Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
เค้าแมว
•
ติดตาม
7 มิ.ย. เวลา 06:07 • สัตว์เลี้ยง
กรุงเทพมหานคร
ชื่อเรื่อง: “ฮันนี่… อยู่เพื่อรัก”
แนวดราม่าอบอุ่น น้ำตาซึม
ฉาก 1: บ้านหลังเล็กในเขตชานเมือง ห้องพักฟื้นของฮันนี่
(ภาพพื้นหลังเป็นโต๊ะทำงานของสัตวแพทย์ ข้างๆ มีเตียงผ้าห่มเล็กๆ สำหรับแมว สีอุ่นๆ)
เสียงบรรยาย (เสียงหญิงสาว น้ำเสียงอ่อนโยนแต่สั่นเครือ):
“ผ่านไปแค่สองเดือน…
เราคิดว่าฮันนี่จะดีขึ้นแล้ว หลังจากผ่าตัดเอาก้อนเนื้อออก ฉันดูแลเช้าเย็น ล้างแผล ป้อนยา
จนกระทั่ง… วันหนึ่ง ฉันสังเกตเห็นตุ่มใหม่ ตรงหู ตรงนิ้วเท้า ตรงอุ้งเท้า…
และสิ่งที่น่ากลัวที่สุด… มันอยู่ในจมูกของเธอ…”
เสียงชายหนุ่ม (พี่ชาย พูดจริงจังแต่น้ำเสียงอบอุ่น):
“ต้องผ่าตัดอีกครั้ง รอบนี้เอาออกให้หมด
ผมจะส่งชิ้นเนื้อไปที่โรงพยาบาลใหญ่ ให้หมอผู้เชี่ยวชาญวินิจฉัยอีกแรง
ถึงแม้จะต้องตัดนิ้ว ตัดอุ้งเท้า… ขว้านโพรงจมูก… ผมก็จะทำ”
ฉาก 2: ห้องผ่าตัดเล็กในบ้าน
(น้องสาวยืนสั่น พยายามประคองสติ ขณะพี่ชายผ่าตัด)
เสียงบรรยาย (หญิงสาว):
“ฉันยืนช่วยพี่ชาย แต่ใจมันร้องไห้
ฉันเหมือนจะล้มทั้งยืน… แต่ก็ต้องยืนให้ได้
เพื่อฮันนี่… ลูกสาวของเรา”
ฉาก 3: กลางคืน ฮันนี่นอนอยู่บนเบาะ ให้ออกซิเจน
(แสงไฟสลัวๆ เสียงลมหายใจช้าๆของแมว)
เสียงบรรยาย (หญิงสาว):
“เธอหิว แต่ลุกไม่ไหว พี่ชายฉันให้น้ำเกลือ ป้อนยา วิตามิน
และอุ้มเธอไว้ทั้งคืน
เขาไม่ได้นอนเลย เฝ้าข้างกายฮันนี่ ราวกับว่า… เธอคือลมหายใจเดียวที่สำคัญ”
ฉาก 4: เวลาเปลี่ยนผ่านแบบ montage
(ฮันนี่เริ่มเดินได้อีกครั้ง กินน้ำ เดินช้าๆ ไปหาพี่ชายบนโต๊ะทำงาน)
เสียงบรรยาย (หญิงสาว):
“วันแรกที่เธอลุกเดินได้ ฉันร้องไห้
ทุกวันพี่ชายฉันทำแผล ฉีดยา
กลางวันเธออยู่ข้างเขาบนโต๊ะทำงาน
กลางคืนเธอนอนข้างเตียงของเขา
เราไม่เคยปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย…”
ฉาก 5: โรงพยาบาลใหญ่ อาจารย์หมอเปิดแฟ้มผลแลป
อาจารย์หมอ (เสียงนิ่งแต่จริงจัง):
“ฮันนี่เป็น cryptococcosis เป็นเชื้อราลุกลามที่รุนแรง
ในต่างประเทศ… แมวส่วนใหญ่ที่เป็นโรคนี้
แพทย์จะแนะนำให้ฉีดหลับ… เพื่อไม่ให้ทรมาน”
เสียงบรรยาย (หญิงสาว สะอื้น):
“หัวใจฉันแทบหยุดเต้น… แต่เราสองคนไม่ลังเลเลย”
พี่ชาย (น้ำเสียงหนักแน่น):
“ไม่ครับ เราจะรักษา เราจะดูแลเธอให้ดีที่สุด
ต่อให้ต้องป้อนยาขมทุกเช้าเย็น
ต่อให้มีตุ่มขึ้นอีก เราก็จะไม่ทิ้งเธอ…”
อาจารย์หมอ (ยิ้มบางๆ):
“งั้น… ผมจะช่วยจัดหายาให้
มันแพงหน่อยนะ… แต่เธอจะยังได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่รักเธอ”
ฉากสุดท้าย: บ้านหลังเดิม แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดเข้าทางหน้าต่าง
(ฮันนี่นอนขดตัวอย่างมีความสุขอยู่ข้างกายพี่ชายที่กำลังทำงาน และหญิงสาวนั่งยิ้มมองอยู่ไม่ห่าง)
เสียงบรรยาย (หญิงสาว น้ำเสียงอบอุ่น):
“เรากลับมาพร้อมยาขม และหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง
จากวันนั้น… จนถึงวันนี้ เราไม่เคยท้อ
เพราะสำหรับเรา…
ฮันนี่ไม่ใช่แค่แมว
เธอคือครอบครัว…
คือความรัก…
คือชีวิตของเรา”
(เพลงบรรเลงช้าๆ อบอุ่นขึ้นเบาๆ แล้วภาพค่อยๆ จางหาย)
แมว
เรื่องเล่า
สัตว์เลี้ยง
1 บันทึก
1
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย