9 ก.ค. เวลา 23:30

🌌 ดาวตก

มีคนเคยถามว่า
ถ้าคุณย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน
คุณจะยังใช้ชีวิตแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้ไหม?
ผมไม่รู้จะตอบยังไง
แต่ผมมีเรื่องจะเล่า
.
ผมเคยเป็นเด็กคนนึงที่ไม่มีอะไรเด่น
ไม่มีแม้กระทั่ง “เป้าหมาย” ให้หลงทาง
แค่ไหลไปกับทุกอย่าง
ไม่อยากเด่น ไม่อยากต่าง
แค่อยากอยู่ในโลกให้รอด
จนวันหนึ่ง
พ่อกับแม่พาผมขับรถออกทริป
ข้างทางมืดสนิท มีแค่ไฟสลัว ๆ
แม่หันมาถามว่า
“แกมีความฝันไหม?”
ผมนิ่ง
ไม่ใช่เพราะคิดไม่ออก
แต่เพราะผมไม่เคยกล้าคิด
แม่ยิ้มแล้วชี้ไปบนฟ้า
“เขาว่ากันว่าถนนเส้นนี้เห็นดาวตกบ่อยนะ
ถ้าอธิษฐานทัน… มันจะเป็นจริง”
แล้วดาวก็หล่นลงมา
ไวพอ ๆ กับชีวิตที่ผมไม่เคยเตรียมใจจะเปลี่ยนแปลงอะไรเลย
ผมยกมือไหว้ไว้ที่อก
แล้วตะโกนออกไปว่า
“ผมอยากรวยครับ!”
ทุกอย่างกลับมาเงียบอีกครั้ง
จนพ่อที่ไม่ค่อยพูดอะไร
พูดขึ้นมาเบา ๆ ว่า
“งั้นเอาคำนั้น…เป็นฝันแกไปเลย”
.
.
ตอนนั้นผมไม่เข้าใจ
คิดว่ามันก็แค่คำพูดสวย ๆ
แค่เรื่องบังเอิญบนท้องฟ้า
แต่ผ่านมาหลายปี
เสียงเดียวที่ยังดังอยู่ในหัว
ก็คือคำที่ผมตะโกนออกไปในความมืด
“ผมอยากรวยครับ…”
ผมยังไม่รวย
แต่ผมก็ยังไม่หยุดเดิน
ตั้งแต่คืนนั้นมา
บางคนรอดูดาวตกมาทั้งชีวิต
แต่ตอนมันโผล่ขึ้นมา…
เขากลับนึกไม่ออกด้วยซ้ำ ว่าตัวเองต้องการอะไร
โฆษณา