ฮันนี่…แมววัดใต้เมรุ
โทน: อบอุ่น เศร้าเล็ก ๆ ซึ้งกินใจ
ความยาวโดยประมาณ: 3–5 นาที
เสียงประกอบ: ดนตรีบรรเลงเปียโนหรือกีตาร์เบา ๆ ตลอดคลิป
⸻
[เสียงดนตรีบรรเลงเบา ๆ]
เสียงผู้บรรยาย (น้ำเสียงอบอุ่น):
“บางครั้ง…เราก็แค่เดินผ่านวัดเงียบ ๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเจออะไร
แต่ใครจะรู้…ว่าที่ใต้เมรุเล็ก ๆ แห่งนั้น ฉันจะได้เจอใครบางคนที่เปลี่ยนหัวใจฉันไปตลอดกาล…”
(เสียงรองเท้าแตะย่ำดิน / เสียงแมวร้องเบา ๆ “เมี้ยว…”)
“วันนั้น ฉันแค่เดินผ่านวัดบำเพ็ญใต้…
ไม่รู้ทำไม ฉันถึงเดินเลี้ยวเข้าไป ไม่มีเหตุผล… ไม่มีจุดหมาย
แค่รู้สึกว่าอยากเงียบ… อยากอยู่กับตัวเอง”
“แล้วฉันก็เห็นเธอ—แมวตัวเล็ก ๆ ผอมแห้ง ขนมอมแมม
กลิ่นสาปปนปลาทู…เดินตรงมาหาฉันแบบไม่ลังเล
เธอไม่กลัว ไม่เกรง
เธอเอาหน้าถูที่หลังเท้าฉัน แล้วก็ยกก้นให้ลูบ”
(เสียงแมวครางอ้อนเบา ๆ)
“ฉันเฉย ๆ… ก็เดินหนี
แต่เธอกลับวิ่งตามมา แล้ว…นอนทับหลังเท้าฉันอย่างหน้าตาเฉย”
(เสียงหัวเราะน้อย ๆ ผสมน้ำเสียงเศร้า)
“เธอเหมือนเด็กคนหนึ่ง ที่หิว…ไม่ใช่แค่หิวข้าว
แต่หิวความรัก…หิวความใส่ใจ
เธอร้องอ้อนเหมือนจะพูดว่า ‘พาหนูไปด้วยนะ’”
(เสียงบรรยากาศวัด / ระฆังแว่ว ๆ)
“ฉันเดินไปหาหลวงพี่ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ
ถามว่า ‘ถ้าหนูอยากพาแมวตัวนี้ไปเลี้ยง…ได้ไหมคะ?’”
เสียงพระ (น้ำเสียงนุ่ม):
‘โยม…เอาไปได้เลย ตัวนั้นไม่มีใครเลี้ยงหรอก
แย่งกินกับแมวอีกยี่สิบตัวทุกวันเลยมา
(เสียงลมหายใจเงียบ ๆ)
“ฉันก้มลงอุ้มเธอ…เธอไม่ดิ้น
กลับซุกตัวแน่น…เหมือนกำลังบอกว่า
‘ในที่สุด…หนูก็มีบ้านแล้ว’”
⸻
[ดนตรีซึ้งขึ้นนิดหนึ่ง]
“ฉันตั้งชื่อเธอว่า ฮันนี่
เพราะเธอ…หวานที่สุดในวันอันแสนเหนื่อยของฉัน
แม้จะตัวมอมแมม แต่หัวใจของเธอ…อบอุ่นจนละลายใจ”
(เสียงแมวนอนหายใจเบา ๆ)
“จากวันนั้นจนวันนี้ ฮันนี่ยังอยู่ที่บ้าน…
กินอิ่ม นอนอุ่น… และเธอกลายเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตฉัน”
ผู้บรรยาย (เสียงเบานุ่มลง):
“ฮันนี่…
เธออาจไม่ได้เกิดในบ้านหลังโต
แต่เธอคือบ้านของฉัน
บ้านที่เต็มไปด้วยรัก…ที่ไม่ต้องมีคำพูดใด ๆ”
⸻
[ดนตรีจบด้วยทำนองอบอุ่นช้า ๆ]
[เสียงแมวร้องเบา ๆ “เมี้ยว…” และ fade out]
“ขอบคุณที่ให้ฉันได้รักเธอ…ฮันนี่”
#แมว #cat #แมวจร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
