ความพยายามอย่างเดียวเพียงพอที่จะไปสู่ความสำเร็จหรือไม่?
เราทุกคนคงเคยได้ยินประโยคที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” ในความเป็นจริงมันใช้ได้จริงหรอ?
ในยุคที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ใครอดทนมากกว่าคือคนชนะ จริงไหม?
หากมองในมุมมองของคนที่เกิดมามีข้อจำกัดในชีวิตเพราะเงินทอง เช่นการเลือกโรงเรียน การเรียนพิเศษ การซื้อของกินของใช้ เพราะไม่สามารถเลือกเกิดในครอบครัวที่สมบูรณ์แบบพร้อมในเรื่องการเงินมาแต่ต้น ความพยายามกลับเป็นเรื่องรองลงมาจากความอดทนอดกั้นในการดำเนินชีวิตแบบลำบากแบบนี้
แม้ใช้ความพยายามในการสร้างมากแค่ไหนสุดท้ายถ้าไม่สำเร็จมันจะกลายเป็นเพียงความเพ้อฝัน ความอดทนและพยายามที่ทำมาจะเปลี่ยนกลายเป็นความท้อแท้ในใจเมื่อหันไปเจอคนที่มีพร้อมทุกอย่างในชีวิต
คนที่ใช้ความพยายามในการก้าวไปข้างหน้า มักถูกบั่นทอนทางจิตใจจากบุคคลที่ลืมตามาก็พร้อมทุกอย่างแล้ว พร้อมทั้งการเรียน โอกาสที่มากกว่าโดยที่ไม่ต้องวิ่งตามหาแบบคนที่ต้องพยายาม
ในบางครั้งแม้วิ่งความฝันสักเท่าไหร่ก็เอื้อมไม่ถึงเพียงเพราะคำว่าเส้นใหญ่กว่าคนธรรมดาก็โตยากขึ้นทุกวัน เพราะแบบนี้การหาคอนเน็คชั่นส์จึงเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับคนที่ต้องพยายามเพื่อเปลี่สถานะของตนเอง
แต่ความพยายามก็ยังจำเป็นอยู่จริงๆเพราะถ้ายอมถอยตั้งแต่เริ่มทำก็เท่ากับว่าเราแพ้ตั้งแต่เริ่มคิดที่จะทำ เป็นเรื่องจริงที่ว่าความพยายามไม่เคยทำร้ายเรา เพราะความพยายสามทำให้เราก้าวผ่านเรื่องยากๆทุกวันไปได้เพื่อมีชีวิตในแบบที่ดีขึ้น
ความอดทนยังคงเป็นอีกส่วนประกอบที่สำคัญเป็นเรื่องจริงเพราะหากไม่มีความอดทนก็จะไม่เกิดความพยายามเพื่อเดินตามเส้นทางความสำเร็จ ความพึงพอใจที่จะมีชีวิตแบบที่ฝันใฝ่และเสพความสุขจากการที่ได้มันมาอย่างพอใจ
เรื่องจริงที่การใช้ชีวิตเหมือนกับการเจริญของพืช ต้นไหนที่ปลูกในดินร่วนก็เจริญเติบโตอย่างง่ายดาย ส่วนต้นไหนที่โตในดินลูกรัง ก็ต้องใช้แรงเพื่อเจริญเติบโตออกมาเพื่อเจอแสงแดดแม้อยากแค่ไหนแต่เมื่อต้นที่โตจากดินลูกรังเติบโตขึ้นมาได้มันจะยั่งรากลึก ถอนขึ้นได้ยากและอดทนต่อสภาพอากาศได้มากกว่าต้นที่โตจากดินร่วน เพราะชั้นดินที่มันพยามดันต้นขึ้นมานั้นมันแข็งและด้านกว่าเสมอ
จงวิ่งตามทางของคุณด้วยความมุ่งมั่นและแรงทั้งหมดที่คุณมีบาดแผลในวันนี้จะมีประโยชน์ในวันหน้าแน่นอน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
