จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง
--------------
ช่วงนี้มีข่าวเรื่องพระผู้ใหญ่ติดบ่วงกามตัณหาออกนำเสนอต่อเนื่องมาหลายวัน ทำให้นึกถึงนิทานเรื่องหนึ่งที่ผมเขียนลงตีพิมพ์ในหนังสือ "#จี้ใจได้แง่คิด" ของสำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช เมื่อ พ.ศ.2538 จึงขอย้อนอดีตนำมาเล่าแลกเปลี่ยนกันครับ
#กาลครั้งหนึ่ง มีสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นที่ตั้งของสำนักที่สำคัญ 2 สำนัก คือ สำนักฤษีผู้ปฏิบัติธรรม และสำนักนางโลม สำนักทั้งสองตั้งอยู่ใกล้ชิดติดกัน หัวหน้าสำนักทั้งสองต่างปฏิบัติหน้าที่ตามอุดมการณ์ที่ตนมุ่งหวัง โดยฤษีก็มุ่งปฏิบัติธรรมบำเพ็ญเพียรภาวนา มีผู้มากราบไหว้ฟังธรรมไม่เว้นแต่ละวัน ส่วนสำนักนางโลมก็เปิดกิจการให้บริการลูกค้าชายที่มาเที่ยวเกิดความประทับใจและมาใช้บริการอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง
วันเวลาผ่านไป ทั้งฤษีและหัวหน้าสำนักนางโลมปฏิบัติหน้าที่ของตนด้วยความราบรื่น ไม่เกิดความขัดแย้งหรือบาดหมางกันแต่ประการใด จนทั้งสองแก่เฒ่าและสิ้นอายุขัยในเวลาไล่เลี่ยกัน บุคคลทั้งสองหนีไม่พ้นต้องถูกยมทูตพาดวงวิญญาณมาที่ยมโลกเพื่อให้พญายมพิพากษาตามผลกรรมที่แต่ละคนได้กระทำไว้ ซึ่งมีผู้บันทึกข้อมูลแยกประเภทไว้อย่างละเอียดลออ 2 คน คือ สุวรรณ และ สุวาน(สุนัข) ถ้าใครทำความดี สุวรรณก็จะบันทึกไว้ในแผ่นทอง ถ้าใครทำความชั่ว สุวานก็จะบันทึกไว้ในหนังสุนัข
เมื่อฤษีและหัวหน้าสำนักนางโลมมาอยู่ต่อหน้าพญายมเพื่อรอรับบัญชาจากท่านด้วยหัวใจที่ระทึก พญายมจึงขอบัญชีจากทั้งสุวรรณและสุวานมาตรวจดูข้อมูลผลกรรมของบุคคลทั้งสอง พลิกไปพลิกมาอย่างถี่ถ้วนแล้วมีบัญชาด้วยสุรเสียงอันดังว่า
"ฤษี ไปลงนรก หัวหน้าสำนักนางโลมขึ้นสวรรค์ "
ฤษีตกตะลึงในคำบัญชาของพญายม พอได้สติฤษีจึงยกมือขึ้นประท้วงทันที
"ท่านดูข้อมูลถี่ถ้วนแล้วหรือยัง เพราะตลอดอายุของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติธรรมบำเพ็ญศีลภาวนาอย่างเคร่งครัด"
เมื่อถูกประท้วง พญายมจึงขอบัญชีข้อมูลจากสุวรรณและสุวานมาตรวจดูอีกครั้ง และยืนยันหนักแน่นว่า
"ฤษีไปลงนรก หัวหน้าสำนักนางโลมขึ้นสวรรค์ " พร้อมทั้งกล่าวต่อ
"ข้อมูลปรากฏชัดเจนว่า ระหว่างที่ฤษีปฏิบัติธรรมอยู่นั้น ใจของท่านไม่ได้อยู่กับการปฏิบัติธรรม แต่ใจของท่านไปอยู่ที่ฝั่งตรงข้าม(สำนักนางโลม)อยู่ตลอดเวลา ส่วนหัวหน้าสำนักนางโลมนั้น ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ มีความตระหนักตลอดเวลาว่า ชาตินี้เกิดมามีกรรม จึงต้องมาทำงานที่สังคมรังเกียจ จึงตั้งจิตอธิษฐานไปยังฝั่งตรงข้าม(สำนักฤษี) หวังธรรมะเป็นที่พึ่งว่า เกิดชาติหน้าฉันใดขออย่าได้มาทำงานที่สังคมรังเกียจเช่นนี้เลย ด้วยจิตที่เป็นกุศลและอกุศล จึงขอยืนยันตามคำตัดสินเดิม"
#นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..
"จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง"
แม้แต่ภายนอกเรามองเห็นเป็นพระผู้ใหญ่ที่คนเคารพนับถือเราก็ไม่รู้จิตใจท่านว่าคิดอะไร ดังคำโบราณกล่าวว่า "ยศช้าง ขุนนางพระ" หากท่านเก่งปริยัติ แต่ห่างเหินการปฏิบัติภาวนา หรือท่านปฏิบัติยังไม่ถึง "อนิจจวิชชาญาณ"(ปัญญาที่หยั่งรู้ถึงความเป็นอนิจจัง) กามตัณหาก็สามารถเข้าแทรกได้ง่าย
ตามข่าวท่านเป็นถึงเจ้าคุณ เปรียญ9 เพียงแค่ศีล5 สำหรับคนธรรมดาทั่วไป ท่านยังรักษาไม่ได้ คงไม่ต้องพูดถึงศีล 227 เลย
ความจริงศาสนาและคำสอนของพระพุทธองค์เป็นสัจธรรมไม่มีวันเสื่อม แต่คนบางคนทำให้เสื่อมเอง ก็ต้องลงโทษคนๆนั้น พระดีๆยังมีอีกเยอะ ดังนั้นฆราวาสที่อยู่ในพุทธบริษัท4 ก็ต้องช่วยกันดูแลรักษาทนุบำรุงไม่ให้พุทธศาสนาเสื่อมด้วย
ที่จริงสีกากอล์ฟแม้เธอจะทำบาปมหันต์ก็ต้องรับกรรมนั้นไป แต่ก็น่าจะถือว่าเธอเป็นเครื่องมือวัดประเมินผล ตรวจสอบสงฆ์อย่างได้ผลดี ควรขอบคุณเธอด้วยซ้ำนะ555
ธเนศ ขำเกิด
12 กค. 68
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
