พ่อของเราประสบอุบัติเหตุ เสียชีวิตทันที เรียกว่าตื่นมารู้ข่าวเหมือนฟ้าถล่ม เมื่อวานยังเจอกันอยู่เลย วันนี้ไม่อยู่แล้ว เราเสียใจหลังจากพ่อตายอยู่หลายเดือน เป็นปีเลย เพราะส่งผลกระทบกับชีวิตและครอบครัวค่อนข้างมาก เนื่องจากพ่อเราเป็นคนทำงานหาเลี้ยงทั้งครอบครัว ส่วนแม่เราเป็นแม่บ้าน เราพึ่งจะเรียนจบ เป็นการพลิกชีวิตเราค่อนข้า่งมาก
ส่วนแม่เราเป็นมะเร็งปอด ตอนที่รู้ก็ระยะสุดท้ายแล้ว หมอบอกว่าอยู่ได้อีก 6 เดือน เป็น 6 เดือนที่ร้องไห้หนักมาก กลางวันเราทำงาน กลางคืนก็นอนเฝ้า ได้นอนบ้างไม่ได้นอนบ้าง เพราะแม่เราก็เจ็บจนนอนไม่หลับ ลุกมาเดินจงกลมกลางดึก ในขณะที่เช้าเราก็ต้องไปทำงานต่อ ตอนนั้นแม่เราผอม เราก็ผอมลงเหมือนกัน
แต่การรู้ว่ามีเวลา 6 เดือน ทำให้แม่เราค่อนข้างมีเวลาจัดการเรื่องต่างๆให้เรียบร้อย แบ่งทรัพย์สิน มรดก ทำพินัยกรรม มีการเรียกแต่ละคนมาคุย เคลียร์ข้าวของสั่งงานไว้หมด ทำให้ปัญหาหลังการตายค่อนข้างน้อย
วันที่แม่เราเสีย เราไม่มีน้ำตาเลยนะ เพราะเราร้องก่อนหน้าทุกวันมาเป็นเดือนแล้ว เรียกว่ากลัวไปก่อน กลัวว่าวันนี้จะมาถึง แต่พอมาถึงจริงๆ เรากลับทำใจยอมรับได้ ขนาดรู้ว่ากำลังจะตาย เรายังคุยกับแม่เลยว่า จะให้เผาหรือฝัง จะต้องไหว้เจไหม แม่เราแต่งขาว กินเจ ตั้งแต่พ่อเราตาย 12 ปี เราก็เลยถาม ตายไปแล้วจะกินเจต่อหรือเปล่า
การรู้ก่อนว่าจะตาย มันมีเวลาให้เรารับมือ ทั้งคนอยู่และคนไป มีเวลาเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย เรียกว่า ตายแบบสบายใจ ดีกว่าตายทันที แล้วทิ้งทุกอย่างให้คนข้างหลัง ต้องแบกรับปัญหามากมาย มันตายตาไม่หลับนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
