[Cyber Vir] เมื่ออำนาจ เปลี่ยนไป ในเวลา หัวโขนหนา ก็ร่วง ลงกลางหาว เหลือเพียงคน เดินดิน สิ้นแพรวพราว ใครเดินผ่าน ก็มิทัก มิทายทวน หากสิ่งหนึ่ง ยังมี คือ “คุณค่า” ที่กรุณา เมตตา ไม่เรรวน เคยอ่อนน้อม ถ่อมตน พ้นคร่ำ

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

5 มิ.ย. เวลา 13:01 • ไลฟ์สไตล์

เมื่ออำนาจ เปลี่ยนไป ในเวลา

หัวโขนหนา ก็ร่วง ลงกลางหาว

เหลือเพียงคน เดินดิน สิ้นแพรวพราว

ใครเดินผ่าน ก็มิทัก มิทายทวน

หากสิ่งหนึ่ง ยังมี คือ “คุณค่า”

ที่กรุณา เมตตา ไม่เรรวน

เคยอ่อนน้อม ถ่อมตน พ้นคร่ำครวญ

แม้ยศล้วนจะสิ้น คนยังจำ

อย่ายึดมั่น หัวโขน จนลืมจิต

อย่าใช้สิทธิ์ เหยียบใจ ให้เจ็บช้ำ

เพราะยศถา ไม่ยืนยง คงเพียงคำ

แต่ “น้ำใจ” นั้นคงอยู่ คู่ผู้คน

เมื่อถอดแล้ว หัวโขน จงเหลือค่า

แห่งเมตตา ปราณี ไม่สับสน

ให้โลกจด ไม่ใช่เพราะเคยเป็น “ใคร” คน

แต่เพราะ “คน” คนนั้น ไม่เคยลืมความดี

ยศอาจทำให้คนจดจำ แต่ความดีต่างหาก…

ที่ทำให้คนไม่ลืม

โฆษณา