7 มิ.ย. เวลา 14:56 • ความคิดเห็น
การนั่งสมาธิวิปัสสนา ไม่ได้วัดผลจาก “ความนาน” ของการนั่งเพียงอย่างเดียว แต่จาก “ความมีสติรู้ทัน” และ “ความต่อเนื่องของการเจริญสติ” ขณะปฏิบัติ มากกว่าระยะเวลา
เพราะแม้นั่งนานแต่ฟุ้งซ่าน ไม่รู้กาย ไม่รู้ใจ ก็ไม่ก้าวหน้าเท่ากับนั่งไม่นานแต่ตั้งมั่นอยู่กับปัจจุบันอย่างมีสติ
การฝึกปฏิบัติที่ดีนั้น ไม่ใช่ดีแค่เดินจงกรมหรือนั่งสมาธิเท่านั้น ในชีวิตประจำวันก็คือการปฏิบัติ
หายใจรู้สึก - กินข้าวรู้สึก - พูดก็รู้ว่าเรากำลังพูด
นี่คือ “วิปัสสนาในชีวิตจริง” ไม่ต้องรอว่าง ไม่ต้องรอเข้าวัด
ขอแนะนำข้อคิดดี ๆ จากครูบาอาจารย์สายปฏิบัติ มาฝากนะครับ
🌿 หลวงพ่อชา ->> “ปฏิบัติธรรมเหมือนคนทำไร่ ไม่ใช่หว่านวันนี้ พรุ่งนี้เก็บผลได้ แต่ต้องทำต่อเนื่อง รดน้ำ พรวนดิน เฝ้าดูด้วยสติ วันหนึ่งก็จะงอกงามเอง”
🌿 หลวงปู่ดูลย์ ->> “ความเพียรไม่ใช่การฝืน แต่คือการไม่ลืมสติ”
🌿 พระอาจารย์สุชาติ ->> “อยากเห็นผลไว ก็ทำให้บ่อย ๆ ไม่ใช่นาน ๆ ทำที”
@ หากเริ่มจากแค่วันละ 20 นาที แต่ตั้งใจ รู้จริง และทำสม่ำเสมอ อาจจะจะเดินได้ไกลกว่าคนที่นั่งวันละ 2 ชั่วโมงแต่จิตใจล่องลอยครับ
โฆษณา