ความรักของจริงใจตอนมัธยมต้น
ตอนที่ 6: ไม่ได้ชอบเธอ...แต่ชอบอีกคน
วันอาทิตย์แดดอ่อน โรงเรียนเปิดซ้อมวงดนตรีในห้องดนตรีเก่า ๆ ข้างอาคารเรียน
กิมเล้งชวนจริงใจออกมาคุย — ครั้งแรกที่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันสองคนหลังจากวันคอนเสิร์ต
> “ขอบคุณนะ...ที่มานั่งดูวันนั้น” กิมเล้งเปิดก่อน ยิ้มแบบเดิมที่ทำให้หลายคนหลง
จริงใจยิ้มตอบ แต่อะไรบางอย่างในใจเธอเริ่มสงบลงตั้งแต่เมื่อวาน
> “อืม...เราก็แค่ไปดูเฉย ๆ ไม่คิดว่าจะโดนล้อหนักขนาดนั้น…”
กิมเล้งหัวเราะเล็กน้อย
> “ขอโทษนะ...เราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น”
“จริง ๆ แล้ว…วันนั้นเราพูดถึงเธอ ก็เพราะคิดว่าเธอเป็นคนที่น่ารักดี แบบ…ตั้งใจเรียน มีเสน่ห์เงียบ ๆ อะนะ”
จริงใจเงียบไปแป๊บนึง ก่อนจะถามแบบตรง ๆ
> “แล้ว…นายชอบเราเหรอ?”
กิมเล้งชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนพูดออกมาตรง ๆ
> “เปล่า…เราชอบติ๊กต่างหาก”
หัวใจจริงใจเหมือนหยุดเต้นไปหนึ่งวินาที
> “เราเห็นติ๊กมาตั้งแต่แข่งกีฬา ตั้งแต่ตอนอยู่ข้างเธอ...เขาเก่ง ใจดี แล้วก็จริงจังมาก ๆ”
“แต่เรารู้ว่า…เขาคงไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกัน”
จริงใจนิ่งไปนาน ก่อนจะยิ้มบาง ๆ
เธอไม่รู้ว่ารู้สึกอะไรแน่ แต่มันไม่เจ็บ...เท่าไหร่
มันกลับโล่ง…และอุ่นตรงอก
> “ขอบใจที่พูดตรง ๆ นะ”
กิมเล้งพยักหน้า “ถ้าเราทำให้เธอลำบากใจกับเพื่อน เธอบอกได้นะ เราจะถอยออกมาเลย”
> “ไม่ต้องหรอก” จริงใจพูดพร้อมรอยยิ้มที่เต็มใจที่สุดในรอบหลายวัน
“เรากับติ๊ก...กำลังหาทางของตัวเองอยู่เหมือนกัน”
…
เย็นวันนั้น จริงใจนั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ในสนามหลังโรงเรียน
ติ๊กเดินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ เงียบ ๆ ยื่นกล่องโกโก้ให้เหมือนเคย
> “กิมเล้งคุยอะไรกับเธอเหรอ?”
“เขาบอกว่า…เขาชอบเธอ”
ติ๊กนิ่งเงียบไป หันมองหน้าจริงใจ
> “แล้วเธอเสียใจเหรอที่เขาไม่ได้ชอบเธอ?”
จริงใจส่ายหน้า
> “ตอนแรกคิดว่าเสียใจ…แต่พอรู้ว่ามีคนที่อยู่ข้างเราเสมอ…”
“…คนที่ไม่เคยทำให้เราร้องไห้ มีแต่ดึงเราออกจากตรงนั้น…”
จริงใจเงยหน้ามองติ๊ก แล้วพูดต่อเสียงแผ่ว
> “เรารู้สึกดีกับเธอมากขึ้นทุกวันเลยนะ…แบบที่มันไม่เหมือนตอนอยู่แค่ในฐานะเพื่อน”
ติ๊กนิ่งไป แต่ดวงตานุ่มลึกกว่าเดิม
ก่อนจะยื่นมือมาแตะมือจริงใจเบา ๆ
> “เราก็เหมือนกัน”
สองมือประสานกันไว้ใต้เงาไม้ ใจเต้นพร้อมกันในจังหวะเบา ๆ ไม่ต้องมีคำใดเพิ่มเติม
เพราะรู้แล้วว่า “ความรัก” ของจริงใจในช่วงมัธยมต้นนี้…อาจจะอยู่ใกล้กว่าที่เธอคิดเสมอมา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
