเธอจากหัวใจ ไม่ใช่แค่ในฐานะคนรัก แต่ในฐานะคนที่ยอมเห็นค่าของผู้ชายคนหนึ่งที่อาจดูไม่สมบูรณ์แบบในสายตาใครหลายคน ขอบคุณที่เชื่อในรักแท้ ขอบคุณที่ไม่ตัดสินผมจากอดีต แต่เลือกที่จะมองอนาคตร่วมกัน
ไม่ว่าข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุด ไม่ใช่แค่เพื่อตอบแทนความรักที่เธอให้มา แต่เพราะเธอคือคนที่ทำให้ผมเชื่อว่า ผู้ชายธรรมดาอย่างผม ก็มีค่าพอจะถูกรัก… อีกครั้ง
โฆษณา