30 พ.ค. เวลา 11:46 • ดนตรี เพลง

丸の内|1999年

มารุโนะอุจิ – ปี 1999 (ปีที่เพลงนี้ถือกำเนิด)
“เสียงกีตาร์แปลก ๆ ที่ฟังดูประชด… แต่กลับติดหูอย่างบอกไม่ถูก”
“เนื้อเพลงที่พูดถึงชีวิตออฟฟิศ แต่ไม่มีคำว่า ‘ทำงานหนัก’ อยู่ในนั้นเลย”
“เป็นเพลงที่ไม่ปลอบใจใคร… แต่กลับอยู่ในเพลย์ลิสต์ของคนทำงานทุกคน”
ปลายยุค 90s
ญี่ปุ่นยังไม่ฟื้นจากวิกฤตฟองสบู่
แต่ย่าน Marunouchi ก็ยังเต็มไปด้วยคนใส่สูทสีเข้ม
รีบเดินข้ามถนนตรงเวลาเป๊ะ
ไม่ค่อยมีใครหัวเราะ หรือพูดอะไรเสียงดัง
ในภาพที่ไม่มีเสียงนั้น
เพลงหนึ่งกลับถูกปล่อยออกมาในปี 1999
ชื่อว่า “丸の内サディスティック” — Marunouchi Sadistic
เพลงที่ไม่ได้ด่าระบบตรง ๆ
ไม่ได้บอกให้ลาออกจากงาน
ไม่ได้บอกว่าทุกอย่างมันแย่
แต่มันทำให้เรารู้สึกว่า…
“เออ เราก็อึดอัดอยู่นี่หว่า”
ในเนื้อเพลง มีทั้งชื่อย่าน Marunouchi
ชื่อกีตาร์ Fender
ชื่อศิลปิน Kenichi Matsumoto
แล้วก็บ่น ๆ ถึงชีวิตที่ต้องฝึกภาษาอังกฤษ
ต้องใส่สูท
ต้องอยู่ในระบบ
แต่ก็ไม่ได้บอกว่าไม่โอเค
มันพูดเหมือนประชดเบา ๆ
แต่ใครที่เคยติดอยู่ในวงจรนั้นจริง ๆ จะเข้าใจเลยว่า
นี่มันคือ “เพลงของเรา”
“ตอนนั้นผมเพิ่งเริ่มทำงานที่บริษัทข้ามชาติแถวโตเกียว
เดินผ่าน Marunouchi Station ทุกวันตอน 8 โมง
ได้ยินเพลงนี้ครั้งแรกตอนนั่งรถไฟสาย Chuo ขากลับ
จำได้เลยว่าต้องรีบหาว่าเพลงอะไร เพราะมันโดนใจมาก”
“สำหรับคนที่เคยทำงานออฟฟิศในยุคนั้น
เพลงนี้คือของแถมประจำวันเลยครับ
ไม่ได้ทำให้หายเหนื่อย… แต่มันเหมือนมีคนเข้าใจเรา”
“เนื้อเพลงไม่เศร้า
แต่ทำไมฟังแล้วเหงาแบบแปลก ๆ ก็ไม่รู้”
ปัจจุบัน
ออฟฟิศใน Marunouchi เปลี่ยนไป
ร้านกาแฟที่เคยนั่งก่อนเข้าประชุมหายไป
คนที่เคยยืนบนชานชาลาข้าง ๆ เรา… ก็ไม่รู้หายไปไหนแล้ว
แต่เพลงนี้—
ก็ยังถูกเปิดอยู่เงียบ ๆ
ในหูฟังของใครบางคน ที่ยังเดินข้ามถนนเส้นเดิม
แปลและเรียบเรียง: Janisa C.
โพสต์ครั้งแรกที่เพจ : HumansOfJapan
วันที่: 30.05.2025 | สงวนลิขสิทธิ์
#มนุษย์ญี่ปุ่น
#HumansOfJapan
#HOJ
#丸の内
#มารุโนะอุจิ
#椎名林檎
#丸の内サディスティック
#เพลงญี่ปุ่น
#昭和の記憶
#ชีวิตมนุษย์เงินเดือน
#โตเกียวเก่า
#ชีวิตคนญี่ปุ่น
#ญี่ปุ่นในอดีต
#1999年の東京
#昭和の終わりと平成の始まり
#เพลงที่ทำให้เราหยุดคิด
โฆษณา