ฆาตกรรมเกาะเจ้าหญิง
และแล้วก็มาสู่ซีรีส์คุณหนูนักสืบกันต่อครับ อ่านเป็นเล่มที่ 5 จาก 6 เล่มที่มีแปลไทยออกมา ความจริงอ่านจบตั้งแต่ต้นเดือนมิ.ย. แต่โดนเล่มอื่นแซงคิวเล่าไปจนเกือบจะลืมเนื้อเรื่องแล้วจึงต้องรีบมาโพสต์
อาซามิ มิตสึฮิโกะ ช่างเป็นคุณหนูหรือคุณชายที่มีเสน่ห์เหลือล้นจริง ๆ ในแต่ละเล่มที่ผ่านมาล้วนแต่มีสาว ๆ สะสวยนิสัยดี วนเวียนป้วนเปี้ยนอยู่รอบตัวตลอด ไม่ว่าเขาจะเดินทางไปที่ไหนเจอคดีอะไรก็ตาม สิ่งที่เชื่อมั่นได้เสมอคือต้องมีสาวสวยปรากฏตัวอย่างน้อยหนึ่งคน และเธอเหล่านั้นก็ดูเหมือนจะพึงตาต้องใจในบุคลิกนักสืบผู้ดีของเขาซะด้วย แหม..ไม่รู้จะเรียกว่าทำบุญอะไรมาหรือมีวิบากเฉพาะด้านที่ต้องพบพานนารีคอยอุปถัมภ์อุ้มชูอยู่เสมอ และในตอนนี้ก็เช่นกัน
#ฆาตกรรมเกาะเจ้าหญิง
สนพ.jclass
ผู้เขียน : อูจิดะ ยาซูโอะ
ผู้แปล : พรพิทักษ์ นิ่มอนงค์
312 หน้า 290 บาท
เรื่องย่อ 🦊
พ่อยอดชายนายอาซามิ เดินทางมารวบรวมข้อมูลเพื่อจะนำไปเขียนบทความลงในนิตยสาร เกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว และการทำฟาร์มกุ้งลายเสือที่เป็นสินค้าทะเลขึ้นชื่อของท้องถิ่น ติดอันดับต้น ๆ ของญี่ปุ่น จุดหมายของเขาคือเกาะฮิเมชิมะในจังหวัดโออิตะ และบังเอิญพบกับคนรู้จักในแวดวงสาขาที่เกี่ยวข้องกันคือช่างภาพสูงวัยที่ชื่อ อูราโมโตะ ซึ่งมีความชอบในการใช้กล้องคุณภาพอย่างดี ถ่ายวิวทิวทัศน์ของสถานที่ต่าง ๆ ที่ไปมาได้อย่างสวยงาม ทั้งได้อารมณ์และบรรยากาศที่เน้นถึงจิตวิญญาณของผู้ถ่ายชัดเจน
ทั้งสองเจอกันก่อนที่อูราโมโตะจะไปอีกที่หนึ่ง ก่อนแยกกันเขาถามอาซามิว่าจะไปทำข่าวที่ไหน พอทราบว่าแถวเกาะเจ้าหญิง ก็พูดอะไรออกมาประโยคหนึ่งซึ่งสะกิดใจอาซามิ จากนั้นก็แยกย้ายโดยอาซามิลงเรือมุ่งตรงมายังเกาะฮิเมชิมะ
🦊
ที่เกาะฮิเมชิมะ อาซามิแวะไปซื้อของที่ร้านขายของที่ระลึกลาแมร์ พบสามีภรรยาสูงวัยที่นิสัยใจคอดี เขาชวนคุยและซักถามถึงเรื่อง 7หรือ8 สิ่งสุดยอดบนเกาะที่มีชื่อเสียง คนเป็นพ่อจึงเรียกลูกสาวที่ใช้ชีวิตอยู่โตเกียวแล้วเพิ่งกลับมาเยี่ยมบ้าน ให้ช่วยเป็นไกด์พาแนะนำสถานที่ให้กับอาซามิ เธอเป็นสาวหน้าตาดีอายุยี่สิบกว่ามีชื่อว่า อากิโกะ พ่ออยากให้มาช่วยสืบทอดร้านแต่เจ้าตัวอยากอยู่โตเกียว
ระหว่างที่เธอขับรถพาอาซามิตระเวนไปรอบเกาะยังจุดต่าง ๆ เพื่อบอกเล่าประวัติของแต่ละแห่ง มีจุดหนึ่งบังเอิญพบเข้ากับชายวัยกลางคนที่เข้ามาทักทาย แต่อากิโกะไม่ยินดีคุยด้วยเท่าใด ภายหลังระหว่างกลับมาส่งอาซามิที่ร้านลาแมร์ เธอเล่าให้ฟังว่าชายคนนั้นเป็นลูกชายคนเล็กของคูรากิชิที่เป็นฮนโซยะ(เหมือนหัวหน้าหมู่บ้านบนเกาะ) ชื่อซักกะ ยูกิโอะ มีนิสัยไม่ดี ไม่มีใครในเกาะที่ชอบเขา อายุ40กว่าแล้ว เป็นคนเจ้าชู้และทำงานที่เกี่ยวข้องกับธุรกิจสีเทา
ความจริงคูรากิชิมีลูกสาวคนโตที่อายุห้าสิบกว่าเป็นพี่ของยูกิโอ เธอแต่งสามีคนนอกเกาะเข้าตระกูล และสามีเป็นคนขยันช่วยทำมาหากินดูแลกิจการของตระกูลพ่อตาจนได้รับความไว้วางใจ ยูกิโอที่เดิมควรได้รับสืบทอดงานตำแหน่งฮนโซยะของตระกูลจึงคล้ายเป็นหมาหัวเน่า ที่ทำตัวเสเพลเที่ยวเตร่ และชอบยุ่งกับลูกสาวชาวบ้านจนสร้างความเอือมระอาไปทั่ว
🦊
ก่อนจากกัน พ่อแม่ของอากิโกะมีท่าทีถูกใจอัธยาศัยอาซามิมากถึงขนาดเปรยถามว่ามีครอบครัวหรือยัง เมื่อเขากลับมาพักที่โรงแรมซึ่งจองไว้ ปรากฏว่ายูกิโอเข้ามารังควาน พูดจาไม่ดีทำนองห้ามยุ่งกับอากิโกะ เพราะเธอเป็นของเขา แล้วจากไปทิ้งความสงสัยไว้กับอาซามิ แต่วันรุ่งขึ้นเขาก็ไปเก็บภาพและรวบรวมข้อมูลที่ต้องการเพียงพอแล้วจึงเตรียมตัวเดินทางกลับโตเกียว
ก่อนออกจากเกาะได้มีโอกาสพบกับครอบครัวอากิโกะอีกครั้ง สองสามีภรรยาพูดจาทำนองอยากได้เขามาเป็นลูกเขย จนอากิโกะรู้สึกอาย แต่ในใจเธอเองก็ไม่รังเกียจเขา และเริ่มรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ ต่างจากยูกิโอที่ชอบมาติดพันและพูดเองเออเองว่าจะแต่งงานกับเธอ ทั้งที่อากิโกะรังเกียจ อาซามิบอกถ้าเธอกลับโตเกียวให้ติดต่อหาเขาจะพาไปเลี้ยงขนมร้านอร่อย
🦊
หลังจากอาซามิกลับโตเกียว เขาไม่รู้เลยว่าเกิดเหตุร้ายแรงขึ้นบนเกาะฮิเมชิมะ มีคนคนหนึ่งเสียชีวิตในสภาพคล้ายถูกลอบทำร้ายจากด้านหลัง ด้วยอะไรที่เป็นของแข็งฟาดแถวศีรษะและท้ายทอย ตำรวจท้องถิ่นที่เป็นเพียงคนเดียวที่ป้อม ต้องรีบแจ้งไปทางเกาะใหญ่ให้ส่งตำรวจมาเพิ่มเพื่อสืบคดีแต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้า
อาซามิมาทราบเรื่องในภายหลังจากสหายร่วมอาชีพรุ่นพี่ที่คราวก่อนพบกันโดยบังเอิญชื่ออูราโมโตะ เขาแจ้งข่าวพร้อมพูดทำนองชวนให้อาซามิไม่ลองไปสืบสาเหตุการตายรายนี้หรือ โดยบอกข้อสันนิษฐานส่วนตัวที่ตนเชื่อว่าน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องการเมืองท้องถิ่น และอาจมีกลุ่มยากูซ่ามาพัวพันด้วย แต่อาซามิปฏิเสธเพราะไม่มีแรงดลใจให้อยากกลับไปที่เกาะนั้นอีก
อูราโมโตะเสียดาย และบอกว่าเขาจะเดินทางไปสืบข่าวเกี่ยวกับเรื่องที่ตนยังติดใจในการย้ายฐานทัพของอเมริกา ไม่อยากให้พวกโกงกินชาวบ้านเข้ามามีอำนาจและอิทธิพลบงการชุมชน เรียกว่าเป็นคนที่มีจิตสาธารณะสูงมาก และก่อนจากกันเขายังพาอาซามิไปรู้จักกับลูกสาวด้วย เพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่มีลูกสาวคนเดียวชื่อคานะ เรียนอยู่ชั้นม.2 ซึ่งเลี้ยงมาแต่เล็กโดยไม่เล่าถึงภรรยาเลย
🦊
พ่อแม่ของอากิโกะเดินทางมาโตเกียวแล้วติดต่อมาหาอาซามิอย่างกะทันหัน นัดเจอกันและขอร้องอยากให้อาซามิพาไปชมบ้าน อาซามิไม่เต็มใจนักเพราะเกรงคุณนายแม่แต่ก็ยอมพาไป ทว่าพอถึงหน้าบ้านกำลังจะพาลงจากรถ ทั้งสองกลับไม่ยอมลงบอกแต่ว่าแค่มาเห็นบ้านก็พอแล้ว และบอกมีธุระต้องรีบกลับ พูดอะไรแปลก ๆ ประมาณว่าฝากช่วยดูแลอากิโกะด้วย
หลังจากอาซามิไปส่งที่สถานีรถไฟ เขายังมึนงงว่าเหตุใดสองสามีภรรยาจึงพยายามอยากได้เขาเป็นลูกเขย ไม่นานต่อมาอากิโกะก็มาโตเกียวนัดเจออาซามิ เขาพาไปชิมดังโงะร้านประจำ เธอบอกขอโทษหากพ่อแม่มารบกวนและพูดอะไรที่แปลก ๆ แต่เธอตั้งใจจะไม่กลับไปที่เกาะอีก
ไม่นานต่อมาอาซามิที่เคยคิดว่าจะไม่ไปที่ฮิเมชิมะอีกแล้ว
กลับต้องเปลี่ยนใจ เพราะวันหนึ่งมีโทรศัพท์จากคนที่ตนรู้จักโทรมาแจ้งข่าวร้ายให้ทราบ แจ้งเสร็จบอกว่าคุยได้ไม่นานเพราะกำลังรอรถไฟ ต้องรีบเดินทางไปพบตำรวจยังที่ไกลคือฮิเมชิมะอันเป็นสถานที่พบศพของบุคคลคนนั้น ซึ่งน้ำทะเลพัดร่างลอยมาเกยหาดในช่วงที่ผู้คนกำลังเล่นรื่นเริงฉลองงานเทศกาลยามวิกาลพอดี
🦊
ด้วยความใจดีเป็นอุปนิสัยที่มีมาแต่เดิม เขาไม่อาจปล่อยให้คนที่โทรมาหาตนต้องเผชิญเรื่องเหล่านี้โดยลำพัง จึงตัดสินใจกลับไปยังฮิเมชิมะอีกครั้ง คราวนี้เขามีแรงดลใจแล้ว จะต้องตามสืบเรื่องสาเหตุการเสียชีวิตของคนคนนั้นให้จงได้ ยังมีคดีก่อนหน้าที่มีการพบศพของใครคนหนึ่งเสียชีวิตปริศนา คล้ายโดนลอบทำร้ายที่ยังไม่มีความคืบหน้าอีกเล่า ทั้งสองคดีจะมีความสัมพันธ์กันทางใดทางหนึ่งหรือไม่ อะไรที่รอเขาอยู่บนเกาะเจ้าหญิงแห่งนั้น
ไปติดตามเรื่องราวต่อกันได้ครับ
วิเคราะห์หลังอ่านจบ✒️
ยังคงเป็นนิยายสืบสวนเชิงท่องเที่ยวในสไตล์สืบสวนเบา ๆ ค่อยเป็นค่อยไป เน้นการให้ข้อมูลเชิงอนุรักษ์สถานที่ที่ผู้เขียนหยิบยกมาเป็นฉากหลังในแต่ละตอน ซึ่งเล่มนี้ถึงคิวกล่าวถึงเกาะเล็ก ๆ ที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งของญี่ปุ่นคือเกาะเจ้าหญิงในจังหวัดโออิตะ ซึ่งมีงานเทศกาลที่น่าสนใจอย่างการเต้นระบำของกลุ่มเด็กสาวชาวเกาะที่จะใส่หน้ากากที่ทำเป็นรูปหน้าสุนัขจิ้งจอก และยังมีทำเลอื่นอีกหลายแห่งที่ขึ้นชื่อทั้งจุดชมวิว และสถานที่โบราณ
ซึ่งผู้เขียนจัดเต็มในการค้นคว้ารวบรวมนำมาใส่ไว้ในนิยาย ราวกับเราได้ไปท่องเที่ยวด้วยตัวเองตามเส้นทางที่อาซามิไปสัมภาษณ์เก็บข้อมูลเขียนบทความ เรียกว่าใช้เป็นคู่มือสำหรับการเเนทางไปเยือนเกาะเจ้าหญิงได้อย่างดี เพราะระบุแม้แต่เส้นทางคมนาคมอย่างละเอียด
🦊
และนี่เองที่เป็นจุดเด่นที่ต่างจากซีรีส์สืบสวนเชิงท่องเที่ยวของอาจารย์คนอื่น ในขณะเดียวกันอาจเป็นจุดด้อยด้วยในกรณีนักอ่านต่างชาติทั้งหลาย ที่ถ้าไม่ชื่นชอบการท่องเที่ยวและเรื่องราวท้องถิ่นของญี่ปุ่นจริง ๆ แล้ว ก็มีโอกาสจะเบื่อจนถึงขั้นไม่ชอบ เพราะไม่อินจนพลอยให้อ่านไม่สนุกไปด้วย ทว่าสำหรับผมที่ค่อนข้างจะเปิดกว้างในงานเขียน กลับชอบผลงานชุดนักสืบอาซามิ มิตสึฮิโกะ อย่างค่อยเป็นค่อยไปครับ
แม้นอ่านเล่มแรก ๆ จะมีข้อติติงหลายประการ ทว่ารู้สึกเห็นถึงเสน่ห์ที่แฝงอยู่ของตัวละครเอก และโครงสร้างของเรื่องที่เป็นเอกลักษณ์น่าสนใจ พออ่านไปหลายเล่มเข้าก็บอกได้ว่าหลงรักซีรีส์นี้เข้าแล้ว ถ้ามีแปลออกมาอีกไม่ว่ากี่เล่ม ก็อยากจะตามอ่านเพื่อรู้ความเป็นไปของชีวิตอาซามิ นอกเหนือจากเรื่องราวที่จะได้ความรู้เพิ่มมากมายที่ผู้เขียนใส่เข้ามา
แต่ใครที่ไม่ถนัดในการรอคอย ชื่นชอบอะไรที่ลุ้น ตื่นเต้น ฉับไว ฆาตกรรมที่สร้างความสะพรึง ทั้งสภาพการเสียชีวิตหรือวิธีในการกระทำกับเหยื่อที่ทำให้ใจเต้นแรง ขอบอกว่าเล่มนี้คงไม่มีให้ จึงไม่ต้องคาดหวังเพื่อจะได้ไม่ผิดหวัง
🦊
ประเด็นสำคัญที่ผู้เขียนกล่าวถึงในเล่มนี้ค่อนข้างใหญ่โตพอสมควร นอกจากการเมืองท้องถิ่น ความขัดแย้งกันของธุรกิจการทำฟาร์มกุ้งลายเสือ ยังมีประเด็นเชิงการเมืองระดับประเทศและรัหว่างประเทศ คือความขัดแย้งของประชากรญี่ปุ่นในจังหวัดที่มีฐานทัพทหารสหรัฐเข้ามาตั้งอยู่ และการจะโยกย้ายไปยังที่แห่งใหม่ รัฐบาลเองยอมกับสหรัฐ ทว่าคนที่ได้รับปลกระทบอย่างชาวบ้านในพื้นที่ต่างคัดค้านและเจ็บปวด อันที่จริงเป็นประเด็นที่ค่อนข้างสาธารณะ เพราะหลายประเทศก็มีความใกล้เคียงกันกับญี่ปุ่นในเรื่องนี้รวมถึงไทยเราด้วย
ระหว่างนั้นก็ดำเนินเรื่องของการสืบเสาะหาสาเหตุการเสียชีวิตของคดีทั้งสอง ไปตามสไตล์ของซีรีส์ชุดนี้ คือเนิบ ๆ ไม่เร่งรีบ ไม่มีจุดที่ดึงอารมณ์ผู้อ่านให้ไต่ระดับอย่างรวดเร็ว แต่ความช้าของอาซามิที่เก็บข้อมูลจากการปะติดปะต่อ สอบถามชาวบ้านแล้วสันนิษฐานจากข้อสังเกตส่วนตัว รวมถึงอาศัยสัญชาตญาณที่ฉับไวเป็นพิเศษกว่าคนทั่วไป ทำให้เป็นความสนุกในอีกรูปแบบที่ถ้าใครไม่ลองก็อาจนึกไม่ออกครับ
โดยเฉพาะด้านความรักของตัวเอก ที่ขาดไม่ได้เลยคือมีสาว ๆ มาทำให้กระชุ่มกระชวยทั้งตัวเอกเอง และสร้างความรู้สึกร่วมให้คนอ่านที่เป็นแฟนคลับพระเอก ติดตามไปจนถึงบทสรุปสุดท้ายว่าตกลงยังไง ได้ลงเอยกับคนนี้หรือไม่ยิ่งกว่าเรื่องการสามารถเฉลยปมเหตุของคดีด้วยซ้ำ และเช่นเคยคือตำรวจในซีรีส์นี้ จะมีทั้งที่เป็นพวกตำรวจท้องถิ่นที่มักถูกชะตากับอาซามิ
ส่วนตำรวจที่ใหญ่ขึ้นมาหน่อยจะชอบเบ่งกับพระเอกของเรา แต่พอทราบภายหลังว่าเขามีพี่ชายเป็นใคร ต่างก็พากันเปลี่ยนแปลงอย่างไวกลายเป็นยอมนอบน้อมต่อหน้า แม้ลับหลังอาจไม่เต็มใจนัก แสดงให้เห็นถึงองค์กรตำรวจญี่ปุ่นที่ช่างคล้ายคลึงกันกับตำรวจแถว ๆ นี้จริง ๆ
🦊
ตัวละครในตอนนี้ไม่ถึงกับเยอะมาก แต่ก็พอสมควร มีหลายตัวทีเดียวที่มีบุคลิกน่าประทับใจ พลอยให้นึกอยากเอาใจช่วยโดยเฉพาะอากิโกะ และอีกคนคือเด็กหญิงคานะ อีตาอาซามิซึ่งแสนจะไหวพริบดีด้านคดี แต่พอเรื่องของสาวน้อยสาวใหญ่ที่มาเกี่ยวข้องด้วยกับค่อนข้างจะเฉื่อยชา และว้าวุ่นอยู่เรื่อย ถ้าจะเปรียบก็คงเหมือนของหวานที่มีไว้ล่อใจ ให้คนอยากจะลิ้มรสว่าอาหารมื้อนี้ หรือคือนิยายตอนใหม่จะมีเรื่องรักของนักสืบที่ตัวเองติดตามไปในทิศทางใด
ถือว่าอาจารย์ยาซูโอะเข้าใจความต้องการของกลุ่มคนอ่านที่เป็นฐานแฟนนิยาย และตอบสนองได้ตรงเป้าเข้าจุดจนสามารถเขียนออกมาได้นับ 100 กว่าตอนอย่างน่าทึ่งที่สุด นี่ถ้าผู้เขียนไม่จากไปเสียก่อนยังไม่รู้ว่าจะมีไปถึงตอนที่เท่าใด และใครกันนะจะคือสาวที่คว้าหัวใจของพระเอกไว้ได้
🦊
ชอบช่วงเฉลยนะ เพราะตลอดเวลาตั้งแต่ช่วงต้นเรื่อง ผมโดนหลอกให้หลงทางนึกไปว่าน่าจะคนนี้แน่ ๆ ที่เป็นคนทำ แต่แล้วช่วงเฉลยถึงกับอึ้งหงายหลังตึง เพราะคาดไม่ถึงจริง ๆ ไม่น่าเชื่อว่าตัวละครตัวนั้นจะคือคนร้ายตัวจริงไปได้ แต่เหตุจูงใจก็เถียงไม่ออก
ความจริงผู้เขียนปูเรื่องมาโดยมีหลบซ่อนฉากสำคัญของเรื่องไว้ในตอนเกิดเหตุการณ์แรก นั่นอาจเป็นส่วนสำคัญทีเดียวที่ทำให้อ่านแล้วเหมือนโดนพาออกนอกเส้นทาง แต่เอาเถิดเป็นเพราะเรายังอ่อนหัดเกินไป และไว้ใจความเชื่อของตนเองจนไม่ได้เผื่อพื้นที่ไว้สำหรับความน่าจะเป็นอื่นให้มากพอ
ถือเป็นอีกตอนที่อ่านได้เรื่อย ๆ และผมยังคงได้รับทั้งสาระและความบันเทิงอย่างมีความสุขเช่นเคย แม้นจะไม่ดีเท่าตอนฆาตกรรมนางาซากิ แต่ก็ใกล้เคียงฆาต
กรรมอากิตะ
ไว้โพสต์หน้าจะมาเล่าเล่มที่ 6 และเรียงลำดับตอนที่ผมคิดว่าเข้มข้นและดีสุดจาก 1-6 ที่มีการแปลไทยออกมาครับ
อ้อ..สุดท้ายคือ อยากให้ฝ่ายพิสูจน์อักษรของเจคลาสปรับปรุงการตรวจทานก่อนพิมพ์ให้มากขึ้น เพราะยังมีพบจุดที่ไม่น่าพลาด ที่ทำให้รู้สึกไม่ราบลื่นในการอ่านอยู่หลายจุด และพบในหลายเล่มที่เคยอ่านมาของเจคลาส ถ้าแก้ไขส่วนนี้ได้จะดีมากเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
