เรื่องแปลกเกี่ยวกับเพลง”เศษ“
เพลงนี้ทำให้น้ำตาผมไหลได้ตั้งแต่ตอนซ้อมจนถึงวันแสดงจริง
เริ่มตำนานเพลง“เศษ” มาจากความบังเอิญในระหว่างอัดอัลบั้ม On the Rainbow มีช่วงเวลาให้ได้อยู่ในห้องอัดนาน
ช่วงหนึ่งระหว่างรออัดเสียง “บิ๊ก”เกากีตาร์ทำนองลอย ๆ มาหนึ่งท่อน ผมรู้สึกว่ามันเพราะดี ก็เลยลองใส่คำเข้าไปแบบอารมณ์คนอกหัก “ทำดีอย่างไร ทำดีเท่าไหน แต่ดูเหมือนไม่มีค่า..” นั่นคือจุดเริ่มต้นของการสร้างเพลงเศษ กึ่งเพลงแถมแบบเพลงบังเอิญ
เพลงแต่งเล่น ๆ แล้วก็อัดร้องไปแบบกะทำไว้แค่เพลงสตูดิโอ หมายถึงคงไม่เอาไปเล่นจริง เพราะร้องยาก แต่บังเอิญโครงเพลงมีแนวโน้มว่าจะขายได้ ก็เลยไปเสนอค่ายไปเป็นเพลง promote ผลที่ได้ก็คือ”เงียบ“ ไม่ประสบความสำเร็จ
แต่เหมือนแฟนคลับชอบเพลงนี้ แล้วก็ด้วยความยากของการร้อง ก็เลยถูกพับเก็บบ่ายเบี่ยงไปโดยตลอดมา เป็นเพลงถูกทิ้งขว้าง ตอนนั้นรู้สึกมันเป็นเพลงออกแนว ”น้ำเน่า“
•
”มะเหมี่ยว“ชื่อนี้พี่สองหมายหัวไว้แต่แรก ระหว่างการหาแขกมาร้องเพลงลึก คาดหวังว่าเสียงมะเหมี่ยวจะมาช่วยขยี้เพลงและสะกดคน ให้ผู้ฟังวันนั้นจมดิ่งไปด้วยความมืดมน
และมันเป็นเรื่องแปลกมาก ๆ ที่ตลอดการซ้อม ผมจะได้มีโอกาสแค่เฉี่ยวไปมาไม่ได้ฟังเพลงที่มะเหมี่ยวร้องอย่างจริงจัง (เพราะต้องออกไปพัก) แต่แว่วเสียงเย็น ๆ เรียบ ๆ กลับทำน้ำตาผมแอบเอ่อออกมาโดยไม่รุ้ตัว ทุกครั้งที่ซ้อม ตอนนั้นผมแอบตกใจตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น?
แล้วเมื่อวันแสดงจริง ในระหว่างช่วงชุลมุน ผมถูกทีมเสื้อผ้ามะรุมมะตุ้มดึงทึ้งเปลี่ยนชุดกันอย่างรีบเร่งหลังเวที แค่แวบเดียวของเพลงเศษดังแว่วลอยก้องมาเข้าหูผมอีกจนได้
ตอนโชว์ผมแทบไม่ลืมตาเพราะกลัวซึ้งแล้วร้องไม่ออก จะปิดกั้นอารมณ์ตัวเองให้นิ่งมากๆ จะได้ไม่อ่อนไหว
เลยพอรอดจากการน้ำตาเอ่อ จุกออก ร้องไม่ออกไปได้
แต่พอเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วต้องยืนรอ แว๊บเดียวที่เสียงเปียโนของอาจารย์เอกขึ้นมา “หยุดใจพักลงก่อนมันอ่อนล้าเหลือเกิน” บรรยากาศในฮอล์เริ่มเย็นลงทันที จนได้ยินเสียงคนทั้งฮอล์ร้องพร้อมกัน
“ทำดีอย่างไร ดีแค่ไหน แต่ดูเหมือนไม่มีค่า รางวัลปลอบใจ ค่ามันเพียงแค่เศษ เศษความรักที่แตกสลา ย..“
เสียงร้องเย็น ๆ ของมะเหมี่ยวสะกดคนดูทั้งฮอล์ แถมพลังทำลายร้างยังแผ่มาถึงหลังเวทีที่ผมยืน อารมณ์ความรู้สึกมันเหมือนถูกกระดาษบาง ๆ ลอยมาบาดหัวใจ มันบางแต่ลึกสะเทือนใจ
น้ำตาผมแอบไหลแต่กลั้นไว้ไม่ให้ใครเห็น เดี๋ยวทีมงานจะตกใจคิดว่าเป็นอะไร แล้วก็แปลกใจตัวเอง ทำไมเสียน้ำตาให้กับเพลงนี้ ทั้งที่ไม่ได้มีความทรงจำอะไรกับเพลง ออกจะทิ้งขว้างด้วยซ้ำ
แต่ด้วยการร้องที่เข้าถึงแก่นของเพลง ร้องด้วยความรู้สึกที่ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างยอดเยี่ยม มันเลยทำให้เพลงเศษเพลงเดิมนี้ เหมือนถูกชุบชีวิตให้กลับมามีลมหายใจอีกครั้ง อย่างจริงจัง
ต้องขอขอบคุณการขับร้องของน้องมะเหมี่ยวที่ทำให้เพลงเศษกลับมางดงามยิ่งกว่าเดิม ช่วยขับให้เนื้อเพลงยิ่งเศร้าชัดขึ้น ทำให้เพลงนี้กลายเป็นเพลงที่สมบูรณ์ รู้สึกว่าเพลงนี้แต่งได้ดีขนาดนี้เลยเหรอ ยิ่งฟังก็ยิ่งแอบหวังว่าต่อจากนี้น่าจะมีคนนำเพลงนี้ไปร้องกันในวงกว้าง ประจำร้านเหล้า ร้านกีตาร์ตัวเดียวร้องให้คนอกหัก น่าจะมีนำไป cover กันอีกเยอะ งานนี้ต้องขอขอบคุณสองที่ตาถึงและน้องมะเหมี่ยวสุดยอดการถ่ายทอดที่งดงามมากจริง ๆ ครับ
ต้า Paradox
•
📸 ภาพจาก : promarkz
และ เพจ MAMIO
#ParadoxConcert #อภินิห่านคอนเสิร์ต
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
