..จิตไม่รู้จัก ทุกข์ ..แล้วจะไปหนีทุกข์ พ้นทุกข์ คงเป็นไปไม่ได้..แล้วก็ยังไม่รู้ว่า ทำอย่างไรหนอจิตจึงจะเบาบางจากทุกข์ ..ทุกข์ที่แท้จริงนั้นเนื่องด้วยอะไร สุขที่แท้จริงของจิต..ทำอย่างจึงจะเข้าถึงได้ ..
เรื่องราว คำว่า ทุกข์ เป็นคำสั้นๆ ..พอพูดคำว่า จิต ..จิตเกิดมาอาศัยกาย จิตอาศัยกายนี้มาทำอะไร ภายในกายนี้ ..มีกรรม มีทุกข์เกิดขึ้น จิตที่มาอาศัยเกิดมา..ก็ร้องกระแว้ๆ ทุกข์แล้ว ..จิตที่มาอาศัยกายก็ต้องรับสภาพ ของกาย เป็นหญิงเป็นชาย อาการครบสามสิบสองหรือไม่ครบ
เมื่อได้กายนี้ ก็ต้องอาศัยอยู่กับกายนี้ ไปจนครบ ที่ลมหายมันหยุด ไม่เข้าไม่ออก จิตก็ออกจากกายไป ..ไปไหนไม่รู้ได้ แต่ก็ไม่ใช้ ว่า ผู้ที่มาอาศัย กายนี้ ..จะไม่รู้เลยว่า ..เมื่อจิตออกจากกาย จิตนั้นไปไหน นั่นจึงมีเรื่องราว ของบุคคลที่ท่านเกิดมาสร้างบุญกุศลบารมี .ปฏิบัติธรรม จนจิตท่านสามารถเข้าถึง สิ่งที่เรียกว่า ธรรม ..คำนี้ ฟังดู ..ก็เหมือนไม่มีอะไร เหมื่อนคำว่า กรรม ก็ยากจะรู้จักได้
เอาเรื่องราว หนึ่งที่เราก็ใช้อารมณ์ต่างๆมากมายก่ายกอง แต่เราก็ไม่รู้จักอารมณ์ ที่ว่า อยู่กับอารมณ์ก็ไม่รู้จักอารมณ์ อยู่กับกรรมก็ไม่รู้จักกรรม
เราฟังเรื่องราวที่พระท่านไปนั่งกลางป่า มีเสื้อผ้าชุดเดียว .เวลานอนก็เอาใบไม้แห้งมากองมาหนุน อากาศร้อนน้ำฝนตก ท่านก็นั่งอยู่อย่างนั้น นานๆถึงจะลุกไปหาผลไม้ น้ำมาประทังสังขาร นั่งนิ่งๆ จิตเฉย ..ไม่ใช้ว่าจะไม่ทุกข์ สิ่งที่ท่านทำก็ทำกายให้นิ่ง จิตนิ่ง ท่านบอกว่า ตรงนั้น แหละที่จะทำให้เกิด จิตเกิดปัญญา รู้ทุกข์ ..จิตก็เกิดปัญญาเกิดขึ้น
..ฟังดูแล้ว มันก็ไม่น่าเป็นได้ นั่งกายนิ่ง จิตนิ่ง จะเกิดปัญญา ฟังแล้วก็ส่ายหน้า .นั่งอย่างนั่นหรือจะเกิดปัญญา แถมยังดูถูกติเตียนสะบัดหน้าหนี ..เราฟังจากพระ ท่านก็บอกให้ทำตรงนี้ ก็จะมีปัญญารู้จักอารมณ์กรรมตัวกระทำของตัวเอง จะรู้จักเรื่องของความทุกข์ เรื่องราวที่้ต้องมาเกิดแก่เจ็บตาย เกิดแล้วเกิดอีก ก็ไม่รู้จักทุกข์ขึ้นมาได้เลย ก็เกิดตายไปเรื่อยๆ ตรงนี้ก็เป็นเนืเรื่องยาก ที่จิตนั่นจะรู้จักความจริง ทำไมต้องเกิด มา อาศัยกาย ยึดกายนี้ จนวันตาย กายนี้เป็นของเรา ??
..ไปดูได้เลย เวลาเจ็บปวด ..ร่างกาย เค้าเอาสายระโยงระยาง สอดใส่ลงไปหายใจเองก็ไม่ได้ ยิ่งกายนั้นไม่ตอบสนอง ..มีพระทำแนะ คนหนึ่ง ที่แม่เค้าเจ็บป่วย พูดไม่ได้ มีสายระโยงระยาง ..พระท่านก็บอกให้ ไปอธิษฐาน ขอรับตัวเจ็บของแม่มา ..พออธิษฐานเสร็จ ..ที่เข้ารู้จักเวทนาของแม่ ก็ร้องโอย ..ก็มาเล่า ..ว่าไม่เคยรับรู้ทุกขเวทนาของแม่ ..มาก่อนเลย หากว่า ยังไม่รู้จักทุกข์ ก็เอาไม้เคาะหน้าแข้งแรง หรือ ตาตุ่มแรง ..ดูซิว่า ..จะทนทุกข์ได้มั้ย
เวลาที่ร่างกายเจ็บป่วย พอที่ลุกเดินได้ ..ฝืนร่างกาย .อยากจะรู้จักทุกข์ ..มาทางนี้ๆ มาเดืนตามรอยของพระ เดืนจงถรมสักสองชั่วโมง .เดินตรงๆ บังขับกายให้เดิน ..แล้วภาวนาพุทโธไป ขอศึกษาเรื่องราวของทุกข์ เดินไปเจ็บปวด ..ทรมาน ก็คลานไป จนครบเวลา
เวลา ดู..คิดอย่างนั้นอย่างนี้ ทุกข์ .บางที่ไม่ยังไม่เข้าไปถึงทุกข์ของจิต อารมณ์มันปรุงแต่งได้ .. ทำกายนิ่งๆ จิตเฉย ปฏิบัติธรรมขึ้นมา ..ไม่ต้องนึกคิดอะไร ทำกายนอบน้อม ระลึกถึงคุณบิดามารดา กราบพระ ภาวนาพุทโธ นั่งพับเพียบ . .เดี๋ยวกายพ่อแม่ ก็จะสอนให้ แต่จิตต้องนิ่ง มีสัมปชัญญะ รักษากายนิ่ง จิตนิ่ง .ไว้ ให้กายพ่อแม่ที่จิตอาศัย ..ก็จะสอนให้..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
