13 มิ.ย. เวลา 08:08 • นิยาย เรื่องสั้น
การสูญเสียความสามารถในการโกหก ไม่ได้แปลว่าไม่สามารถโกหกได้อีกต่อไป แต่มันอาจหมายความว่า คำพูดใดที่โกหกอาจพร่องหรือด้อยประสิทธิภาพลงไปก็เท่านั้นเอง
การโกหก เป็นเรื่องปกติตามธรรมชาติของมนุษย์ทุกคน มนุษย์ฝึกการโกหกมาตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่มีใครที่ไม่เคยโกหก ได้โปรดอย่าโกหกกัน ว่าไม่เคยโกหกมาก่อนเลยในชีวิต เพราะไม่อย่างนั้นทั่วโลกจะบัญญัติคำว่า "โกหก, lying, piàn, etc." ขึ้นมาทำไมกัน? จิตวิทยาการโกหกบอกว่า มันคือความต้องการหนี หรือไม่ต้องการเผชิญหน้ากับปัญหา
คำถามคือ หากมนุษย์อย่างพวกเราสูญเสียความสามารถในการโกหกแบบฉับพลัน จะเกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าพวกเราก็จะยังคงมีความต้องการหนี หรือไม่ต้องการเผชิญหน้ากับปัญหาอยู่ดี ดังนั้น จึงย่อมจะเกิดคน 3 กลุ่ม คือ กลุ่มที่เลือกจะเงียบไม่พูด, กลุ่มที่เลือกจะพูดบนความโง่เขลา และกลุ่มที่กล้าจะพูดทุกอย่างโดยไม่คิด ไม่ไตร่ตรองอะไรเลย
มีเรื่องเล่าว่าปธน.สหรัฐจอร์จ วอชิงตันในวัยหนุ่ม
สารภาพว่าเคยตัดต้นเชอร์รี โดยประกาศก้องกับพ่อว่า
"ผมโกหกไม่ได้!!"
พ่อของเขาโอบกอดเขาที่พูดความจริง
และกล่าวว่าความซื่อสัตย์มีค่ามากกว่าต้นไม้พันต้น
เรื่องราวนี้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า
ชาวอเมริกันเคารพประธานาธิบดีคนแรกที่พวกเขารัก
ที่เป็นผู้มีความซื่อสัตย์มากมายเพียงใด
...แต่....
เรื่องที่ตลกร้ายก็คือ
เรื่องราวนี้เป็นเพียงตำนานสดุดี (เรื่องแต่ง/โกหก)
ที่ถูกคิดขึ้นโดยนักเขียนชีวประวัติคนแรกของวอชิงตัน
หลังจากวอชิงตันเสียชีวิต!!
2
โฆษณา