ถ้าการชุมนุมไล่นายกได้ทุกครั้ง แล้วประชาธิปไตยมีไว้ทำไม?
หลายครั้งในประวัติศาสตร์โลก - การชุมนุมที่เริ่มจากความหวังของประชาชนแต่จุดจบกลับกลายเป็น "ทางลัด" ให้กับผู้ต้องการกอบโกยผลประโยชน์และอำนาจแทน
ในช่วงเวลาที่สังคมไทยเต็มไปด้วยความไม่พอใจต่อการทำงานของรัฐบาล - โดยเฉพาะกรณีคลิปเสียงของผู้นำที่หลุดออกมาและมีเนื้อหากระทบต่อความเชื่อมั่นของสถาบันทหารและการต่างประเทศ ใครหลายคนคงรู้สึก "หมดศรัทธา" และอยากให้อะไรบางอย่างเกิดขึ้นเร็ว ๆ เพื่อปลดปล่อยความไม่พอใจนี้
แต่ในฐานะคนหนึ่งที่เติบโตมากับการเห็นประวัติศาสตร์การเมืองไทยซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผมอดตั้งคำถามกับตัวเองไม่ได้ว่า…
เรากำลังเดินเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงสู่ประชาธิปไตยที่ดีขึ้นจริง ๆ หรือแค่กลายเป็นเครื่องมือให้ใครบางคนอีกครั้ง?
การที่ประชาชนลุกขึ้นมาเรียกร้องความรับผิดชอบจากรัฐบาล เป็นสิ่งที่ดีและเป็นหัวใจของประชาธิปไตย
แต่เมื่อใดก็ตามที่การชุมนุมนั้น ถูกออกแบบ ถูกสนับสนุน หรือถูกบงการโดยคนบางกลุ่ม เมื่อนั้นการชุมนุมจะไม่ใช่พลังของประชาชนอีกต่อไป แต่มันจะกลายเป็น "ทางลัด" ให้ใครบางคนได้เข้าสู่อำนาจหรือผลประโยชน์ส่วนตน
และนั่นคือกับดักที่สังคมไทยตกอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่สามารถหลุดออกไปได้เสียที
เราในฐานะประชาชนควรทำอะไร? แทนที่จะไปชุมนุมที่อาจมีคนบางคนบงการอยู่?
ถ้าเรารู้สึกว่าผู้นำมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เราควรเรียกร้องให้หน่วยงานที่ถูกก่อตั้งมาเพื่อ "ตรวจสอบอำนาจ" และอยู่ภายใต้ระบอบประชาธิปไตยทำหน้าที่อย่างเข้มแข็ง โปร่งใสและเป็นธรรม หรือเปล่า?
- 1.✅ เรียกร้องให้ ป.ป.ช. ตรวจสอบว่าการพูดคุยในคลิปเสียงเข้าข่ายละเมิดจริยธรรมร้ายแรงหรือไม่
- 2.✅ เรียกร้องให้ ศาลรัฐธรรมนูญ รับคำร้องอย่างโปร่งใสและตรงไปตรงมา รวมถึงเปิดเผยข้อมูลการไต่สวนอย่างโปร่งใส
- 3.✅ กดดันให้ สภาผู้แทนราษฎร ใช้กลไกตามรัฐธรรมนูญ ตั้งกระทู้ ถกอภิปราย หรือยื่นญัตติไม่ไว้วางใจ
- 4.✅ และเรียกร้องให้ทุกกลไกเหล่านี้ เปิดเผยกระบวนการและยืนหยัดต่อแรงกดดันจากภายนอก
แบบนี้หรือเปล่าที่จะเป็นการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน เกิดประชาธิปไตยที่แท้จริง ไม่ถูกใครหรือคนบางกลุ่มบงการ หรือสร้างความรุนแรงในสังคม
ผมไม่ได้บอกว่าเราควรอยู่เฉย ไม่แสดงความเห็น ไม่ออกมาพูดทแต่ผมอยากชวนให้เราถอยออกมาหนึ่งก้าว แล้วตั้งคำถามว่า
เราอยากได้ประชาธิปไตย หรือแค่อยากไล่ผู้นำ?
เราอยากให้คนผิดรับผิด หรืออยากแค่สลับตัวให้คนของ "อีกฝ่าย" ขึ้นมาแทน?
ถ้าเราผลักผู้นำคนนี้ออก แล้ว "คนต่อไป" ที่ขึ้นมาไม่ได้ดีกว่า แต่ได้อำนาจจากการเคลื่อนไหวของเรา - มันคือชัยชนะของใคร?
ปิดท้าย
เราทุกคนรักประเทศนี้
แต่ความรักจะยั่งยืนได้ ก็ต่อเมื่อมันมี "สติ" มากกว่า "โกรธ"
และมี "ระบบ" มากกว่าการปล่อยให้ใครใช้มวลชนเป็นเครื่องมือ
อย่าให้การเรียกร้องประชาธิปไตย กลายเป็นการปูพรมแดงให้เผด็จการอีกแบบหนึ่ง
เพราะในที่สุด… คนที่จะเจ็บปวดที่สุด ก็คือประชาชนแบบพวกเราเอง
อยากให้ทุกคนมีสติ เพื่อรักษาประเทศนี้ให้อยู่ในมือของประชาชนจริง ๆ
ไม่ใช่แค่เปลี่ยนผู้กุมอำนาจ แต่ไม่เปลี่ยนประชาธิปไตยปลอมๆ ที่ไม่เคยฟังเสียงเราเลย
#อย่าให้ใครใช้เรา #เปลี่ยนด้วยระบบ #ประชาธิปไตยต้องไม่ย้อนศร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
