เรื่องราวที่ยากชนะอารมณ์ตัวขี้เกียจ ขี้เกียจสร้างบุญกุศล ขี้เกียจสวดมนต์ กราบพระ ปฏิบัติธรรม มันเป็นตัวขี้เกียจไปเสียทั้งหมด แม้จะออกจากบ้านไปวัดปฏิบัติธรรม สร้างบุญกุศล มันก็ห่วงบ้าน ห่วงช่อง เหมือนโซ่ตรวนที่ผูกรัดกายรัดจิต ไอ้ตัวขี้เกียจนี่มันขัดขวางตลอด คอยให้ไม่ใข้กายกรรมนี้ไปสร้างบุญกุศล เหมือนตัวขี้เกียจ จะให้จมอยู่กับกายกรรม มีแต่โคลนตม กายที่มีอารมณ์กรรมตัวกระทำต่างๆ เกิดขึ้นไม่หนุดหย่อน จืตเลิกเป็นทาสอารมณ์กรรมตัวกระทำไม่ได้เลย
เมื่อเรารู้ว่าตัวขี้เกียจคอยขัดขวาง เราก็ฝึกหัดของเรา สวดมนต์ กราบพระ นั่งสมาธิ ไปทุกวัน เอาชนะไอ้ตัวขี้เกียจ ..จะดึกดื่น ..เราก็สวดมนต์ นั่งสมาธิเป็นนิจสิน .. ทำไปเรื่อยๆ ให้เป็นปกติที่เรามาอาศัยกายนี้ .
..นั่นก็คือ จิตที่ถูกปิดบัง ไม่ให้รู้จัก เรื่องราวของคำว่า บุญกุศลบารมี ที่จะช่วยบรรเทาทุกข์ของจิตได้เลย เกิดมาทั้งทีได้กายเป็นมนุษย์ ..ก็สะสมแต่เวรกรรม ไม่สามารถปลดเปลื้อง ยกกายยกจิต .ให้มีกายเป็นบุญ ..สร้างกายเป็นที่จะช่วยลองรับจิตในวันข้างหน้าไม่ได้เลย ..เมื่อจิตไม่มีสติสัมปชัญญะรู้จักกรรม ไม่มีสติสัมปชัญญะรู้จักธรรม ..จิตนั้น ก็ไม่สามรถ สร้างบุญกุศลบารมี หนีเวรกรรมไปได้เลย
จิตของข้าพเจ้า อาศัยอยู่ในกายของคุณบิดามารดา มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึง เมื่อฝึกหัด ปฏิบัติธรรม ..พระท่านก็สอน ให้ จุดเทียนให้ที่จิต...เรื่องการทำกายนิ่ง จิตนิ่ง เหมือนจุดเที่ยนขึ้นมา กายเป็นต้นเทียน จิตเป็นไส้เทียน เมื่อหัดทำไปเรื่อย หัดกราบพระ ทำอย่างไร กราบพระให้เกิดแสงรัตนะ
เวลาปฏิบัติธรรม นั่งพับเพียบ กายนิ่ง จิตนิ่ง พยายาม รักษาจิตให้นิ่งเฉย อยู่กลางอก ให้นิ่งอยู่ที่หน้าอก ก็มีกระแส เหมือนคลื่น ไหลขึ้นไป ที่หัว ..ที่หัวก็เหมือนมีสีดำปกคลุม ก็พยามฝึกหัด ไปเรื่อยๆ ไม่ให้จิตไปยึดอารมณ์ ที่มีสภาพเป็นสีอยู่กับธาตุทั้งสี่ พอทำไปมากเข้า ฝึกหัดไป อ้อ..จิตที่มีแสง เหมือนไฟฉาย ส่องไปที่ธาตุทั้งสี่ .. แสงนั้นไปสะกิด ธาตุทั้งสี่ ที่เป็นสีดำสีม่วง กระจายเป็นอารมณ์ ความรู้ึสึกนึกคิด ที่เราใช้ในชีวินที่อาศัยกาย ..เราก็ค่อยรู้จัก
..เรื่องราวของการฝึกหัด .ปฏิบัติธรรมอาศัยรอยทั้งสี่ นอบน้อมฝึกหัด อาศัยแสงรัตนะ ที่จิตนั้นจุดเทียนธรรมขึ้นมา ชำระสะสาง สิ่งที่อยู่กับธาตุทั้งสี่ ..ผู้ที่ทำกายนิ่ง จิตนิ่ง จนเป็นกายของพระ นั่น มีแต่แสงรัตนะอยู่เต็มองค์ จิตมีขันติ ทำไปจนที่สุด ก็เหมือนว่า จิตชนะอารมณ์ ..กายก็นิ่ง จิตก็นิ่ง หมดภาระอาศัยกรรมตัวกระทำที่อยู่ กับธาตุทั้งสี่ ที่เก็บสะสมมา นับชาติไม่ได้
แต่เมื่อธาตุทั้งสี่ ยังไม่สะอาดสะอ้านบริสุทธิ์เป็นแก้ว ก็ต้องเกิดมา เดินเข้าป่า ไปนั่งกายนิ่ง จิตนิ่ง สำรวจเรื่องราวต่างๆ ที่สะสมมา ทำไมถึงต้องเกิด มานับชาติไม่ได้ เพราะ เกิดมา ก็มีแต่กายกรรม ..กายบุญไม่สร้างขึ้นมา จิตก็จมอยู่ในกายที่มีแต่กรรม เมื่อเกิดมา ก็พยายามสร้างกายให้เป็นกายบุญ
พอกายเป็นบุญ จิตก็สามารถใช้กายบุญมาฝึกหัดปฏิบัติธรรมสร้างบุญกุศล ให้เกิดเป็นกายบารมี . การที่มีขันติเป็นบารมี สามารถทำกายให้กายนิ่ง จิตนิ่ง เมื่อกายนิ่งได้ จิตนิ่งได้ .ก็แสงสว่างเกิดขึ้นมาที่จิต ..แล้วก็ใช้แสงนั้นตรวจสอบ สิ่งต่างๆ ที่ไหลออกมาจากธาตุทั้งสี่ ..เป็นอารมณ์กรรมตัวกระทำ ..ที่จิตนั้น ไปหลงใหลยึดถือ ..สร้างเวรกรรม
ขอให้จิตของข้าพเจ้า เกิดมาทุกชาติ ได้กายเป็นมนุษย์ครบอาการสามสิบสอง ให้จิตข้าพเจ้ามีความกตัญญูรู้คุณ ให้จิตของข้าพเจ้าได้พบ ธรรมโลกุตระ สร้างบุญกุศลบารมี หนีเวรกรรมไปทุกชาติเทอญ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
