เมื่อวาน เวลา 06:35 • ไลฟ์สไตล์

บทเรียนจากฟ้าเทาในวันที่ฝนตก

ชีวิตบางช่วงเหมือนวันฝนตก แต่ถ้ามองดีๆ เมฆฝนก็มีบทเรียน และฟ้ายังสดใสได้อีกครั้ง
ตอนเด็กๆ ฉันเคยคิดว่า "ฝนตก" คือความโชคร้ายของวัน
เสื้อเปียก รองเท้าเลอะ กางเกงแฉะ จิตใจเซ็ง
แต่พอโตขึ้น...
ฉันเริ่มรู้ว่า “ฝนตก” บางทีก็เหมือนคนรัก
ไม่ได้น่ารำคาญ แค่ต้องรู้จักอยู่กับมันให้เป็น
วันก่อนฝนตกตอนที่ฉันเพิ่งซื้อหมูปิ้งมา 5 ไม้
เดินไม่ถึงบ้านดี...สายฝนก็โหมลงมาเหมือนเคืองที่ฉันไม่ได้ซื้อน้ำจิ้ม
ฉันรีบวิ่งหาที่หลบฝน พร้อมหมูปิ้งเปียกโชกและใจที่เปียกพอๆ กัน
แต่ขณะที่กำลังโวยวายในใจ
เด็กน้อยคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆ พร้อมร่มสีรุ้งที่หลบฝนได้แค่ครึ่งตัว
เขายื่นหมากฝรั่งมาให้ฉันแล้วพูดว่า...
“พี่อย่าเสียใจนะ ฝนมันไม่ได้ตั้งใจ”
ฉันหัวเราะออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
น้ำฝนไหลผ่านแก้ม...แต่กลับรู้สึกเหมือนน้ำตาไหลย้อนขึ้นไปในใจ
ฟ้าเทา...สอนฉันหลายอย่าง
ฝน...ไม่ได้มาเพื่อทำให้ใครเศร้าเสมอไป
มันมาเพื่อล้างอะไรบางอย่างออกไป
แม้แต่ความคิดลบๆ ที่เราก็ไม่รู้ว่ามันเกาะใจเรามานานแค่ไหน
บางที…
วันที่เรา “เปียก” มากที่สุด
อาจเป็นวันที่หัวใจเรา “สะอาด” ขึ้นมากที่สุด
เมื่อก่อนฉันเคยขอให้ฝนหยุดตก
ตอนนี้…ฉันแค่ขอให้ใจเราหยุดตีกับตัวเองเวลาฝนมา
จะดีกว่าไหม…ถ้าเราเปลี่ยนจาก “สาปฟ้า” เป็น “ซึมซับ”
เปลี่ยนจาก “หงุดหงิดกับฝน” เป็น “ยิ้มให้ฟ้าเทาเบาๆ” แล้วพูดว่า…
“เอาน่า...อย่างน้อยหมูปิ้งก็ยังไม่หล่น”
ในวันที่ฟ้าไม่สดใส
ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะไม่มีแสงเลย
เพราะ “กำลังใจ” เล็กๆ อาจเป็นแดดอ่อนๆ ที่อบอุ่นหัวใจเราจากภายใน
"เขียนไว้ให้ใจอุ่น"
พื้นที่เล็กๆ ที่อยากบอกคุณว่า…
“ฝนตกก็เรื่องของฟ้า...แต่จะยิ้มหรือไม่ยิ้มเป็นเรื่องของเรา”
“ฝนไม่ได้อยู่กับเราเสมอ แต่หัวใจที่แข็งแรง...จะอยู่ตลอดไป”
“ฝนครั้งไหนในชีวิต...ที่ทำให้คุณเติบโต?”
💬 ถ้าคุณเคยมีวันที่ฝนตกในใจ ลองเล่าให้เราฟัง
บางทีเรื่องของคุณ...อาจเป็นแดดให้ใครอีกคนก็ได้
📌 กดติดตามเพจ “เขียนไว้ให้ใจอุ่น”
เพราะทุกวันที่ใจเปียก...เราจะมีกันและกัน ☂️💛
โฆษณา