แค่นั่งโง่ๆ ริมทะเล…ก็เหมือนใจค่อยๆ เบาลง
คนอกหักบางคนไม่ร้องไห้
ไม่พูด
ไม่เล่าให้ใครฟังด้วยซ้ำ
แต่เก็บกระเป๋า
แล้วไปทะเล…เงียบๆ คนเดียว
ไม่ใช่เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
ไม่ใช่เพื่อหาทะเลหมอก วิวพระอาทิตย์
ไม่ใช่เพื่อถ่ายรูปลงโซเชียล
แต่แค่…จะไป “นั่งเฉยๆ” อยู่ตรงนั้น
แล้วแปลกมาก
ที่การนั่งอยู่เฉยๆ ข้างทะเล
กลับทำให้ใจเราเบาลง โดยไม่ต้องทำอะไรเลย
ทำไมถึงต้องเป็นทะเล?
เพราะทะเลไม่ถามอะไรเราเลย
ทะเลไม่พูด ไม่ปลอบ ไม่แนะนำ
มันแค่ซัดคลื่นเข้ามา…แล้วซัดกลับออกไป
อยู่แบบนั้นซ้ำๆ อย่างไม่ใส่ใจว่าโลกกำลังเกิดอะไร
มันเหมือนใจเราที่เจ็บอยู่ตอนนี้
ถูกซัดเข้ามาแรงๆ
แล้วจะค่อยๆ ถอยกลับออกไป…ช้าๆ ในแบบของมันเอง
การ “อยู่เฉยๆ” คือการรักษาแบบที่ไม่มีใครเข้าใจ
บางทีเราไม่อยากได้คำปลอบ
ไม่อยากให้ใครบอกว่า “ต้องเข้มแข็ง” หรือ “มันจะผ่านไป”
เราแค่อยากได้ที่เงียบๆ
ให้นั่งแบบไม่มีหน้าที่
ไม่มีบทสนทนา
ไม่มีอะไรต้องพิสูจน์
ทะเลให้เราแบบนั้นได้
ไม่ต้องซื้อตั๋ว ไม่ต้องจองเวลา
ไม่ต้องเป็นใคร…เลย
ความเงียบที่ไม่ทำร้าย
ในห้องเงียบๆ เราอาจรู้สึกโดดเดี่ยว
แต่ที่ทะเล แม้มันจะเงียบ แต่มันไม่ทำร้าย
เพราะมันมีคลื่น
มันมีลม
มันมีฟองน้ำที่แตกเบาๆ บนผืนทราย
มันมีแสงแดดที่ไม่พูด แต่ก็ยังส่องถึง
เราไม่ได้ต้องการเสียงปลอบใจ
เราแค่ต้องการ “เสียงอื่น” ที่ไม่เกี่ยวกับความรักเลย
อกหักไม่จำเป็นต้องร้องไห้ให้ใครเห็น
ไม่ต้องตัดผม
ไม่ต้องโพสต์เศร้า
ไม่ต้องหนีไปเริ่มต้นใหม่ทันที
บางครั้ง…เราต้องเริ่มจากแค่
“ไปนั่งโง่ๆ ริมทะเล”
อยู่กับตัวเอง
อยู่กับความเงียบ
แล้วปล่อยให้คลื่นทำหน้าที่ของมัน
คือซัดเข้า และซัดออก
เพราะในความเงียบที่ไม่มีคำตอบ
บางที…เราก็ไม่ต้องการคำตอบอะไรอีกแล้ว
52Hz.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
