ความขัดแย้ง ไทย – กัมพูชา แก้ได้ แต่ทำอย่างไร
ประเด็นความขัดแย้งไทย-กัมพูชา ที่กำลังร้อนแรงในขณะนี้ ดูเหมือนคนส่วนใหญ่ของทั้งสองประเทศกำลังถูกยุให้มีอารมณ์ร่วมไปในทางที่จะทำให้ต้องขัดแย้งกันมากขึ้นจนนำไปสู่การใช้กำลัง
ไหนทั้งสองประเทศบอกว่าตัวเองนับถือพุทธ
ไหนทั้งสองประเทศบอกว่าตัวเองคือมนุษย์ที่มีวัฒนธรรมอันสูงส่ง
ถ้านับถือพุทธและเป็นมนุษย์ที่มีวัฒนธรรมอันสูงส่ง สถานการณ์ไม่ควรจะออกมาแบบนี้
ที่จริง ถ้าทำใจร่มๆ เอาความรู้สึกบาดหมางออกไป ความขัดแย้งใดๆ ที่เกิดขึ้น มีแนวทางแก้ไขง่ายๆ ที่เป็นหลักสากล (universal) ทั่วไปอยู่แล้ว ทั้งสองฝ่ายก็แค่ทำตามนั้น
1. คุยกันเองโดยไม่ต้องมีอะไรอ้างอิง แล้วรีบจบในส่วนที่เห็นตรงกัน ส่วนที่เห็นต่างกันก็เจอกันคนละครึ่ง แต่ถ้ายังไม่หมด ส่วนที่เหลือก็ไปต่อข้อ 2
กรณีของไทย – กัมพูชา ถ้าถือแผนที่คนละฉบับ ก็เอามากาง ส่วนไหนที่แผนที่ตรงกัน ก็ปักเขตไปเลย ส่วนไหนที่ต่างกัน ถ้าต่างกันไม่มาก ก็แบ่งกันไปคนละครึ่ง
ส่วนที่เหลือก็ไปต่อข้อ 2
2. ใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือในการยุติความเห็นที่ไม่ตรงกัน ทั้งสองฝ่ายกางข้อกฎหมายที่มี (ซึ่งก็คือข้อกำหนดที่มีขึ้นเพื่อให้ทุกฝ่ายปฏิบัติตาม) แล้วคุยกันโดยยึดข้อกฎหมายเป็นสิ่งอ้างอิง
กรณีของไทย – กัมพูชา ส่วนที่คุยกันไม่ได้จากข้อ 1 ก็ยึดหลักการแบ่งเขตตามหลักสากลที่นานาประเทศยอมรับ เช่นกรณีทางทะเล ก็ยึดหลักอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล ค.ศ. 1982 (UNCLOS) หลักความเท่าเทียม (equitable principles) กรณีทางบกก็ยึดหลัก สนธิสัญญาระหว่างประเทศ การครอบครองอย่างต่อเนื่องและสันติ (เหมือนกับครอบครองปรปักษ์ของบุคคลธรรมดา) ความเท่าเทียมและเป็นธรรม เป็นต้น แต่ถ้ายังมีส่วนที่ยังตกลงกันไม่ได้ก็ไปต่อข้อ 3
3. ให้คนกลางที่ทั้งสองฝ่ายให้ความเคารพหรือยอมรับอำนาจเป็นคนตัดสิน กรณีคนทั่วไปคือการขอให้ศาลเป็นผู้ตัดสิน
กรณีของไทย-กัมพูชา ก็คือศาลโลก แม้ว่าไทยเคยประกาศไม่ยอมรับอำนาจศาลหลังแพ้คดีเขาพระวิหาร แต่ก็เปลี่ยนท่าทีได้ ไม่จำเป็นต้องยึดตามนั้นเสมอไป เมื่อจบกระบวนการนี้ ทั้งสองฝ่ายต้องยอมรับคำตัดสินศาลเป็นที่ยุติ โดยไม่ต้องกังวลว่าถ้าแพ้จะเสียดินแดน เพราะหากพิจารณาลึกๆ พื้นที่ทับซ้อนทางทะเลที่มีมากถึง 26,000 ตร.กม. ก็อาจจะกลายเป็นของไทยโดยสมบูรณ์เป็นส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีทางได้ทั้งหมด เพราะถ้าลากเส้นตามหลักสากลจริงๆ ยังไงก็มีบางส่วนที่ทับซ้อนกัน และไทยได้เปรียบมากในการใช้หลักสากลเป็นตัวตัดสิน
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีหลักปฏิบัติสากลดังกล่าวเป็นแนวทางอยู่ แต่ถ้าเมื่อไรที่ประชาชนของทั้งสองประเทศยังมีทัศนคติและอารมณ์ร่วมในทิศทางที่ไม่เป็นมิตรต่อกัน รัฐบาลของทั้งสองประเทศก็จะไม่มีทางคุยกันได้ แม้ตระกูลชินวัตรกับตระกูลฮุน จะแนบแน่นกันมากแค่ไหนก็ตาม การเจรจาจะสำเร็จได้จึงต้องเริ่มที่ประชาชน
ถ้าผมเป็นนายกรัฐมนตรี ผมจะร่างแนวทางการเจรจาและแก้ปัญหาตามแนวทาง 3 ขั้นตอนข้างต้นแล้วคุยกับนายกฯ ของกัมพูชาให้เห็นร่วมกันว่าทั้งสองฝ่ายจะดำเนินการตามแนวทางนี้ และเพื่อลดความขัดแย้งระหว่างประชาชน จะขอให้รัฐบาลของทั้งสองฝ่ายนำแนวทางนี้กลับไปเสนอต่อประชาชนและทำประชามติเพื่อขออนุมัติจากประชาชนให้รัฐบาลเข้าสู่กระบวนการแก้ปัญหาโดยเดินตามกระบวนการนี้
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์นี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อประชาชนของทั้งสองประเทศต้องเข้าใจและยึดหลัก 4 หลักให้มั่น
1. ยึดหลักพระพุทธศาสนา ไม่มีตัวกู ของกู
2. ยึดหลักใจเขา ใจเรา give & take ได้บ้าง เสียบ้าง สลับกันไป
3. ยึดหลักเราเป็นมนุษย์ด้วยกัน ไม่มีคนไทย ไม่มีคนกัมพูชา ทุกสิ่งล้วนเป็นเรื่องสมมุติ เพราะเอาเข้าจริง คนไทยเชื้อสายกัมพูชาก็มาก คนกัมพูชาเชื้อสายไทยก็เยอะ
4. ยึดหลักมองไปข้างหน้า หาประโยชน์ร่วมกัน เพราะถ้าไม่ร่วมกันในวันนี้ อีกไม่กี่ปีคนที่ทะเลาะกันในวันนี้ก็อาจจะตายจากกันไปแล้วก็ไม่มีใครเลยในวันนี้จะได้ประโยชน์จากการทะเลาะกัน บางคนอาจจะบอกว่าเพื่อเก็บไว้ให้ลูกหลาน เอาเข้าจริง คนไทยในวันนี้ ก็คนละเชื้อสายกันกับคนไทยในสมัยอยุธยาเต็มไปหมด นอกจากนี้ แผ่นดินที่เป็นของไทย ของกัมพูชาในวันนี้ ในอนาคตจะยังเป็นของสองชาตินี้อยู่หรือเปล่าก็ยังไม่รู้
คำถามคือ แล้วประชาชนของทั้งสองฝั่งที่กำลังโดนปลุกความเกลียดชังจะกลับมายึดหลัก 4 หลักนี้ได้อย่างไร เพราะถ้าทำไม่ได้ ประชามติก็คงไม่ผ่าน ปัญหาก็คงจะค้างคาไปเรื่อย ๆ
คำตอบคือ ก็ต้องใช้ io สร้างกระแสเหมือนกัน แต่กลับทิศกัน ซึ่งยากกว่ามากเมื่อเทียบกับการสร้างกระแสทางลบอย่างที่ทำกันอยู่ แต่หากสำเร็จ ผู้นำของทั้งสองประเทศจะกลายเป็นตัวอย่างที่ไม่เคยมีผู้นำคู่ใดในโลกทำได้มาก่อน รางวัลโนเบลคู่ไม่ใช่เรื่องไกลตัวเลย และความนิยมจากประชาชนจะกลับมาและน่าสรรเสริญกว่าการใช้วิธีเบี่ยงเบนกระแสการเมืองในประเทศให้เป็นความขัดแย้งระหว่างประเทศ (หากเป็นจริงตามข้อกล่าวหา)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
