Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
บันทึกลับพิศวง
•
ติดตาม
16 มิ.ย. เวลา 11:00 • นิยาย เรื่องสั้น
📖 ตอนที่ 3: เกสต์เฮาส์นาคามุระ – ห้องเบอร์ 4 ที่เปลี่ยนแขกให้หายตัว
“ที่พักราคาถูกใจกลางเมืองโกเบ พร้อมอาหารเช้าและบรรยากาศอบอุ่นแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม”
แต่มันคือกับดักที่ไม่มีใครรู้…
เพราะคนที่เคยนอนในห้องเบอร์ 4 ต่าง “หายตัวไป” และไม่มีใครจำได้ว่าพวกเขาเคยมีตัวตน
---
🏯 เกสต์เฮาส์นาคามุระ – ที่พักราคาย่อมเยาที่ไร้ประวัติ
ในย่านเงียบสงบไม่ไกลจากสถานีซันโนะมิยะ จังหวัดเฮียวโงะ
มีเกสต์เฮาส์เล็กๆ หลังหนึ่งชื่อว่า “นาคามุระ”
ไม่มีเว็บไซต์ ไม่มีรีวิวจากนักท่องเที่ยว
แต่กลับถูกแนะนำแบบกระซิบกระซาบในหมู่แบ็คแพ็คเกอร์บางกลุ่ม
> “ถูก สะอาด และมีข้าวต้มร้อนๆ ให้ทุกเช้า”
และคำเตือนเพียงอย่างเดียวคือ
“อย่าพักห้องเบอร์ 4”
---
🧳 แขกที่ไม่มีชื่อในสมุดลงทะเบียน
ยูตะ ทานากะ นักศึกษามหาวิทยาลัยโตเกียว
เดินทางมาโกเบเพื่องานสัมมนา
เขาเลือกเกสต์เฮาส์นาคามุระจากคำแนะนำของคนขับแท็กซี่
และเลือกพัก “ห้องเบอร์ 4” เพราะราคาถูกกว่าห้องอื่น
เช้าวันถัดมา ยูตะไม่ได้เช็คเอาต์
ไม่มีใครพบเขา ไม่มีข้อมูลในกล้องวงจรปิดว่าเขาเคยเข้ามา
แม้แต่ในสมุดลงทะเบียนชื่อของเขาก็ ไม่เคยถูกเขียนไว้
ครอบครัวแจ้งความ
แต่ตำรวจกลับบอกว่า “ไม่มีหลักฐานว่าเขาเคยมาที่นี่”
ภาพจากโทรศัพท์ของเขาเป็นหลักฐานสุดท้าย —
เป็นภาพห้องพักญี่ปุ่นเรียบง่าย… พร้อมข้อความที่เขาโพสต์ใน Twitter ว่า:
> “ห้องนี้มีกลิ่นประหลาดเหมือนกำยานไหม้
แล้วเสียงขูดที่พื้นมันคืออะไร…”
---
🛏 ความลับของเลข 4
คนญี่ปุ่นบางกลุ่มไม่นิยมเลข 4 (shi)
เพราะออกเสียงคล้ายคำว่า “ตาย”
เกสต์เฮาส์ส่วนใหญ่จึงหลีกเลี่ยงหมายเลขนี้
แต่ที่เกสต์เฮาส์นาคามุระ
ห้องเบอร์ 4 กลับยังอยู่ และเปิดให้นักท่องเที่ยวพักในราคาถูกผิดปกติ
ชาวบ้านข้างเคียงเล่าเบาๆ ว่า
“ห้องนั้นเคยเป็นห้องเก็บศพในช่วงสงครามโลก”
และมีคนตายกว่า 14 ศพในคืนเดียว
ผู้จัดการรุ่นก่อน ๆ พยายามปิดห้อง แต่ห้องกลับ “เปิดออกเองทุกเช้า”
แม้ไม่มีใครมีลูกกุญแจ
---
🎥 กล้องวงจรปิดที่บันทึกสิ่งที่ไม่ควรบันทึก
ในปี 2019 นักเดินทางชาวเกาหลีใต้พักในห้องนี้เพียง 1 คืน
เขาเซ็ตกล้อง GoPro ที่หัวเตียงแบบ Time Lapse
แต่หลังจากคืนแรก
เขาไม่เคยอัปเดตโพสต์ใดๆ อีกเลย
พ่อแม่เขาบินมาตามหา
พบเพียงกล้องที่ตกอยู่บนพื้น
ในเมมโมรีการ์ดบันทึกภาพเตียงที่ว่างเปล่าในตอนกลางคืน
แล้วในช่วงเวลา 03:12 น.
เงาดำ ขนาดเท่าเด็กเล็ก
คืบคลานจากใต้เตียง แล้ว “คลานขึ้นเตียง”
ก่อนจะเข้าไปในผ้าห่มที่ดูเหมือนมีคนกำลังนอนอยู่
> ภาพสิ้นสุดแค่ตรงนั้น
และชายคนนั้น “ไม่มีชื่อในระบบของเกสต์เฮาส์”
---
🛎 เจ้าของคนปัจจุบันที่ไม่มีใบหน้า
เจ้าของเกสต์เฮาส์ในปัจจุบัน คือคุณยายในวัยเกือบ 80
สวมเสื้อคลุมญี่ปุ่นสีหม่นและผูกผ้ากันเปื้อนสีเลือดหมู
เธอจะปรากฏตัวเฉพาะเวลายามค่ำ
เพื่อเปิดประตูให้แขกที่มาถึงช้า
ไม่มีใครเห็นเธอตอนกลางวัน
และมีเสียงลือกันว่า
เธอไม่มีเงา
นักข่าวท้องถิ่นคนหนึ่งพยายามขอสัมภาษณ์
แต่เมื่อแสดงภาพแขกที่หายไป
คุณยายเพียงตอบว่า…
> “คนที่ไม่เคยเช็คอิน…
จะไม่มีวันเช็คเอาต์”
---
🕯 คุณพร้อมจะเช็คอินไหม?
หากคุณเคยไปโกเบ และพบเจอเกสต์เฮาส์ไม้เก่า ๆ
ที่มีป้ายเขียนด้วยพู่กันว่า “ยินดีต้อนรับ”
พร้อมกลิ่นธูปลอยจาง ๆ ตอนเปิดประตู…
หากมีห้องที่ราคาถูกกว่าห้องอื่น ๆ ทั้งหมด
และเจ้าของบอกว่า
“เหลือแต่ห้องเบอร์ 4 พอดีค่ะ”
คุณจะยังกล้าพักไหม?
📌 ตอนต่อไปในซีรีส์นี้:
ตอนที่ 4: จดหมายลึกลับจากโรงเรียนร้าง – ถ้าคุณอ่านจบ คุณต้องส่งต่อ
> นักเรียนที่ลองอ่านเล่น ๆ เสียชีวิตไปแล้ว 3 คนใน 3 สัปดาห์
ไม่มีใครสามารถเผาหรือฉีกจดหมายนั้นได้สำเร็จ…
---
📌 ตอนต่อไปในซีรีส์นี้:
ตอนที่ 4: จดหมายลึกลับจากโรงเรียนร้าง – ถ้าคุณอ่านจบ คุณต้องส่งต่อ
> นักเรียนที่ลองอ่านเล่น ๆ เสียชีวิตไปแล้ว 3 คนใน 3 สัปดาห์
ไม่มีใครสามารถเผาหรือฉีกจดหมายนั้นได้สำเร็จ…
บันทึก
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
“5 เรื่องหลอนในญี่ปุ่นที่แม้แต่คนญี่ปุ่นยังไม่อยากเล่า”
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย