14 มิ.ย. เวลา 11:28 • สัตว์เลี้ยง
ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ

🎭 บทละครสั้น: “ฝนตกทั้งวัน…แต่ใจฉันเปียกไปด้วยความรัก”

แนว: ดราม่าชีวิตอบอุ่น | บรรยากาศ: ฝนตกยาวทั้งวัน
ตัวละคร:
• ฉัน – คนรักสัตว์ กลับบ้านมาพร้อมหัวใจที่อ่อนล้า
• พี่ชาย – สัตวแพทย์ผู้ใจดี
• มาร์โคล่ – ไซบีเรียนขี้กลัวฝน
• ฮันนี่ – แมวสามสีผู้มีบุคลิกเหมือนเจ้าหญิง
• เฟอร์บี้ – แมวเมนคูนตัวใหญ่ ขี้อ้อน
• เลดี้ – แมวลายสลิดขี้หวง
[ฉาก 1 – ตอนเช้ามืดในวันฝนตกหนัก]
(เสียงฝนกระทบหลังคาอย่างไม่หยุดหย่อน กลิ่นฝนลอยฟุ้งในบ้านที่เงียบสงบ)
ฉัน (พึมพำขณะมองออกไปนอกหน้าต่าง)
ตกทั้งคืน… ยังไม่หยุดเลยแฮะ
แบบนี้… มาร์โคล่คงไปคลินิกไม่ได้แล้วล่ะพี่
พี่ชาย (ใส่ชุดเตรียมออกไปผ่าตัด)
ใช่ เราต้องรีบไป ไม่งั้นเคสผ่าจะไม่ทัน
ฝากดูแลเจ้าๆ ด้วยนะ แยกห้องให้เลดี้กับเฟอร์บี้ด้วย อย่าให้มีใครตบกันอีก
ฉัน (พยักหน้า พลางเทน้ำใส่กระละมัง แล้วจัดอาหารแมว)
วันนี้อยู่กันเป็นโซนๆ ไปนะ
มาร์โคล่ กับ ฮันนี่ อยู่ชั้นล่าง
เฟอร์บี้ กับ เลดี้ ไปนอนห้องบนกันนะลูก
(เสียงเฟอร์บี้ร้องเบาๆ แล้วเดินขึ้นบันไดอย่างอ่อนโยน)
[ฉาก 2 – ตอนเย็นหลังเลิกงาน]
(เสียงเปิดประตูบ้านพร้อมเสียงฝนที่ยังไม่หยุดเลยตลอดวัน)
ฉัน (เหนื่อยล้า แต่หน้าเริ่มมีรอยยิ้มทันทีที่เห็นมาร์โคล่ยืนรออยู่หน้าประตู)
กลับมาแล้วจ้าาาาาา! เจ้าหมาขนฟูของฉัน~
ไปลานจอดรถกันนะ ไปปล่อยพลังกันก่อน
(มาร์โคล่วิ่งไปอย่างตื่นเต้น ก่อนรีบกลับเข้าบ้านหน้าตาตื่น)
ฉัน (หัวเราะ)
โอ้ยๆๆ เปียกนิดเดียวทำเป็นกลัว ฮ่าๆ
เอ้านี่ นมเมจิฝาน้ำเงินที่ชอบ
(มาร์โคล่ดื่มนม แล้วเดินดมตัวฮันนี่อย่างซนๆ ก่อนจะโดนตบเบาๆ แล้วนั่งมองฝนตกนิ่งๆ ข้างฮันนี่)
[ฉาก 3 – ห้องนอนอุ่นสบายชั้นบน]
(ฉันนอนกลิ้งบนเตียง เปิดไฟสีอุ่นๆ ขณะฝนยังตกข้างนอก)
ฉัน (พึมพำเบาๆ)
เหนื่อยทั้งวันเลย… แต่พอกลับบ้านมาแบบนี้
แค่นี้ก็พอแล้วจริงๆ
(เฟอร์บี้เดินเข้ามา เบียดตัวลงข้างๆ นอนนวดเบาๆ ด้วยอุ้งเท้านุ่มๆ)
ฉัน (ยิ้มกว้างแล้วลูบหัวเฟอร์บี้)
เบาๆ นะลูก นวดเก่งจริงเลย
วันนี้แม่มีหมอส่วนตัวชื่อเฟอร์บี้สินะ ฮึ่ๆ
(เลดี้แอบเดินเข้ามาดู แล้วนอนบนปลายเตียงห่างๆ แบบขี้หวง)
ฉัน (พูดลอยๆ ขณะฝนยังโปรยเม็ดเล็กๆ)
ฝนจะตกกี่วันก็ไม่กลัวหรอก
ขอแค่กลับมาแล้วมีพวกเธอรออยู่…
…มันก็เป็นบ้านแล้วล่ะ
(ไฟค่อยๆ ดับ เสียงฝนยังคงตกต่อเนื่อง แต่ในห้องกลับเต็มไปด้วยไออุ่นจากสัตว์เลี้ยงและใจที่พองโต)
(จบฉาก)
โฆษณา