7 ก.ค. เวลา 08:38 • อสังหาริมทรัพย์

ชุมชนในฝัน

ได้นั่งดู คลิป ชื่อดังใน มือถือ หนุกหนุกไปวันวัน 🍔♥️🍔
นั่งทานหนม เค้ก กะ กะแฟ ในห้องแอร์
ด้วย แก่ ชรามากแล้ว แถมยัง ร้างลา จากงานในออฟฟิศ มานานมาก เกษียณอยู่บ้านเฉยเฉย
ในคลิป เป็น รูปภาพเคลื่อนไหว กึ่งแอนิเมชั่น
เริ่มเรื่อง เป็นภาพถุงขนม โดนัท วางอยู่ใน ร้านสะดวกซื้อแห่งนึง
มีนุ้งม๋า ตัวนึง วิ่ง เข้ามาในร้าน คาบเอาถุงหนมไป แล้งวิ่งหน้าตั้ง ออกนอกร้าน
วิ่งผ่านโต๊ะแคชเชียร์ ที่มีสีหน้าบูดบึ้ง มองตาม แล้ววิ่งตามอย่างเร็ว
พอ ออกนอกร้าน วิ่งไปตามถนน จนถึงบ้าน เก่า เก่า หลังนึง นุ้งม๋า เอาถุงขนม ให้ หญิงสาว ที่นอนป่วย อยู่บนเตียง เธอหยิบ ขนม
ิออกจากถุง มากัดคำนึง
สถาพเธอ อิดโรย ท่าทางจะ หิว 😵😫😩
แล้ว เธอ ก้อ ส่งยิ้มให้ นุ้งม๋า
แคชเชียร์ วิ่งตามมา จนถึงตัว เขาหยุดมอง
นิ่ง นิ่ง แบบ สตั๊น แป้ป
ใบหน้า และ ดวงตา ของเขา ฉายฉาน
ถึง อารมณ์ ที่บรรยายไม่ได้
ฉันวางมือถือ ลง แล้ว ถอนใจยาว
คิดไปถึงว่า ถ้าฉันมี ม๋าโรบอทสักตัว หยิบเงิน
ใส่ตระกร้า ใบเล็กเล็ก ให้มันคาบไป ที่ ร้านค้า ในชุมชน ซื้อ ของกิน ของใช้ กลับมาให้ฉัน ทีเถอะค่ะ ฉันอยู่บ้าน คนเดียว
ฉัน อยากให้มี ร้านค้าที่ เราไว้วางใจได้ ผู้คน เพื่อนบ้าน ที่เราไว้วางใจได้
นั่น คือ ชุมชนในฝัน
ชุมชน ที่ ต่างคน ต่างใช้ชีวิต ตาม สไตล์ของตนเอง
สมัยเรียนหนังสือ นุ่งกระโปรงสีน้ำเงิน มุ่งหน้า สอบเอ็นทรานส์
วันเสาร์ เป็นวันหยุด ฉัน ไปทำกิจกรรม นอกโรงเรียน ที่ สลัมแห่งนึง ที่ใหญ่ ที่สุด(น่าจะใช่) ในกรุงเทพฯ
มี เด็ก เด๋ก มาเรียนหนังสือ ส่วนสถานที่ เป็นเพิงไม้ ขนาดใหญ่ กว้าง ยาว ราว 5 เมตร 8 เมตร ที่ คนในชุมชน ร่วมมือ กันสร้างขึ้นมา
บะจ่าง ของร้านชื่อดัง
เพื่อเด็ก ของเขา
แล้ว มี อาสาสมัคร เข้าไปช่วยกันสอน
เท่าที่จำได้ ฉันไป แทบ ทุกเสาร์ เลย
คือ มันสนุก มัน นอก กรอบ
เปลี่ยน มุมภาพ มุมชีวิต จาก ความจำเจในห้องเรียน
ทางเข้า ชุมชน จะต้อง หนีบกระโปรงนักเรียน
ปีน บันไดไม้ ข้าม กำแพงปูน เข้าไป
จำได้ ลางลาง ว่า ชุมชน นี้ไม่มีทางเข้า ออก เหมือนจะมีกรณีพิพาท
แล้ว มีคนใจดี อนุญาตให้ใช้กำแพง เข้า และ ออกได้
เลย มี กะได มาให้ ปันกัน 🥰🥰🥰
จะมีเด็กนักเรียน มา ราว สิบกว่าคน อายุไม่เกิน สิบขวบ หรือ เกิน นี่แหละ
พวกเขาทั้งหลาย เหล่านั้น ก้อคงจะ มุ่งหน้า
ถนนสายเข้า มหาลัย กัน มั้ง 😫😫😫
ซึ่งมัน เป็นไปไม่ได้ ในความเป็นจริง
เด๋วนะ ขอ หยุดเขียน แล้ว ร้องไห้ แป้ปนึง
😖😰😣😣😣😣
ฉัน แค่ อาสา เข้าไป สอนหนังสือ ส่วนปัญหาอื่น อื่น ได้ แค่รับรู้ และ สะท้อนใจ
นี่คือ จุดกำเนิด การเข้าร่วมเดินขบวน
14 ตุลา 2516
😔♥️♥️♥️♥️♥️😔
โฆษณา