เรื่องเล่าของเล็ก ตอนที่ 81 "We run for blind" 9 กย 62
We run for blind เป็นกิจกรรมที่น่ารัก มากที่สุดกิจกรรมหนึ่งที่ฉันเคยร่วมกิจกรรมมา กิจกรรมนี้เป็นการวิ่งครั้งแรกของฉัน ที่ฉันไม่ได้เอาใจตัวเอง เอาร่างกาย ของตัวเองเป็นที่ตั้ง เพราะการวิ่งครั้งนี้ เป็นการวิ่ง เพื่อนำผู้พิการทางสายตา ร่วมวิ่งไปด้วยกัน
การวิ่งครั้งนี้ เป็นการวิ่งเพื่อคนอื่นอย่างแท้จริง ฉันได้รับทราบกิจกรรมนี้จาก facebook ฉันเริ่มชวนสมาชิก แก้งค์เราจะผอมไปด้วยกัน ว่าเราน่าจะวิ่งงานนี้นะ เพื่อนๆ ถามว่า เพราะเหตุใด ฉันบอกว่า การวิ่งครั้งนี้เป็นการทำบุญไปในตัวด้วย เค้าจะให้เราจูง ผู้พิการทางสายตา ร่วมวิ่งกะเราด้วย และที่ฉันมาทราบทีหลัง ตอนวันมาเอาเสื้อ ว่า ผู้ร่วมวิ่งส่วนใหญ่จะเป็นเด็กๆ
ฉันเฝ้านับรอวัน วิ่งอย่างใจจดใจจ่อ สมาชิกแก้งค์บอกว่า เราทั้งห้า ปีแรกขอจูงน้องคนเดียว และผลัดกันดูแลน้อง จริงๆแล้ว กลัวน้องวิ่งเก่งกว่า และเราเป็นภาระน้องเสียเอง และแล้ววันวิ่งก็มาถึง
ฉันออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ ไปรอรับน้องที่จะมาวิ่งด้วยกัน ตีห้ากว่าๆ น้องมาถึง พิธีกรประกาศให้ผู้มาวิ่งทำซุ้ม โดยการตั้งแถวสองแถว โดยเอามือแตะกันให้น้องๆ รอดผ่าน น้องมากันเยอะมากๆ เดินผ่านซุ้ม พวกเราก็ให้กำลังใจ เต็มที่นะครับ สู้ๆนะครับ
น้องๆ ดูดีใจมากๆ ทำเอาฉันถึงกับน้ำตาซึมเลย และแล้วก็ถึงเวลาเลือกคู่ ใครอยากวิ่งกะใคร ก็ไปเลือกกันได้เลย ฉัน กับ บบ เลือกว่าจะเอาคนไหนดี สุดท้าย ก็เลือกน้องบี มาเป็นผู้ร่วมวิ่งด้วย
พยายามเลือกคนตัวเล็ก น้องบีตัวเล็ก แต่น้องบี วิ่งเร็วชะมัด เล่นเอาพวกเราหอบกันเลย 5555 น้องบีเป็นน้องสาวที่น่ารักมาก พยายามชวนพวกเราคุย พวกเราก็ล้อมหน้า ล้อมหลัง เป็นไข่แดง เลย น้องบีเลือกระยะวิ่ง 5 km ถามน้องว่าทำไมเลือกระยะนี้ น้องตอบว่า น่าจะเป็นระยะที่พอไหว
ในงานเค้ามีที่ปิดตา ให้พวกเราลองปิดตาวิ่งกันด้วย พวกเราผลัดกันวิ่ง ผลัดกันจูง มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ สงบมากๆ เราไว้ใจ คนพาเราก้าว เราเชื่อใจกัน สายลมที่ผ่านหน้าเวลาวิ่งทำให้ใจสงบมาก ฉันลองทั้งมีคนจูงฉันคนเดียว และมีคนจูงสองข้างซ้ายขวา
เมื่อวานฉันวิ่งปิดตาเกือบ 1 km ได้ ฟินจริงๆช่วงที่พวกเราลองวิ่งปิดตา บบ บอกว่าน้องบี ถามว่า พวกพี่ๆ หายไปไหน หนูไม่ได้ยินเสียงเลย บอกน้องไปว่า เราไปลองปิดตาวิ่ง เพื่อที่จะได้เข้าใจ อารมณ์ความรู้สึกของพวกหนู เพื่อที่จะมอบความรัก ความห่วงใย เวลาจูงหนูวิ่ง ไงคะ
วิ่งเสร็จ รับเหรียญ น้องบีรับเหรียญด้วยความภาคภูมิใจ ขอบคุณน้องบี ที่สอนให้รู้ว่า ถ้าไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคอะไร ก็สามารถก้าวผ่าน มันได้เสมอ หนูมองไม่เห็นไร วิ่ง 5 km หนูยังทำได้ แล้ว เพื่อนๆ ของผมที่ยังผลัดวันประกันพรุ่ง ไม่ยอมมาออกกำลังกายเสียที ไม่อายน้องบีเหรอ ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
