ทำไมอารีย์ถึงเป็นย่านคาเฟ่
อารีย์ รวมแถวพหลโยธินตอนต้นตั้งแต่ประมาณปี 2490-2510 เป็นที่อยู่ข้าราชการเก่าแก่ในยุคคุณปู่คุณย่าของ Gen X หรือ คุณทวดของ Gen Z มีพื้นที่ค้าขายอย่างสหกรณ์พระนคร แล้วก็ห้าง โรงหนังแถวแยกสะพานควาย
มีรถไฟฟ้าสายแรก หมอชิต - อ่อนนุช ประมาณปี 2543 เป็นต้นไป
ตอนนั้นแถวนี้ค่าเช่าบ้าน อพาร์เมนต์ ยังไม่แพงมาก แต่มีรถไฟฟ้าตรงเข้าตัวเมืองได้สะดวก ช่วงนั้นน่าจะเน้นสยามเป็นหลัก ประกอบกับออฟฟิศดีไซน์ คนทำงานสร้างสรรค์ เช่นพวกคนเบื้องหลังวงการเพลง หนัง ที่ไม่ได้มีรายได้สูงมากนัก เทียบกับหลาย ๆ อาชีพ แต่มีรสนิยมดี และอินดี้ก็เช่าห้องอยู่แถวนี้กันเยอะ
ไม่รู้ว่าร้านคาเฟ่มันเริ่มมาตั้งแต่เมื่อไร แต่จำได้ว่าปี 2553-2555 ก็น่าจะมีร้านอย่าง Puritan กับ Ph1b (หรือ Hub39 Coffee Bar ปัจจุบัน) แล้ว ยังไม่รวมพวกร้านอาหารเก่าแก่ที่ยังอยู่ยงคงกระพันกันจนถึงทุกวันนี้ เอาไว้เขียนถึงวันหลัง
พอคนอยู่แถวนี้มี lifestyle เก๋ ๆ ค่าเช่าไม่แพง ไม่ต้องมีทุนหนาก็เปิดร้านเล็ก ๆ แต่งสวย ๆ ทำของคุณภาพดี ๆ ขายได้ หรือทายาทเจ้าของบ้านเดิมที่ก็ถือว่าเติบโตมากับครอบครัวที่มีรสนิยม ก็ใช้บ้านตัวเองมาเปิดคาเฟ่ ไม่ก็แบ่งที่ให้คนเช่าเปิดร้าน เปิดแล้วลูกค้าชอบ สวยเท่ ก็เลยมีคนมาเปิดเพิ่มเรื่อย ๆ กลายเป็น community
ไม่กี่ปีนี้มาถึงยุค social media ทุกอย่างผ่านสื่อบ่อย ๆ ก็เป็นภาพจำขึ้นมาได้ ยิ่งยุค creator ทุกอย่าง spread เร็ว ร้านอาหาร ร้านขนม ร้านกาแฟทุนใหญ่กว่าก็มาลง ร้าน local ของทั้งคนในย่านและนักลงทุนรายย่อยที่เห็นโอกาสก็เข้ามาด้วย ประกอบกับตอนนี้อารีย์เลยไปถึงสะพานควายก็กลายเป็นกลางเมืองด้านเหนือไปแล้ว ผู้คนก็เลยจำว่าอารีย์เป็นย่านคาเฟ่ไปโดยอัตโนมัติ
จะบอกว่า การแข่งขันสูงมาก ร้านไหนไม่ดีพอหรือไม่มีจุดขายที่ยั่งยืนจริง จะบูมแค่ช่วงแรกที่ Cafe hopper หรือ Creator มาทำคอนเทนต์ แล้วจะอยู่ได้ไม่นาน
ร้านเดิมหายไป ร้านใหม่มาแทนแทบจะทันที
สุดท้ายคนที่ยั่งยืนสุดคือ landlord
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
