2 มิ.ย. เวลา 09:00 • ปรัชญา
ในกายในจิต มันมีสิ่งหนึ่ง ที่เกิดขึ้น เป็นลักษณะของอารมณ์ พึงพอใจ ไม่พึงพอใจ ในสภาวะที่เกิดขึ้น เหมือนว่า เราไปได้ของที่ชอบมา ชิ้นหนึ่ง เหมือนเด็กได้ขนมหวานที่ชอบ พอกินอร่อยลิ้น ลิ้นก็อยากกินอีก พอฟังเสียงหวานๆ ชอบพอใจ ก็อยากฟังอีก ของที่สัมผัสที่ลิ้นที่หู ..สัมผัสเข้าก็เหมือนลูกคลื่นซัดเข้ามา แล้วก็รอคอยลูกใหม่มาอีก มันเป็นสภาวะ ที่เค้าเรียกว่า ตัณหา ภาวัตัณหา วิภาวะตัณหา ที่หมุนจิตเราอยู่
1
คราวนี้ การจะไปรู้จัก ให้จิต ที่อาศัยภาวะตัณหา ภวะตัณภาวะตัณหา วิภาวตัณหา นั่งคิดนอนคิด มันจะรู้จักได้มั้ย แม้แต่ตัวเราที่เค้าว่า เรารู้จักคำว่า จิตของเรามั้ย ที่มันห้อมล้อม ด้วยสภาวะทั้งสามสิ่งนี้ที่เกิดขึ้นภายในกายที่จิตอาศัยได้หรือไม่ ที่ที่อารมณ์ หนุนนำให้เกิดความพอใจ ไม่พอใจเกิดขึ้นที่กาย ที่จิตอาศัย ..แล้วดัยมันได้มั้ยหนอ หยุดมันไม่ได้ มันก็หมุนจิต ไปเรื่อยๆ ในสภาวะ ทั้งสาม เค้าเรียกว่า จิตทาสีทาสา เป็นไปตามกรรม
โฆษณา