ความรักของจริงใจตอนมัธยมต้น
ตอนที่ 4: คนที่มองอยู่เงียบ ๆ
หลังจากงานกีฬาสีและคอนเสิร์ตผ่านไป โรงเรียนกลับสู่บรรยากาศเงียบสงบอีกครั้ง
เสียงพัดลมเพดานในห้องเรียนหมุนช้า ๆ พร้อมกลิ่นฝนจาง ๆ ที่เพิ่งตกเมื่อคืน
ติ๊กนั่งพิงโต๊ะหันหลัง มองออกนอกหน้าต่าง มือเล่นยางรัดผมไปมา เธอไม่ได้พูดอะไรมากเหมือนเคย
จริงใจนั่งอ่านหนังสือเล่มใหม่ที่ยืมมาจากห้องสมุด — "การทดลองสนุกในครัวเรือน" — เหมือนปกติ แต่บางครั้งก็มองติ๊กเงียบ ๆ
> “วันนี้เงียบจัง เป็นอะไรเหรอ?” จริงใจถามเบา ๆ
ติ๊กหันมายิ้ม แต่ไม่ตอบในทันที “เปล่า…แค่คิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
> “คิดเรื่องแข่งกีฬาหรือเรื่องกิมเล้ง?”
จริงใจตั้งใจแหย่ แต่คำว่า “กิมเล้ง” เหมือนจุดชนวนบางอย่าง
ติ๊กหัวเราะเบา ๆ แต่สายตาไม่ยิ้มตาม “คิดว่าเขาชอบเธอเหรอ?”
> “ไม่รู้…แต่เขาพูดถึงเราต่อหน้าคนทั้งโรงเรียนเลยนะ...” จริงใจวางหนังสือลงช้าๆ “...ทั้งที่เราแทบไม่ได้คุยกันเลย”
ติ๊กนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงเรียบ
> “บางทีเขาอาจแค่ทำให้ทุกคนรู้สึกว่าเขาน่าสนใจขึ้นก็ได้”
จริงใจชะงัก
เธอไม่เคยเห็นติ๊กพูดจาแบบนี้มาก่อน
“แต่ถ้าเขาชอบเราจริง ๆ ล่ะ?” เธอถามต่ออย่างลังเล
ติ๊กหันกลับมาสบตาเธอ
สายตาคู่นั้นดูจริงจังอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
> “แล้วเธอชอบเขาหรือเปล่าล่ะ?”
ประโยคนั้นทำให้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ
จริงใจไม่กล้าตอบ เธอไม่แน่ใจ…
ไม่แน่ใจว่าเป็นแค่ความตื่นเต้นจากแสงไฟบนเวที
หรือแค่ตกใจที่มีคนพูดถึงเธอในที่สาธารณะ
แต่สิ่งที่เธอรู้แน่…
คือเธอไม่อยากให้ ติ๊ก หายไปจากข้าง ๆ เธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
