ถ้าต้องเลือกระหว่างการเป็น ผู้นำในที่เล็ก ๆ ที่เสียงของเรามีน้ำหนัก มีความหมาย กับการเป็นเพียง ฟันเฟืองเล็ก ๆ ในองค์กรใหญ่ที่มั่นคง แต่เราอาจถูกมองข้าม…
ขอเลือก ที่แรก ครับ
เพราะตนเองเชื่อว่า
“อิสรภาพในการคิด ตัดสินใจ และรับผิดชอบต่อสิ่งที่ทำ”
คือหัวใจของการมีชีวิตอย่างมีคุณค่า….
แม้พื้นที่จะเล็ก…. แม้ทรัพยากรจะน้อย….
แต่หากเราสามารถใช้ความคิด ความตั้งใจ และหัวใจของตัวเองในการสร้างสิ่งดี เสียงของเราไม่ได้สูญหายไปกับเสียงอื่น ๆ นั่นคือพลังที่แท้จริง
ในทางธรรม เรียกว่า….
“ความเป็นใหญ่ในธรรม ไม่ได้อยู่ที่ตำแหน่ง….
แต่อยู่ที่ใจที่เที่ยงตรง”
ในทางจิตวิทยา….
การมี “agency” หรือความรู้สึกว่าตนเองมีผลต่อโลก คือหนึ่งในเงื่อนไขของความสุขที่ยั่งยืน
แต่ถ้าเราต้องเป็นฟันเฟืองในองค์กรใหญ่ ขอให้เรายังได้มี “เสียง” ไม่ใช่แค่เคลื่อนไหวตามกลไก แต่ไม่มีความหมายของตัวเอง
@ เพราะถึงจะอยู่ในเครื่องจักรยักษ์แค่ไหน…. หากเราไม่รู้ว่ากำลังหมุนเพื่ออะไร ไม่นาน… จิตใจก็จะเหมือนฟันเฟืองที่สึกกร่อนไปโดยไม่รู้ตัว..,.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
