จิ้มจุ่มแจ่วฮ้อนกรุ่นๆหม้อเก่า
ภาพหม้อจิ้มจุ่มวันก่อน
กับเตาไฟที่เตรียมพร้อมไว้
ให้คนชื่อเธอมื้อท้ายสุดวันนั้น
เธออาจไม่รับรู้ดอกว่า
วันไหนที่เตาไฟไม่อุ่น
ก่ะเหมือนจิ้มจุ่มที่
ขาดเปลวไล้อุ่นไอรนให้
เหล่าสมุนไพรหมูไก่กุ้ง
สดุ้งไฟ
ก่ะเหมือนใจที่
ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ในวันที่เธอถือตั๋วเครื่องบิน
จะบินไกลไปสุดตา
ฉันถามตัวเองว่า
ต้องใช้พลังงานจิตนาการเพ้อฝันมากแค่ไหน?
ที่จะทำให้
กาลเวลามันเดินเชื่องช้าลง
ฉันจะได้ค่อยๆส่งค่อยๆเสีย
โลมเลียระลึกถึงความสุขที่อยู่ในสายตาในวันนั้น
เมื่อถึงเวลาที่เธอต้อง
ลุกเดินไป
ในอุโมงค์ไส้ไก่มันเหมือน
เสียงเต้นของหัวใจ
กำลังแผ่วเบาลงทุกที
น่าสงสารจริ๊งPataเอ๊ย!
คงมะได้ลิ้มรสกลิ่นกรุ่นไปอีกนาน
Pataว่านะคนเราไม่ได้
ต้องการจะหยุดลมหายใจ
ความรักความผูกพันก่ะด้วย
ไม่มีใครใคร่อยากจะให้
มันจบลงด้วยเรื่องราว
ใดเรื่องราวหนึ่งดอก
แต่นะ“ไกลมันจะแปลว่า
ต่อไปจะไม่พันผูกรึยิ่ง
กระชับสัญญาแน่นเหนียว
ใครจะตอบได้ในวันข้างหน้า
มันไกลมันแปลว่าเค้งคว้าง ทางมันไกลเหลือเกิน
วันนี้ฉันนะ
เหมือนคนเดินตามกับ
รอคอยที่จะเดินย่ำซ้ำ
รอยเท้าของเธอบน
หาดทรายรึพายุหิมะ
ที่พร่างพรายจนแสนหนัก
มีสิ่งนึงที่ไม่แน่ใจเลย
เหมือนการที่เธอเดิน
ล่วงหน้าเข้าไปในป่า
แต่ว่า…แต่ทว่านะ!
มันยากมากนะที่จะตามไปเจอกันง่ายๆ
เธอไม่ได้
หักกิ่งไม้รึถากบากรอย
ไว้ให้ฉันเลยสักนิดเดียว
คงหลงป่าแบบคนบ้าบอ
เชื่อเสมอว่า ใบไม้ที่หล่นร่วง
ในบางใบรึมากมายในวันนี้
ไม่ได้หมายความว่าต้นไม้
จะต้องตาย
คนเราสูญเสียสิ้นหวัง
ไร้ค่าก่ะไม่ได้หมายถึง
ไร้ค่ากับคนทั้งโลกทั้ง
หมดโลกเมื่อไรก่ะไม่
จำต้องถึงกับตายเช่นกัน
เธอคือเครื่องบิน
อยากบอกนะว่า:
เราต่างไม่มีใครผิดดอก
ที่เธอมีตั๋วเครื่องบินกับ
อนาคตตรงหน้าและฉัน
ก่ะมีตั๋วรถไฟคันใหญ่ยาว
กับอนาคตสั้นๆไม่เท่ากัน
กับเธอเนาะ เข้าใจนะ!
และเตาต้มจิ้มจุ่มมันเกี่ยว
อะไรกับเราล่ะ?
ฉันคือรถไฟ
สัญญากับตัวเองนะว่า
จะไม่เอาตนเองยัดเยียด
ให้ใครและมองหาที่ที่
ทำให้ตัวไม่เป็นส่วนเกิน
ของใคร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
