15 มิ.ย. เวลา 16:42 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 2: ทางรถไฟยามิชิโระ – เงาคนที่เดินย้อนรางกลับบ้าน

“ในยามค่ำคืน มีเงาหนึ่งจะเดินทวนทางรถไฟ
ย้อนกลับไปยังบ้านที่ไม่มีอยู่อีกแล้ว…”
และหากคุณเจอเธอ — อย่าทัก อย่าหยุด อย่ามองสบตา
---
🚉 ทางรถไฟยามิชิโระ — เส้นทางเงียบที่ไม่มีใครพูดถึง
ยามิชิโระ เป็นชื่อเมืองเล็ก ๆ ในเขตชนบทของจังหวัดเกียวโต
แม้จะเป็นเพียงทางผ่านของสายรถไฟท้องถิ่น
แต่ผู้โดยสารในพื้นที่รู้กันดีว่า…
“อย่านั่งขบวนสุดท้ายของวันนั้น”
เหตุผลไม่เคยถูกประกาศ
แต่นักเดินทางผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่
กลับเป็นผู้พบความจริง… ที่ไม่มีใครอยากรู้
---
🚂 เรื่องเล่าในห้องควบคุม
มาซาฮิโระ โอนิชิ เป็นพนักงานขับรถไฟสายนี้มากว่า 12 ปี
ในคืนหนึ่งของฤดูใบไม้ร่วง ปี 2004
เขาขับรถไฟเที่ยวสุดท้ายตามปกติ
ผ่านทางช่วงระหว่างสถานียามิชิโระ-อาซาฮิ
แสงไฟในรางค่อย ๆ สาดไปข้างหน้า
มาซาฮิโระสังเกตเห็น “ผู้หญิงคนหนึ่ง” ยืนอยู่ที่ขอบรางข้างทาง
เขาคิดว่าเธออาจพยายามขอความช่วยเหลือ
จึงชะลอรถและกดแตรเตือน
แต่เธอไม่ขยับ
เพียงค่อย ๆ เดินทวนทางรถไฟ… ช้า ๆ
เหมือนกำลังตามหาอะไรบางอย่าง
มาซาฮิโระชะโงกหน้าดูผ่านกระจกหน้ารถ
และได้สบตากับใบหน้าเธอชัด ๆ…
ใบหน้าซีดขาวนั้น
ไม่มีดวงตา
---
🕰 หลังกะ – มรณะแบบเงียบงัน
หลังจากถึงปลายทาง
มาซาฮิโระลงจากรถด้วยความสับสน
เขาไม่ได้เล่าเรื่องนั้นให้ใครฟัง
แต่ในคืนเดียวกัน เขานอนหลับด้วยยานอนหลับ
และไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย
ผลชันสูตรระบุว่า หัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน
แต่ที่แปลกคือ… ตาของเขา เบิกโพลงจนกระจกตาแตก
เหมือน “ตกใจสุดขีด”
ในฝันที่ไม่มีใครได้เห็น
---
👘 เด็กสาวผู้หายตัว
ตำนานของเงาหญิงสาวผูกโยงกับเหตุการณ์ในปี 1978
เด็กหญิงมัธยมต้นชื่อ “คาเอเดะ ฟุคุอิ” หายตัวไปหลังกลับจากโรงเรียน
เธอขึ้นรถไฟขบวนสุดท้ายจากสถานีอาซาฮิ
แต่ไม่เคยถึงบ้าน
3 วันต่อมา พบรองเท้าของเธอวางไว้ข้างรางระหว่างสถานี
ใกล้จุดที่มาซาฮิโระเห็นหญิงสาวยืนอยู่
เธอหายไปโดยไม่มีร่องรอย
จนแม่ของเธอเล่าในรายการโทรทัศน์ว่า
“คาเอเดะยังกลับบ้านมาทุกคืน… เพียงแต่ไม่มีใครกล้าพูดถึง”
---
📷 บันทึกจากมือถือของคนตาย
ในปี 2012 นักท่องเที่ยวหนุ่มชื่อเคนสุเกะ
นั่งรถไฟเที่ยวดึกผ่านเส้นทางเดียวกัน
เขาโพสต์ภาพหนึ่งลง Twitter ระหว่างเดินทาง
ภาพเป็นเงาดำของคนที่ “เหมือนเดินอยู่กลางราง”
แต่ไม่มีใครบนรถเห็นคนคนนั้นจริง ๆ
ในคืนนั้น เคนสุเกะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถชน
มือถือของเขายังเปิดอยู่
ภาพสุดท้ายที่เขาถ่ายคือเงาของหญิงสาว
ที่ยืนหันหลังอยู่ในอุโมงค์ทางรถไฟ
แม้ภาพจะถ่ายจากบนรถ
แต่เธออยู่ใกล้… เหมือนยืนอยู่ “ข้าง ๆ คนถ่าย”
---
🔇 สิ่งที่คนท้องถิ่นไม่พูดออกเสียง
แม้จะไม่มีการห้ามเดินทางอย่างเป็นทางการ
แต่คุณจะไม่เจอชาวบ้านคนไหนขึ้นขบวนรถเที่ยวดึกจากสถานียามิชิโระ
แม้แต่คนขับรถไฟรุ่นใหม่ ๆ ยังมีคำสั่งกลาย ๆ ว่า
“ห้ามหยุดรถที่ระหว่างรางช่วงจุดโค้งกิโลเมตรที่ 22”
แม้จะเห็นคนยืนอยู่… ก็ให้ขับต่อไป
ใครบางคน... อาจไม่ได้รอขึ้นรถ
แต่อาจรอ “คุณ” อยู่ต่างหาก
---
> “เธอจะไม่หยุด จนกว่าจะกลับถึงบ้าน
และหากคุณเดินสวนเธอ... คุณอาจถูกเชิญให้ ‘ไปเป็นเพื่อน’ ระหว่างทาง”
---
📌 ตอนต่อไปในซีรีส์นี้:
โฆษณา