ชื่อเรื่อง: “บ้านนี้มีรัก (และขนสัตว์เต็มบ้าน)”
บทที่ 4: “สองปีผ่านไป ใครโต ใครซน ใครขนนุ่มที่สุด”
ฉาก: บ้านหลังเดิมที่อบอุ่นในเช้าวันธรรมดา มีแสงแดดลอดผ่านม่าน มีกล่องของเล่นสัตว์กระจัดกระจาย กลิ่นนมเมจิหอมจางๆลอยอยู่ในอากาศ
⸻
(เสียงพากย์หญิงอบอุ่น):
“สองปีผ่านไปไวเหมือนหมาแมววิ่ง…ฮันนี่ไม่มีก้อนเนื้อแล้ว แต่มีผิวแห้งๆนิดๆ เป็นผลข้างเคียงจากยากดภูมิ ส่วนมาร์โคล่? โอ๊ย…โตเป็นหนุ่มแล้วค่ะคุณ วิ่งจนจักรยานฉันแทบปลิว ฮา…”
⸻
ฉากที่ 1: ลานหน้าบ้าน
(เสียงเอี๊ยดๆของโซ่จักรยาน กับเสียงหอบของคนกับหมา)
ฉัน:
(ยิ้มเหนื่อยๆ)
“โอ้ย มาร์โคล่! ค่อยๆลากแม่หน่อยลูก จักรยานแม่มันไม่ใช่ยานแม่สตาร์วอร์นะ!”
มาร์โคล่ (หมาหนุ่มสายลุย):
(เห่าเบาๆ แล้วมองกลับเหมือนจะบอกว่า “แม่ก็จับให้แน่นๆดิ!”)
(พากย์หญิง)
“ฉันจับแฮนด์จักรยานมือซ้าย มือขวาจับสายจูงแน่น แล้วปล่อยมาร์โคล่ลากฉันรอบหมู่บ้าน…วิ่งเร็วกว่าแกร็บเอ็กซ์เพรสอีกค่ะคุณ!”
⸻
ฉากที่ 2: กลับถึงบ้าน
มาร์โคล่:
(ลากจักรยานเข้าบ้านเองอย่างรู้งาน)
ฉัน:
“เออจ้า เข้าบ้านเปิดแอร์ให้ เอานมเมจิฝาน้ำเงินด้วยใช่มั้ยพ่อคุณ!”
(เสียงแอร์เปิด เสียงน้ำเทลงแก้ว เสียงเลียเบาๆจากมาร์โคล่)
ฮันนี่ (แมวขี้น้อยใจ):
(นั่งจ้องมาร์โคล่กินนม แล้วส่งสายตากดดัน)
มาร์โคล่:
(ถอยออกจากจานอย่างสุภาพ เหมือนรู้หน้าที่)
(พากย์หญิง)
“บางทีฉันก็คิดว่า…หมาฉันอาจเป็นผู้ชายที่เข้าใจชีวิตที่สุดในบ้านนี้”
⸻
ฉากที่ 3: ห้องนั่งเล่น
เฟอร์บี้ (แมวยักษ์ขนฟู):
(เดินผ่านเหมือนมินิไลอ้อน แล้วนอนซุกพุงมาร์โคล่)
ฉัน:
“เฟอร์บี้…ลูกแน่ใจใช่มั้ยว่าเป็นแมว ไม่ใช่ตุ๊กตาหมีไซส์ XL?”
เฟอร์บี้:
(เลียขามาร์โคล่อย่างรักใคร่ แล้วเบียดตัวแนบแน่น)
(พากย์หญิง)
“ตอนเอามา ตัวแค่เท่าฝ่ามือ…ตอนนี้ตัวเท่าฝ่าฟ้าค่ะ! หลังจากทำหมันแล้ว เฟอร์บี้ไม่เล่นแรงใส่ฮันนี่แล้ว แต่หันมาเล่นกับมาร์โคล่แทน…เออ ดีค่ะ อย่างน้อยบ้านนี้ก็ยังมีใครเล่นกับใครได้”
⸻
ฉากที่ 4: ก่อนนอน
(เสียงแอร์เบาๆ ทุกตัวนอนรวมกันบนโซฟา ฉันนั่งอ่านหนังสือ)
ฉัน:
(มองพวกเขาแล้วพูดเบาๆ)
“ชีวิตอาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบ…แต่ฉันว่าตอนนี้มันก็สมบูรณ์แบบดีในแบบของเราแล้วนะ”
(เสียงมาร์โคล่กรนเบาๆ เสียงเฟอร์บี้กลืนนม เสียงฮันนี่หายใจช้าๆ)
(พากย์หญิง)
“ความสุขของพวกเขา คือความสุขของฉัน และทุกคืน…ก็จะจบลงแบบนี้ เหมือนคืนนี้…อีกคืนหนึ่งในบ้านที่มีความรักเต็มล้น”
⸻
จบบทที่ 4
(Fade out ด้วยเสียงหัวเราะเบาๆจากฉัน เมื่อเฟอร์บี้กลิ้งตกโซฟา แล้วมาร์โคล่ช่วยดันขึ้นมา)
บทที่ 5: “วันที่ฮันนี่ไม่ยอมลุก…แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป”
ฉากเปิด: เช้าในวันฝนตก ละอองฝนเกาะกระจก เสียงหมาแมวในบ้านเงียบผิดปกติ
⸻
(เสียงพากย์หญิงช้าๆ อบอุ่นแต่แฝงความกังวล)
“ปกติ…เช้าแบบนี้จะวุ่นวายหน่อย มาร์โคล่จะกระโดดใส่ฉัน ฮันนี่จะขึ้นมานวดหลัง ส่วนเฟอร์บี้ก็จะมาแย่งผ้าห่ม…แต่เช้านี้…เงียบจนฉันได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น”
⸻
ฉากที่ 1: ห้องนอน
ฉัน (เดินช้าๆ ไปที่มุมประจำของฮันนี่):
“ฮันนี่จ๋า…ตื่นได้แล้วลูก…”
ฮันนี่:
(ลืมตาช้าๆ หายใจถี่นิดหน่อย ไม่ลุกเหมือนทุกวัน)
เฟอร์บี้:
(เดินมาเลียหัวฮันนี่เบาๆ แล้วนอนแนบข้าง)
มาร์โคล่:
(เดินมาวางคางบนตักฉัน จ้องหน้าฉันนิ่งๆ เหมือนบอกว่า “แม่…เรารู้”)
⸻
(เสียงพากย์หญิง)
“วันนั้น…ฉันรู้เลยว่าฮันนี่เริ่มไม่ไหวแล้ว ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้…แต่ครั้งนี้มันเงียบ…จนรู้สึกกลัว”
⸻
ฉากที่ 2: ไปหาหมอ
พี่จอ (พี่ชายสัตวแพทย์):
“พี่จะดูให้นะ ใจเย็นๆ ไม่ต้องร้อง เดี๋ยวฮันนี่จะเครียดตาม”
ฉัน:
(พยายามกลั้นน้ำตา จับมาร์โคล่าไว้แน่น มาร์โคล่าก็ไม่ซนเหมือนเคย)
เฟอร์บี้:
(นั่งเงียบอยู่ที่มุม ไม่วิ่ง ไม่ซน แค่จ้องมองฮันนี่)
(พากย์หญิง)
“แมวตัวใหญ่ที่เคยเล่นแรงที่สุด กลับนั่งนิ่งที่สุดในห้องวันนั้น…ทุกชีวิตในบ้านเราเหมือนจะรู้พร้อมกัน…ว่าฮันนี่กำลังบอกลาแบบค่อยๆ…”
⸻
ฉากที่ 3: คืนนั้น
(เสียงแอร์เบาๆ ฉันนั่งอยู่ตรงพื้น ฮันนี่นอนบนหมอนตัวโปรด มาร์โคล่ากับเฟอร์บี้อยู่ข้างๆ)
ฉัน:
(พูดกับฮันนี่เบาๆ)
“ถ้าไม่ไหว…ไม่ต้องฝืนก็ได้นะลูก แม่อยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน”
ฮันนี่:
(หายใจเบาๆ แล้วกระดิกหางครั้งสุดท้าย)
(เสียงดนตรีเบาๆ สะเทือนอารมณ์)
⸻
ฉากที่ 4: เช้าวันใหม่
(พากย์หญิง)
“ฮันนี่จากไปอย่างสงบคืนนั้น…บนตักฉัน กับหัวใจของเราทุกตัวที่อยู่ในห้องนั้น…ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีการปลอบ ไม่มีแม้แต่เสียงกรนของมาร์โคล่…แต่มีความเข้าใจเต็มห้อง…ว่าฮันนี่…ไม่ได้หายไปไหนเลย”
⸻
ฉากสุดท้าย: หน้ากรอบรูปฮันนี่ในห้องนั่งเล่น
เฟอร์บี้:
(ขึ้นไปนอนตรงพรมที่ฮันนี่เคยนอน)
มาร์โคล่:
(ไปนั่งเฝ้าหน้ากรอบรูป แล้วหันมามองฉัน)
ฉัน:
(ยิ้มเศร้าๆ)
“แม่ก็คิดถึงเหมือนกันลูก…แต่เราอยู่ด้วยกันนะ ยังมีรักให้กันอีกเยอะเลย”
⸻
(เสียงพากย์หญิง)
“แม้ฮันนี่จะไม่อยู่ตรงนี้แล้ว แต่ทุกเช้าที่ตื่นมา…ฉันยังรู้สึกว่าเธออยู่ตรงนี้เสมอ อยู่ในความเงียบ…ในเสียงหัวเราะ และในความรักของพวกเราทุกตัว…บ้านนี้ยังมีรักเหมือนเดิม”
⸻
จบบทที่ 5
#หมา #แมว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
