8 มิ.ย. เวลา 03:22 • ปรัชญา
เมื่ออยู่ในโลก จิตอาศัยกาย กายนี้ก็เป็นของอาศัย การไปทำงานได้เงินทอง ยศศักดิ์ นั่นก็เป็นของอาศัย หกยึดถือ ..มันก็จมหลงใหล ในของที่อาศัย มีความห่วง ติดบ่วงโลกธรรม ในของที่อาศัย ไปกินอาหารดีๆ มียาบำรุงมากมาย บำรุง..จะให้ร่ายกายแข็งแรง มันก็ไปบังคับกายไม่ให้แก่เจ็บตายไปได้ สิ่งทั้งกายมีไว้เพียงประทังสังขาร ใช้กายไปเสาะแสวงหา อาหาร ..กินน้ำเลี้ยงน้ำนองเค้าเอร็ดอร่อย กินเอารัดเอาเปรียบ .หยาดเหงื่อแรงกายเค้ามา มีปัจจัยมากมาย ..สนุกสนาน เพลิดเพลิน ก็มีผู้ที่มากัดกินน้ำเลือดน้ำหนองในกายเอร็ดอร่อยบ้าง
กายนี้ ไปกืนเค้า เนื้อกุ้งหอยปูปลา หมูเป็ดไก่ ต้องใช้ปากกัดกินเอร็ดอร่อย ไอ้กุ้งหอยปูหมูเป็ดไก่ ไปกินอะไรมา ..มาแปรสภาพเป็นเนื้อหล่อเลี้ยง รูปนั้นให้อยู่ได้ ..คนก็ไปเอาเนื้อผู้ที่มีกรรม ที่กุ้งหอยปูปลา หมูเป็ดไก่ไปกินมา กินเค้าเอร็ดอร่อย ..มันก็มีตัวกินเลือดกินเนื้อ ตามมากัดกินน้ำเลือดน้ำหนองในกายบ้าง หลัดกันกินไปมา เป็นคนก็ไปเป็นสัตว์ จากสัตว์ก็มาเป็นคน จ้ตมาอาศัยรูปกรรม ตามวาระ กรรมที่เป็นไป ไปตามยถากรรมของจิตอต่ละดวง มันก็วนเวียนไปเรื่อย ..จิตสะสมแต่กรรม..หลุดพ้นบ่วงกรรมไม่ได้เลย
โฆษณา