“คามิคาเซ่ (Kamikaze)” ลมศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องแดนอาทิตย์อุทัย
ที่ญี่ปุ่น ในสมัยศตวรรษที่ 13 ขบวนเรือกลุ่มหนึ่งได้ออกเดินทางจากเกาหลี มุ่งหน้าไปยังญี่ปุ่น
บนเรือเหล่านี้เต็มไปด้วยทหารของกองทัพที่น่าเกรงขามที่สุดกองทัพหนึ่งในประวัติศาสตร์
“มองโกล (Mongols)”
จักรพรรดิมองโกลต้องการจะยึดครองญี่ปุ่น หากแต่โชคไม่เข้าข้างเท่าไรนัก
เรื่องราวนี้เป็นอย่างไร ผมจะเล่าให้ฟังครับ
ความยิ่งใหญ่ของมองโกลต้องย้อนไปในสมัยของ “เจงกิสข่าน (Genghis Khan)”
เจงกิสข่านเป็นบุตรชายของผู้นำชนเผ่าท้องถิ่น และเจงกิสข่านก็ก้าวขึ้นมายิ่งใหญ่ในมองโกเลียในช่วงที่บ้านเมืองวุ่นวาย ทำการรวบรวมชนเผ่าต่างๆ ที่กระจัดกระจายให้เป็นปึกแผ่น
เจงกิสข่าน (Genghis Khan)
ในไม่ช้า เจงกิสข่านได้ขึ้นเป็นผู้นำกองทัพมองโกลขนาดมหึมา และทำการขยายความยิ่งใหญ่ออกไปยังดินแดนต่างๆ
เจงกิสข่านนั้นโด่งดังจากยุทธวิธีการรบที่โหดเหี้ยม โดยกองทัพมองโกลภายใต้การนำของเจงกิสข่านนั้น มักจะสังหารผู้คนที่ไม่ยอมจำนน และมีการนำศพของผู้ที่ถูกสังหารมากองบนถนน แสดงให้ผู้คนเห็นว่าจุดจบของคนที่ไม่ยอมจำนนจะเป็นอย่างไร
มีการประเมินว่าในรัชสมัยของเจงกิสข่าน จำนวนประชากรโลกลดลงถึง 10% และอาณาจักรของเจงกิสข่านก็แผ่ขยายออกไปอย่างกว้างไกล ตั้งแต่จีนไปจนถึงทะเลแคสเปียน และใกล้เข้ามาถึงยุโรป
หลังจากเจงกิสข่านสิ้นชีพ เหล่าผู้สืบทอดอำนาจและผู้ติดตามเจงกิสข่านก็เริ่มจะแบ่งดินแดนของจักรวรรดิมองโกลออกเป็นส่วนๆ โดย “กุบไลข่าน (Kublai Khan)” หลานชายของเจงกิสข่าน ได้รวบรวมชนเผ่าต่างๆ เป็นปึกแผ่นอีกครั้ง ทำให้มองโกลกลับมายิ่งใหญ่
กุบไลข่าน (Kublai Khan)
ในรัชสมัยของกุบไลข่าน มองโกลได้ขยายอำนาจเข้าไปถึงเกาหลี พิชิตกษัตริย์เกาหลี และให้เกาหลีเป็นประเทศราช
เมื่อพิชิตเกาหลีได้ เป้าหมายต่อไปของกุบไลข่านก็คือ “ญี่ปุ่น”
ทางญี่ปุ่นก็ทราบดีว่ามองโกลกำลังเล็งจะมายึดดินแดนของตน และได้ทำการป้องกันสู้รบอย่างเต็มที่
กุบไลข่านได้ส่งทูตเข้ามาเจรจากับญี่ปุ่นหลายครั้ง ขอให้ญี่ปุ่นยอมสยบใต้อำนาจของมองโกลแต่โดยดี หากแต่องค์จักรพรรดิญี่ปุ่นก็ได้ทรงปฏิเสธทุกครั้ง
เมื่อเห็นว่าเจรจาทางการทูตคงไม่ได้ผล กุบไลข่านจึงออกคำสั่งให้สร้างเรือที่จะขนเหล่าทหารมองโกลไปเหยียบแผ่นดินญี่ปุ่น สร้างให้เสร็จภายในเวลาหกเดือน
นับว่าอุตสาหกรรมต่อเรือของญี่ปุ่นนั้นล้ำหน้าจริงๆ เนื่องจากสามารถต่อเรือทั้งหมดได้สำเร็จในเวลาหกเดือนจริงๆ และขนส่งทหารไปบุกญี่ปุ่น
แต่กองทัพมองโกลก็ต้องพบกับการต่อต้านจากฝ่ายญี่ปุ่น ประกอบกับเจอพายุไต้ฝุ่น ซัดเรือหลายลำจนจม ส่วนลำที่เหลือรอดก็ต้องถอยกลับเกาหลี
เรียกได้ว่าการบุกครั้งแรกนั้นล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
แต่กุบไลข่านไม่ยอมแพ้ ได้สั่งจัดทัพเรือขบวนที่สองที่ยิ่งใหญ่กว่าครั้งแรก ซึ่งคราวนี้ใช้เวลาสร้างเรือและจัดทัพเรือนานกว่าหกปี และกองทัพมองโกลก็พร้อมที่จะบุกญี่ปุ่นอีกครั้งในปีค.ศ.1281 (พ.ศ.1824)
การบุกครั้งที่สองนี้ กองทัพญี่ปุ่นได้ทำการป้องกันตลอดแนวชายฝั่ง ทำให้กองทัพมองโกลไม่สามารถหาจุดที่จะจอดเรือได้
กองเรือมองโกลต้องคว้างอยู่กลางน้ำเป็นเวลาหลายวัน และแล้ว พายุไต้ฝุ่นก็บุกมาอีกครั้ง ทำให้เรือหลายลำจม ที่เหลือก็ต้องถอยกลับเกาหลี
เรียกได้ว่าครั้งที่สองนี้ก็ล้มเหลวอีกแล้ว ด้วยสาเหตุเดิมจากพายุไต้ฝุ่น
กุบไลข่านก็ยังไม่ยอมแพ้ ยังคงวางแผนจะบุกญี่ปุ่นอีกครั้ง หากแต่เกิดความขัดแย้งภายในจีน ทำให้กุบไลข่านต้องพับแผนการบุกญี่ปุ่นไว้ก่อน จัดการกับปัญหาภายในก่อน
สำหรับชาวญี่ปุ่น ไต้ฝุ่นที่เกิดขึ้นในข่วงเวลาพอดิบพอดีกับที่มองโกลบุกญี่ปุ่น เปรียบเหมือนความช่วยเหลือจากพระเจ้า ที่ส่งมาช่วยเหลือแผ่นดินญี่ปุ่นให้พ้นภัย
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
