13 มิ.ย. เวลา 09:40 • ประวัติศาสตร์

ขุนโจรเหลียงซาน 259 สังหารราชครูทรงกลด

ซ่งเจียงถูกล้อมอยู่ที่เชิงเขามังกรดำ
สือเป่าตะโกนมาว่า “ซ่งเจียง ยังไม่รีบลงม้ามายอมแพ้ มัวรออะไร”
กวนเสิ้งโกรธจัด กระตุ้นม้าควงง้าวเข้ารบสือเป่า ยังไม่ทันสำแดงฝีมือดี พลันมีเสียงโห่ร้องดังก้องจากเบื้องหลัง สี่ผู้บัญชาการเรือขึ้นบกมาสมทบกับหวางจี้ เฉาจงบุกลงเขามา ฮวาหยงตรงเข้าสกัด รบกับหวางจี้ได้ไม่กี่เพลง ก็ชักม้าหนี หวางจี้ เฉาจงไล่กวดติดมา ฮวาหยงยิงธนูต่อเนื่องสองดอกซ้อน ถูกเข้าคนละดอกตกม้าตาย เหล่าทหารโห่ร้องแล้วล่าถอย สี่ผู้บัญชาการเรือเห็นฮวาหยงยิงธนูต่อเนื่องว่องไว จึงไม่กล้าบุกออกหน้า ฮวาหยงสกัดทัพด้านนี้ไว้ได้
ด้านข้างโผล่มาอีกสองทัพ ด้านหนึ่งนำโดยไป๋ชิน อีกด้านโดยจิ่งเต๋อ หลวี่ฟาง กวอเสิ้งแยกออกสกัดคนละด้าน หลวี่ฟางเข้ารบไป๋ชิน กวอเสิ้งสู้กับจิ่งเต๋อ
ซ่งเจียงกำลังตื่นตระหนก พลันมีเสียงโห่ร้องดังก้องหลังทัพฝ่ายใต้ หลี่ขุย เซี่ยงชง หลีกุ่น นำพลเดินเท้าหนึ่งพันกระหนาบหลังสือเป่า เติ้งหยวนเจว๋ขยับจะยกมาช่วย ด้านหลังทัพตนเองก็ถูกกระหนาบ หลู่จื้อเซินใช้ไม้เท้าเหล็กทั้งหวดทั้งกระทุ้ง อู่ซงควงมีดศีลไล่ฟันเป็นจักรผัน นำทหารหนึ่งพันบุกมา ตามมาด้วยทัพของฉินหมิง หลี่อิ้ง จูถง เอี้ยนซุ่น หม่าหลิน ฝานยุ่ย อีจ้างชิง เสือเตี้ยหวาง ล้อมเข้ามาทั้งสี่ทิศ ขับไล่ทัพสือเป่า เติ้งหยวนเจว๋แตกกระจาย ช่วยซ่งเจียงกลับถงหลูไป สือเป่าก็ยกกลับขึ้นเขา
ซ่งเจียงกลับถึงค่าย ก็กล่าวขอบคุณเหล่าขุนพลว่า
“หากมิใช่พวกพี่น้องไปช่วยไว้ ซ่งเจียงคงเป็นผีลงปรกโลกไปพร้อมเซี่ยเจิน เซี่ยเป่า”
อู๋ย่งว่า “พี่ท่านไปเที่ยวนี้ เกรงว่าจะเกิดเหตุ จึงให้เหล่าขุนพลตามไปช่วย”
ทางสันมังกรดำ สือเป่าหารือเติ้งหยวนเจว๋ว่า
“ตอนนี้ซ่งเจียงตั้งค่ายอยู่ที่ถงหลู หากยกกำลังตามทางน้อยอ้อมสันเขาไปตีมู่โจวคงอันตราย ท่านราชครูควรไปยังวังที่ชิงซี ทูลขอให้ทรงจัดทัพมาช่วยสกัดเส้นทางนี้”
เติ้งหยวนเจว๋ว่า “ท่านจอมพลกล่าวได้ถูกต้อง สงฆ์ผู้น้อยจะไปเดี๋ยวนี้”
เติ้งหยวนเจว๋รีบขึ้นม้า แวะมาที่มู่โจวก่อน เข้าพบเฉิงเซี่ยงขวาจู่สื้อหย่วนว่า
“ทัพซ่งเจียงดุดันนัก บุกทะลวงมาอย่างว่องไว เกรงจะรับมือไม่อยู่ สงฆ์ผู้น้อยจะไปทูลขอให้เสริมกำลังมารักษาด่าน”
จู่สื้อหย่วนจึงร่วมทางกับเติ้งหยวนเจว๋ ออกจากมู่โจวมายังถ้ำปังหยวนที่ชิงซีเข้าพบเฉิงเซี่ยงซ้ายโหลวหมิ่นจงให้ช่วยทูลขอกำลังเสริม
เช้าวันรุ่งขึ้น ฟางล่าออกว่าราชการ เฉิงเซี่ยงซ้ายขวา พร้อมด้วยเติ้งหยวนเจว๋เข้าเฝ้าถวายพระพรเสร็จ เติ้งหยวนเจว๋ทูลว่า
“กระหม่อมสงฆ์หยวนเจว๋รับพระบัญชาให้ช่วยองค์รัชทายาทรักษาเมืองหางโจว มิคาดว่ากองทัพของซ่งเจียงจักดุดันเหี้ยมหาญยากรับมือ ทั้งยังมีหยวนผิงสื้อ 袁评事 ชักศึกเข้าบ้าน จนต้องเสียเมืองหางโจว องค์รัชทายาทก็ทรงทุ่มเทเพื่อการศึกจนทรงทิวงคต
บัดนี้หยวนเจว๋และจอมพลสือเป่าถอยมาตั้งรับอยู่ที่ด่านสันมังกรดำ ไม่นานมานี้สังหารขุนพลของซ่งเจียงไปได้สี่นาย ซ่งเจียงตั้งค่ายอยู่ที่ถงหลู เกรงว่าอาจจะยกทัพเลี่ยงด่านอ้อมตามทางน้อยเข้าสู่มู่โจว จึงใคร่ขอให้ฝ่าบาทส่งกำลังเสริมไปยังด่านสันมังกรดำ เพื่อขับไล่พวกโจร กอบกู้แผ่นดิน”
ฟางล่าว่า “กำลังทหารที่มีก็ส่งออกไปหมดแล้ว ไม่กี่วันก่อน เพิ่งส่งไปช่วยที่วี่หลิ่งเส้อโจว 歙州昱岭 อีกหลายหมื่น เหลือแต่ทหารองครักษ์พิทักษ์วังของกว่าเหยิน”
เติ้งหยวนเจว๋ว่า “หากฝ่าบาทมิส่งกำลังหนุนไป ข้าศึกข้ามด่านได้ มู่โจวคงยากจะรักษา”
เฉิงเซี่ยงซ้ายโหลวหมิ่นจงว่า “ด่านสันมังกรดำนี้สำคัญยิ่ง ทหารรักษาพระองค์มีอยู่สามหมื่น พอปันไปช่วยท่านราชครูหนึ่งหมื่น ขอพระองค์ทรงพิจารณา”
ฟางล่าไม่ฟังคำโหลวหมิ่นจง ยืนกรานไม่แบ่งกำลังไปอีก
พอเลิกประชุมเช้า เสนาบดีโหลวก็เรียกหารือแล้วเห็นว่า มีแต่ต้องให้เสนาบดีจู่แบ่งทหารจากมู่โจวห้าพันนายไปช่วยด่านสันมังกรดำ เติ้งหยวนเจว๋กับจู่สื้อหย่วนกลับมาถึงมู่โจว จัดทัพพลห้าพันให้ขุนพลเซี่ยโหวเฉิง 夏侯成 นำกำลังมาสมทบกับสือเป่าที่ด่านสันมังกรดำ
สือเป่าว่า “ในเมื่อทางราชสำนักไม่แบ่งกำลังทหารองครักษ์มา พวกเราทำได้เพียงรักษาด่าน ไม่ยกออกรบ สี่ผู้บัญชาการทหารเรือให้รักษาแนวชายหาดไว้จงดี คอยขับไล่กองเรือ แต่ไม่ต้องเป็นฝ่ายบุก”
ทางฝ่ายซ่งเจียงนิ่งสงบอยู่ในค่ายที่ถงหลู ไม่ออกรบมาแล้วยี่สิบกว่าวัน พลันมีรายงานว่า
“ราชสำนักให้ถงซูมี่ 童枢密 นำสิ่งของพระราชทานมาแจกเหล่าขุนพล พอมาถึงหางโจว ทราบว่าทัพแบ่งออกเป็นสองสาย จึงให้ขุนพลหวางปิ่ง 王禀 นำไปพระราชทานให้หลูจวิ้นอี้ที่ด่านวี่หลิ่งกวน 昱岭关 ส่วนถงซูมี่จะมาที่นี่ด้วยตนเอง”
ซ่งเจียงนำอู๋ย่งและเหล่าขุนพลไปต้อนรับห่างจากเมืองยี่สิบลี้ แล้วนำมายังที่ว่าการ เมื่อถึงจึงเปิดพระราชสาส์นออกอ่าน แล้วนำสิ่งของแจกจ่ายเหล่าขุนพล ซ่งเจียงจัดเลี้ยงต้อนรับ ระหว่างนั้น ถงซูมี่ถามว่า
“ระหว่างการรบ ทราบว่าเสียขุนพลไปหลายท่าน”
ซ่งเจียงหลั่งน้ำตาตอบว่า
“ปีที่ผ่านมาติดตามเจ้าซูเซี่ยง 赵枢相 ปราบเหลียว มีแต่ชัยชนะ ไม่สูญเสียขุนพลแม้สักนายเดียว แต่พอรับพระราชบัญชาให้ยกทัพปราบฟางล่า ยังไม่ทันออกจากเมืองหลวง กงซุนเสิ้งก็มาอำลาไปเป็นคนแรก ทั้งยังมีผู้ที่ถูกรั้งตัวไว้อีกหลายคน พอข้ามน้ำมา ก็ต้องมาสูญเสียไปในทุกแห่งที่ไปถึง ทั้งยังมีอีกแปดคนที่เจ็บไข้ได้ป่วยอยู่หางโจว
มาที่ด่านสันมังกรดำนี้ ยกเข้าตีสองครั้ง สูญเสียขุนพลไปอีก ก็ยังตีไม่ได้ด้วยว่าชัยภูมิคับขันนัก กำลังกังวลอยู่ก็พอดีพระคุณท่านมาถึง”
ถงซูมี่ว่า “องค์โอรสสวรรค์เหนือหัว ทรงทราบว่าท่านแม่ทัพได้สร้างผลงานใหญ่ ต่อมาทรงสดับว่าเสียขุนพลไปหลายนาย จึงมีพระราชบัญชาให้ข้านำขุนพลใหญ่หวางปิ่ง 王禀 เจ้าถาน 赵谭 มาช่วยราชการศึก หวางปิ่งบัดนี้นำสิ่งของพระราชทานไปหาหลูจวิ้นอี้”
แล้วเรียกเจ้าถานมาพบซ่งเจียง และให้ตั้งค่ายอยู่ที่ถงหลูนี้ด้วยกัน
วันรุ่งขึ้น ถงซูมี่สั่งให้ตระเตรียมทัพจะยกไปตีด่านสันมังกรดำ อู๋ย่งว่า
“พระคุณท่านอย่าเพิ่งรีบร้อน ควรให้เอี้ยนซุ่น หม่าหลินไปตามทางน้อยเลียบคลองสอบถามชาวบ้าน หาเส้นทางอ้อมด่านไปกระหนาบจากอีกด้าน ให้ข้าศึกพะวักพะวง คงหักด่านได้โดยง่าย”
ซ่งเจียงว่า “แผนนี้แยบยลนัก”
จึงสั่งการให้หม่าหลิน เอี้ยนซุ่นนำทหารสิบกว่านายไปสอบถามเส้นทางจากพวกชาวบ้านตามหมู่บ้าน ไปกันทั้งวัน ตกเย็นก็นำผู้เฒ่าท่านหนึ่งมาพบซ่งเจียง
ซ่งเจียงถามว่า “ผู้เฒ่าท่านนี้เป็นใคร”
หม่าหลินว่า “ผู้เฒ่าท่านนี้เป็นคนท้องถิ่น รู้จักขุนเขาคูคลองและเส้นทางต่างๆ เป็นอย่างดี”
ซ่งเจียงว่า “ท่านผู้เฒ่า หากช่วยชี้ทางอ้อมสันมังกรดำนี้ไปได้ จะได้รางวัลอย่างงาม”
ผู้เฒ่าว่า “ผู้เฒ่าเป็นชาวบ้านอาศัยอยู่แถวนี้มาแต่บรรพบุรุษ ถูกฟางล่าเบียดเบียนแต่ไม่มีหนทางหลบหนี โชคดีที่ทัพสวรรค์ยกมาถึง นับเป็นวาสนาของปวงประชา จะได้พบสันติสุขกันอีกครั้ง
ผู้เฒ่าขอชี้แนะเส้นทางหนึ่งใช้เลี่ยงสันมังกรดำไปทางตงก่วน 东管 อยู่ไม่ไกลจากมู่โจว ตรงลงมาจะถึงประตูทิศเหนือ หากเลี้ยวมาทางประตูตะวันตกจะถึงสันมังกรดำ”
ซ่งเจียงทราบแล้วยินดียิ่งนัก ให้นำเงินรางวัลมามอบให้ผู้เฒ่าชี้ทาง แลัวขอให้พำนักอยู่ในค่าย พร้อมสั่งให้คนดูแลเรื่องอาหารการกิน
วันถัดมา ซ่งเจียงกล่าวเชิญถงซูมี่ให้อยู่รักษาอำเภอถงหลู ตนเองจะนำทัพไปตามทางน้อยพร้อมด้วยขุนพลสิบสองนายมี ฮวาหยง ฉินหมิง หลู่จื้อเซิน อู่ซง ไต้จง หลี่ขุย ฝานยุ่ย หวางอิง หู้ซานเหนียง เซี่ยงชง หลีกุ่น หลิงเจิ้น พลหนึ่งหมื่น ให้ผู้เฒ่าเป็นผู้นำทาง ม้าให้ถอดกระพรวน ทหารให้คาบกิ่งไม้
เดินทัพมาถึงสันวัวน้อย 小牛岭 (เสี่ยวหนิวหลิ่ง) พบทหารกองหนึ่งมีกำลังราวห้าร้อยนายสกัดทางอยู่ ซ่งเจียงให้หลี่ขุย เซี่ยงชง หลีกุ่นรบเปิดทาง หลี่ขุยจึงสังหารทิ้งเสียสิ้น
มาถึงตงก่วนราวยามสี่ อู่อิงซิน 伍应星 ขุนพลรักษาตงก่วนมีกำลังราวสองพัน พอรู้ว่าซ่งเจียงยกทัพมา คะเนว่ากำลังตนน้อยกว่าคงสู้ไม่ได้จึงรีบหนีกลับไปมู่โจวรายงานเสนาบดีจู่ว่า
“บัดนี้ ซ่งเจียงใช้เส้นทางน้อยยกทัพอ้อมสันมังกรดำมาถึงตงก่วนฟากนี้แล้ว”
จู่สื้อหย่วนตื่นตกใจ เรียกประชุมหารือเหล่าขุนพล
ทางฝ่ายซ่งเจียงให้มือปืนใหญ่หลิงเจิ้นยิงปืนชุดต่อเนื่องเป็นสัญญาน สือเป่าอยู่ในค่ายสันมังกรดำได้ยินเข้าก็ตกใจ ให้ไป๋ชินนำทหารออกลาดตระเวนเห็นธงทัพซ่งเจียงเรียงขนัดชายดงมืดฟ้ามัวดิน จึงกลับค่ายมารายงาน
สือเป่าจึงว่า “ทางราชสำนักไม่ส่งทหารมาหนุน เราคงได้แต่ตั้งรักษาด่าน ไม่อาจยกไปช่วย”
เติ้งหยวนเจว๋ว่า “ผิดแล้วท่านจอมพล หากเราไม่ไปช่วยมู่โจวแล้วเกิดเสียเมืองไป พวกเราก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน ท่านไม่ไป ข้าไปเอง”
สือเป่าห้ามก็ไม่ฟัง เติ้งหยวนเจว๋ถือไม้เท้านำพลห้าพันกับขุนพลเซี่ยโหวเฉิงลงเขาไป
ซ่งเจียงนำทัพมาถึงตงก่วน กลับไม่เข้าตีมู่โจว แต่หมายหักด่านสันมังกรดำก่อน จึงมาปะกับเติ้งหยวนเจว๋ สองทัพเผชิญหน้ากัน เติ้งหยวนเจว๋เป็นฝ่ายขี่ม้ามาท้ารบก่อน ฮวาหยงจึงกระซิบบอกอุบายซ่งเจียงจะใช้อุบายอย่างไรเล่นงานเติ้งหยวนเจว๋ ซ่งเจียงผงกศีรษะ นัดแนะฉินหมิงแล้วสั่งให้ออกรบ
ฉินหมิงควบม้าเข้ารบกับเติ้งหยวนเจว๋ได้หกเพลงก็ชักม้าหนี ทหารที่นำไปก็ทำทีแตกหนีกระจัดกระจาย เติ้งหยวนเจว๋ไม่ไล่ตามฉินหมิง กลับควบม้าตรงมาหมายจับซ่งเจียง ฮวาหยงคาดการณ์ไว้ก่อนแล้ว รอเติ้งหยวนเจว๋เข้ามาใกล้จึงน้าวธนูเล็งยิง
弓开满月 箭发流星
เกาทัณฑ์โก่งกลมเพ็ญจันทร
ลูกศรหลุดแล่งลิ่วดังดาวตก
ลูกธนูถูกกลางแสกหน้าเติ้งหยวนเจว๋ตกม้า ทหารกรูเข้าไปรุมสังหาร แล้วไล่ตีทัพฝ่ายใต้ เซี่ยโหวเฉิงตั้งรับไม่อยู่ พาทหารหนีไปมู่โจว
ซ่งเจียงนำทัพเข้าตีด่านสันมังกรดำ บนด่านทุ่มหินทิ้งไม้จนไม่อาจบุกขึ้นเขาได้ ซ่งเจียงสั่งถอยแล้วเปลี่ยนมาตีมู่โจว
เซี่ยโหวเฉิงหนีเข้าเมืองมู่โจวมารายงานเสนาบดีจู่ว่า
“ทัพซ่งผ่านตงก่วนมาแล้ว สังหารราชครูเติ้ง และกำลังมุ่งมามู่โจว”
จู่สื้อหย่วนจึงให้เซี่ยโหวเฉิงรีบไปยังชิงซีขอกำลังเสริมจากราชสำนัก เซี่ยโหวเฉิงไปถึงชิงซีเข้าพบเสนาบดีโหลวก่อน เพื่อขอให้ช่วยเพ็ดทูล
โหลวหมิ่นจงเข้าเฝ้าแลัวทูลว่า “บัดนี้ ทัพซ่งอาศัยเส้นทางน้อยผ่านตงก่วนเข้าตีมู่โจว ขอให้ท่านอ๋องโปรดส่งกำลังทหารไปช่วย หากล่าช้าอาจไม่ทันการ”
ฟางล่าได้ฟังก็ตกใจรีบสั่งให้เตี้ยนส้วยไท่เว่ย เจิ้งเปียว 殿帅太尉郑彪 คัดทหารองครักษ์หนึ่งหมื่นห้าพันนายเร่งไปช่วยมู่โจว
เจิ้งเปียวทูลว่า “กระหม่อมรับพระราชโองการ และใคร่ขอเชิญพระอาจารย์ไปด้วย จึงรับมือซ่งเจียงได้”
ฟางล่าอนุมัติ และให้เชิญเทียนซืออิทธิฤทธิ์ 灵应天师 (หลิงยิ่งเทียนซือ) เปาเต้าอี่ 包道乙 เข้าเฝ้า
ตอนก่อนหน้า : สูญเสียที่สันมังกรดำ
ตอนถัดไป : อู่ซงเสียแขน
โฆษณา